به گزارش خبرنگار ایمنا، نزهت احمدی در نشست "نقش تعاملات زنان در عصر صفوی" با بیان اینکه نقش زنان را می‌توان در همه ابعاد اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی بررسی کرد، اظهار کرد: باید توجه داشت که در طول تاریخ نقش زنان در عرصه‌های مختلف ضبط و ثبت نشده و به همین دلیل نمی‌توان به صورت دقیق گفت که زنان در گذشته چه کرده‌اند.
وی با بیان اینکه بر اساس تجربه و مطالعه زنان آنطور که باید از یکدیگر حمایت نمی‌کنند و این تنها مختص کشورهای جهان سوم نیست، افزود: وقتی مردان به جایگاه اجتماعی خاصی می‌رسند، در پست‌های مختلف از هم‌جنسان خود استفاده می‌کنند، اما در بین زنان این موضوع بسیار ضعیف است، زنان در زمان پیشرفت تک چهره هستند، اصراری برای موفقیت زنان ندارند و دید منفی نسبت به زن را بیشتر از مردان دارند.
عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان با بیان اینکه زنان ایران خیلی محجور مانده‌اند، گفت: امروز خوشحالم که طی دهه‌های اخیر مطالعات در حوزه زنان گسترش یافته و حتی در دانشگاه‌ها نیز این موضوع تدریس می‌شود.
وی با بیان اینکه در اوایل دهه ۸۰ اولین انجمن تاریخ به نام " انجمن زنان پژوهشگر تاریخ" راه‌اندازی شد، افزود: هنوز این تشکل مردم نهاد فعالیت دارد و انجمن "تاریخ ایران" و انجمن "تاریخ اسلام" نیز به این انجمن اضافه شده است.
احمدی با بیان اینکه در حال حاضر سمینارهای حوزه زنان به صورت تخصصی برگزار می‌شود، گفت: تا کنون چند جلد کتاب از این نشست‌ها به چاپ رسیده است.
نگاه مردسالاری به تاریخ ایران همواره وجود داشته است
وی با بیان اینکه نگاه مردسالاری به تاریخ ایران همواره وجود داشته است، گفت: از زمانی که تاریخ ثبت شده، قلم به دست مردان بوده و هرگز زنان آنطور که باید دیده نشدند، البته باید توجه داشت که تنها زنان نبودند که دیده نشوند بلکه در طول تاریخ ما نگاه از بالا به پایین بوده است، پادشاه جانشین خدا بر روی زمین بوده است و با این شرایط ما هرگز جدایی دین از سیاست نداشته‌ایم و این دو بخش به شدت به هم گره خورده بودند؛ جدایی دین از سیاست پدیده‌ای جدید و بعد از رنسانس بوده است.
این پژوهشگر حوزه زنان گفت: این نگاه از بالا در ساختار حکومتی پادشاهان جایگاهی برای مردم قائل نیست و طبیعتاً زنان در این شرایط جایگاهی نداشته و تنها زنان خاص و تک چهره‌ای مورد توجه بوده‌اند که جایگاهی در جامعه داشته‌اند.
وی با بیان اینکه رفتار و دیدگاه زنان در اقشار مختلف شهری، روستایی و عشایری یکسان نیست، ادامه داد: زنان در هر یک از جوامع تعاملات اجتماعی متفاوتی دارند؛ ما چهره زنان ایرانی را در طول تاریخ اغلب در سفرنامه‌ها دیده‌ایم که توصیف‌های نامناسبی در خصوص این قشر وجود ندارد، البته باید توجه داشت که این متون واقعیت‌ها را اعلام نکرده و در بخشی از موارد نیز تحریف‌هایی وجود داشته است چرا که هیچ گاه در سفرنامه‌ها به لایه‌های درونی جامعه دسترسی نداشته‌اند.
