انتخابات شورای شهر مهمتر از ریاست جمهوری!

به گزارش ایمنا، دکتر فاخر - عضو هیئت علمی دانشکده فنی دانشگاه تهران در یادداشتی برآمده از چند مطلب، نوشت:

دو اتفاق در اداره کلان شهرهای ایران تقریبا همزمان شده است.

** اتفاق اول:

شورای شهر اغلب شهرهای بزرگ بصورت یکدست از اصلاح طلبان انتخاب شده اند. طبیعی است که شورای جدید می خواهد حرفی جدید نسبت به شورای قبلی بگوید.

** اتفاق دوم:

تراکم قابل فروش در کلانشهرهای ایران تقریبا به سقف خود رسیده است. عمده بودجه لازم برای اداره شهرها تاکنون از فروش تراکم تامین می‌شده است. به بیان ساده، شهرداری ها زمین و فضای شهر را می فروختند تا بودجه لازم برای شهر را تامین کنند. این سیاست قابل ادامه نیست زیرا فضای چندانی برای فروش در کلانشهرها باقی نمانده است.

همزمانی اتفاق اول و دوم موجب می شود که شورای شهر و شهرداری ها ضمن انتقاد از سیاست قبلی به سیاست افزایش عوارض شهرداری رو آورند.

اغلب شهرهای بزرگ دنیا با اخذ عوارض سنگین از شهروندان بابت ملک و خودرو اداره می شوند.  فقط در این شرایط است که شهرداری ها می توانند در مقابل ساخت برج ها و تراکم ساخت و ساز مقاومت کنند. شهرداری ها وقتی می توانند برای ایجاد شرایط زیستی مناسب برنامه ریزی کنند که دغدغه فروش تراکم برای تامین بودجه خود را نداشته باشند.

در ۹ شهر پیشرفته دنیا،  ۴۸ درصد بودجه اداره کلان‌شهر به عوارض شهرداری وابسته است. در شهر تهران شارژ شهری شامل عوارض نوسازی و عوارض خودرو می‌شود که سهمی کمتر از پنج درصد از بودجه سالانه اداره پایتخت را به خود اختصاص می‌دهند.

همه در سطح شهر باید به نسبت قیمت ملکی که در اختیار دارند، عوارض پرداخت کنند. این اتفاق وقتی ممکن است که مردم به شهرداری ها اعتماد کنند. این اعتماد فعلا (در تهران) خدشه دار است.

اگر مردم عوارض سنگین به شهرداری‌ها بپردازند، تمایل به نظارت بیشتر بر شهرداری‌ها خواهند داشت. شورای شهر و حتی شورایاری در محلات اهمیت بیشتری خواهد یافت.

بسیاری از مردم در آینده به انتخابات شورای شهر بیش از انتخابات ریاست جمهوری اهمیت خواهند داد زیرا تاثیر مستقیم تر  بر زندگی آنان دارد.

در برخی کشورها مثل ژاپن از سرمایه‌گذار و سازنده مسکن عوارض چندانی نمی گیرند. در ایران تقریبا تمام عوارض را می خواهند یکجا از سازنده بگیرند. بدیهی است که سازنده هم از مردم می‌گیرد.

در شرایط فعلی ایران، ملک حالت بورس دارد. مردم ملک می خرند تا پس انداز کرده باشند. اگر عوارض بهره برداری و داشتن ملک سنگین باشد، مردم بی جهت ملک نمی خرند و شاید قیمت ملک پایین بیاید.