به گزارش خبرنگار ایمنا، حاشیه ای کردن نقش زنان در حالی است که بسیاری از جنبش های مهم اجتماعی و سیاسی در نقاط مختلف جهان اساساً با رهبری و هدایت برخی زنان شاخص شکل گرفته، پیش رفته و حتی به تحولی عظیم در جامعه محل رخ دادن آن انجامیده است.
بر این اساس، خبرگزاری ایمنامی‌کوشد در سلسله گزارش هایی به معرفی برخی از این زنان تاثیر گزار بپردازد و نگاهی به حرکت های جسورانه این نخبگان مؤنث داشته باشد تا الهام بخش اعتماد به زنان در بین خود آنها و نیز از سوی کسانی باشد که هنوز به توانایی های بانوان با تردید می نگرند.
خانواده و تحصیلات
خالده ضیا در ۱۵ اوت سال ۱۹۴۶ میلادی در یک خانواده متوسط در شهر birbhum بنگلادش به دنیا آمد و در یک مدرسه ابتدایی شاخص تحصیل کرد. وی پس از ورود به دانشگاه با پسری به نام ضیا الرحمن آشنا شد که بارها با خالده ضیا در مباحثه های سیاسی مشارکت کرده بود و هر دو در رشته اقتصاد سیاسی دانشگاه پایتخت بنگلادش مشغول تحصیل بودند. خالده که یک مسلمان اهل تسنن است، مدتی بعد و در سال ۱۹۶۰ میلادی با ضیاء الرحمن ازدواج کرد و هر دو وارد حزب ناسیونالیست بنگلادش شدند و فعالیت های سیاسی را آغاز کردند.
همسر خالده ضیا پیش از آنکه بتواند سالگرد ۲۲ سالگی ازدواجشان را جشن بگیرد بر اثر یک حمله قلبی در ماه اوت سال ۱۹۸۱ میلادی جان خود را از دست داد. در اثر این حادثه فعالیت های سیاسی خالده ضیا برای دو هفته متوالی قطع شد، اما او پس از آن فعالیت های سیاسی خود در حزب ناسیونالیست را از سر گرفت. خالده که تنها یک فرزند پسر دارد و اکنون در سن ۷۲ سالگی به سر می برد، در کتاب خاطراتش تفریحات خود را مسافرت، پیاده روی و سر زدن به خیریه ها معرفی کرده است.
ورود به دنیای سیاست
ریاست حزب محافظه کار بنگلادش که یک حزب راستگرا تلقی می شد از سال ۱۹۸۰ میلادی بر عهده خالده ضیا قرار گرفت. با فراهم شدن زمینه برگزاری انتخابات آزاد، ائتلاف به رهبری حزب ملی‌گرای بنگلادش در انتخابات فوریه سال ۱۹۹۱ توانست اکثریت کرسی‌های پارلمان را به دست آورد و خالده ضیا به عنوان اولین نخست‌وزیر زن در بنگلادش رای اعتماد پارلمان را کسب کرد. این حزب توانست در دور بعدی انتخابات در سال ۱۹۹۶ به پیروزی چشمگیری دست یابد و خانم ضیا مجدداً به سمت نخست‌وزیر منصوب شد. در انتخابات سال ۲۰۰۱ نیز حزب ملی‌گرای بنگلادش با ائتلاف با سایر احزاب در انتخابات شرکت کرد و برای سومین بار به پیروزی دست یافت.
درگیر با چالشهای سیاسی و قضایی
در پایان این دوره از پارلمان بنگلادش، خانم ضیا در ماه اکتبر سال ۲۰۰۶ از سمت خود کناره گیری کرد تا یک دولت انتقالی به منظور نظارت بر برگزاری انتخابات پارلمانی در ماه ژانویه سال ۲۰۰۷ زمام امور را در دست گیرد با اینهمه، بروز تظاهرات خشونت‌آمیز و درگیری در مورد انتصاب نخست‌وزیر موقت، به یک رشته تحولات سیاسی و سرانجام زندانی شدن خالده ضیا منجر شد. او به اتهامات مختلف به هفت سال حبس محکوم شد، اما حزب ملی‌گرای بنگلادش این حکم را به عنوان حکم «پشتیبانی شده از سوی دولت» رد کرده و از دولت بنگلادش خواسته تا خالده ضیا را آزاد کند.
تنظیم و گردآوری : سپهر زارع - خبرنگار ایمنا
نظر شما