زنان ایران در طول تاریخ بیکار نبوده‌اند
احمدی با بیان اینکه زنان ایران در طول تاریخ بیکار نبوده‌اند، اضافه کرد: اگر امروز مردم ایران به زبان فارسی صحبت می‌کنند، این موهبت را مدیون مادران مادرانشان هستند، چرا که پدران با تغییر حکومت‌ها در دربارها کار می کردند، اما مادران سنت‌های اصیل ایرانی را حفظ کرده و آن را به نسل‌های بعدی منتقل کردند.
وی با بیان اینکه زنان حافظان اصلی میراث ناملموس هستند، ادامه داد: بیشترین بخش سنت و میراث ملموس ایران دست زنان است، باید زنان یکدیگر را بیشتر باور داشته باشند و با حقوق خود آشنا شوند.
عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان به نقش پررنگ زنان در موقوفات عصر صفوی اشاره کرد و گفت: مطالعات تاریخی خود را در حوزه وقف در دوره صفوی آغاز کردم و هر چه مطالعات بیشتری انجام می‌دادم نقش زنان در موقوفات پررنگ‌تر می‌شد، هر چند زنان در آن دوران امکان تحصیل نداشتند اما بخش زیادی از دارایی خود را برای آموزش وقف کرده بودند.
وی با بیان اینکه واقفان مدرسه‌های بزرگی مانند چهارباغ و جده زنان بوده‌اند، گفت: این در حالی است که به زنان اجازه ورود در این مدارس را نمی‌دهند.
احمدی با بیان اینکه قدرت زنان در اقشار مختلف قابل لمس است، گفت: نوع زندگی و معیشت تفاوت‌هایی را ایجاد کرده اما باید توجه داشت که برای مثال هر چند در بین عشایر تعدد همسران وجود دارد، اما همسر اول دیگر همسران را انتخاب می‌کند، در بین زنان روستایی نیز بخش زیادی از اقتصاد بسته به فعالیت زنان است و همواره شاهد نقش زنان در همه امور بوده‌ایم.
وی افزود: در منابع تاریخی و در نسخه‌های خطی زنان از موضع قدرت صحبت می‌کنند، هرگز زنان ایران خانه نشین و مفلوک نبوده‌اند؛ آنها در زمان صفوی در دربار بسته به توانایی‌های فردی زمام امور را در دست داشته‌اند.
عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان با بیان اینکه با مطالعه داستان‌های تاریخی فعالیت زنان در مشاغل مختلف را آورده‌اند، گفت: دراین داستان‌ها شاهد هستیم که زنان به تنها یا با خانواده سفر می‌کردند، برخی از آنان پزشک و پرستار بوده‌اند و برخی نیز به امور خانه رسیدگی می‌کرده‌اند.
تاریخ، خط صاف نبوده و دچار نوسان است
وی با بیان اینکه تاریخ، خط صاف نبوده و دچار نوسان است، گفت: نمی‌توان نقش زنان را در تاریخ به صورت یکنواخت نگاه کرد بلکه در دوره‌ها و زمان‌های تاریخ نقش زنان دچار تحول شده است.
احمدی با بیان اینکه زنان تیزبین و ریزبین هستند، گفت: تفاوت نگاه زنان و مردان را می‌توان در نگارش سفرنامه‌ها به خوبی احساس کرد، ضمن اینکه در تاریخ مشاهده می‌شود در مواقع لزوم زنان وارد میدان جنگ شده و در برخی از موارد نیز به اسارت برده شده‌اند.
وی با اشاره به اینکه در دوره شاه طهماسب زنان در ایران حکومت می‌کردند، ادامه داد: این حاکم زن شاعر بوده و شاعرانی مانند ملک الشعرای بهار در این ایام می‌زیسته و در اشعار خود بارها از این زن نام برده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان با بیان اینکه زنان نامداری مانند زینب بیگم و مریم بیگم در تاریخ ایران و اصفهان وجود داشته‌اند، گفت: هیچ گاه نباید به صورت کلی به عقب نگاه کرد، امروز اگر ما به این جایگاه رسیده‌ایم پا روی شانه کسانی قرار داده‌ایم که در گذشته فعالیت داشته‌اند هر چند شاید به همه اهداف خود نرسیده‌اند.
نظر شما