احمد باقریمقدم در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه ورزش به صورت ذاتی همراه با آسیب است، اظهار کرد: آسیب در ورزش حرفهای شدت بیشتری دارد و نمیتوان بهصورت کامل جلوی مصدومیتها را در ورزش گرفت اما میتوان با استفاده از برخی روشها، احتمال بروز آسیب را کاهش داد.
وی با بیان اینکه دو نوع آسیب در ورزش وجود دارد، تصریح کرد: نخستین دسته، آسیبهای حاد است که شامل پیچخوردگی مچ پا و زانو میشود؛ دسته دوم آسیبهای مزمن است که مصدومیت آرنج دست تنیسورها یکی از نمونههای مصدومیت مزمن است.
رییس هیئت پزشکی ورزشی استان اصفهان با بیان اینکه فاکتورهایی مانند شرایط فرد و محیطی در بروز آسیبهای ورزشی تأثیرگذار است، گفت: پارگی رباط صلیبی در بانوان شایعتر است چراکه میزان حجم عضلانی آنها به نسبت آقایان کمتر است؛ نداشتن آمادگی جسمانی، خستگی شدید در تمرینات، مسائل روحی و روانی، تغذیه نامناسب، نداشتن ریکاوری صحیح، تمرینات اشتباه مربیان و استفاده نکردن از لوازم حفاظتی، از مواردی است که میتواند باعث بروز آسیب شود.
باقریمقدم با تأکید بر اینکه میتوان برخی از مسائلی که باعث به وجود آمدن مصدومیت میشود را کنترل کرد، تصریح کرد: مسائلی مانند جنسیت و سن قابل کنترل نیست اما با تغذیه مناسب، بالا بردن آمادگی جسمانی و غیره میتوان از بروز برخی مصدومیتها جلوگیری کرد.
وی با بیان اینکه آسیب مچ پا و زانوی ورزشکاران شایعترین آسیبها در تمامی رشتههای ورزشی است، افزود: در برخی رشتههای ورزشی قسمتهایی از بدن ورزشکاران بیشتر در معرض آسیب است مثل هندبالیستها و والیبالیستها که اکثرا از ناحیه شانه دچار آسیب میشوند.
رییس هیئت پزشکی ورزشی استان اصفهان خاطرنشان کرد: توجه به شرایط مکانی، آب و هوا، تجهیزات تمرینی مناسب، استفاده از چسب کنزیو تیپ، گرم کردن، سرد کردن و استفاده از مربی با دانش میتواند به کمتر شدن آسیب ورزشی کمک کند.
باقریمقدم با اشاره به اینکه باید برای کودکان و شرایط سنی آنها ورزشهای مناسبی در نظر گرفت، افزود: اگر کودکی از ۱۰ سالگی به رشته ورزشی پاورلیفتینگ روی آورد موجب جلوگیری از رشد طبیعی او میشود و صفحههای رشد کودک با خطر بسته شدن مواجه است.
وی با بیان اینکه مربیان بیشترین تأثیر را در بروز مصدومیتها و آسیبهای ورزشی دارند، گفت: مربیانی که تحصیلات آکادمیک دارند و دانش بالای علمی داشته باشند، میتوانند از بروز بسیاری از آسیبها جلوگیری کنند.
نظر شما