به گزارش خبرنگار ایمنا، طی سالی که گذشت تیم ملی فوتبال کشورمان در دو رویداد بزرگ جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه و جام ملتهای آسیا ۲۰۱۹ قطر، شرکت کرد اما متأسفانه نتیجه قابل توجهی را در هیچیک از این رویدادها به دست نیاورد. شاید تمام این اتفاقات ناگواری که برای تیم ملی کشورمان در طی سال ۹۷ گذشت به خاطر حواشی بود که پیش از حضور در جام جهانی روسیه و جایی که انتظارات از بازیکنان و کادر فنی تیم بالا رفت، ایجاد شد.
با احترام به برخی نظرات، هیچگاه این انتظارات در جام جهانی برآورده نشد و حتی میتوان مدعی شد که برخی از بازیکنان در حد و اندازه خودشان در این رقابتها ظاهر نشدند. عرصه جام جهانی برای تیم ملی به پایان رسید ولی همچنان انتقادها و تمجیدها ادامه داشت.
جام ملتهای آسیا اگر با اهمیتتر و مهمتر از جام جهانی برای تیم ملی کشورمان نباشد، قطعا کمتر هم نیست؛ تیم ملی فوتبال کشورمان در آستانه حضور در دومین رویداد مهم سال ۹۷ بود، شاید بیشتر از روزهای قبل از جام جهانی، فضا برای حضور تیم ملی در جام ملتهای آسیا به سمت و سویی رفت که همان انتظارات پیش از جام جهانی تکرار شد؛ با این وجود باز هم اتفاقی نیفتاد تا هواداران بتوانند به حداقل خواستههایشان برسند.
اصرار فدراسیون برای حفظ سرمربی تیم ملی بعد از جام جهانی تنها یک دلیل داشت و آن هم حضور در جام ملتهای آسیا بود اما بعد از جام ملتها و با ناکامیهای که تیم ملی داشت، دیگر توجیهی برای ادامه حضور کارلوس کیروش در فوتبال ایران نبود و بعد از چند سال شاهد جدایی او بودیم.
کشتیِ بی ناخدا
حالا چند ماهی است که کسی سکاندار تیم ملی فوتبال ایران نیست و بهانه فدراسیون فوتبال هم نبودِ مسابقات برای تیم ملی است. حتی مسئولان فدراسیون فوتبال عنوان میکنند که عجلهای برای انتخاب سرمربی تیم ملی ندارند.
برای همگان مثل روز روشن است که اینگونه صحبتها بهانهای بیش نیست؛ اگر چه کسی نمیداند که همین روزهایی که یکی پشتسر هم میگذرد، برای آینده تیم ملی هم حیاتی است، مسابقات لیگ برتر به طور فشرده و بازیهای لیگ قهرمانان آسیا در حال برگزاری است و سه تیم از کشورمان در این رقابتها حضور دارند.
برای هر کسی که در آینده میخواهد روی نیمکت تیم ملی بنشیند این روزها و این بازیها با اهمیتتر از هر چیزی دیگری است. چرا اعضای فدراسیون عجلهای برای انتخاب سرمربی تیم ملی ندارند؟ جواب این سوال را باید در نتایج اخیر تیم ملی فوتبال کشورمان و برخوردی که پس از کسب این نتایج شد، جستجو کرد.
جام جهانی را در بهترین و ایدهآلترین شرایط از دست دادیم و با ناکامی، رقابتها را ترک کردیم، آب از آب تکان نخورد و هیچ کس حتی مواخده هم نشد؛ بعد از آن جام ملتها بود باز هم با ناکامی این رقابتها بعد از صرف هزینههای گزاف برای حفظ سرمربی خارجی تیم ملی و مهیا کردن بهترین شرایط تمرینی و اردویی، ترک کردیم اما باز هم هیچ کس خم به ابرو نیاورد.
در حقیقت در فوتبالی که برد و باخت، صعود و سقوط یکی است، چه تفاوتی میکند که سرمربی تیم ملی چه زمانی مشخص شود؛ وقتی قرار نیست نه کسی تشویق و نه حتی تنبیه شود، اصلاً از دست دادن این روزها چه اهمیتی دارد؟
نظر شما