مهدی مطهرنیا در رابطه با کارایی و اثربخشی سازوکار مالی اتحادیه اروپا(SPV) به خبرنگار ایمنا گفت: راه اندازی سیستم SPV آنگونه که گفته می شود، قرار است ارتباط مالی بین ایران و اروپا را در در چارچوب یک ترمینال مالی ورودی و خروجی تصویب شده، برقرار کند.
وی افزود: در مجموع این سازو کار مالی که البته قرار بود روز دوشنبه-۸ بهمن- راه اندازی شود، اما باز هم راه اندازی آن به تأخیر افتاد، در صدد است زمینه فعالیت، تضمین سرمایه و حصول به سود سرمایه گذاری را برای شرکتهای کوچک و ریسک پذیر فراهم کند.
این استاد آینده‌پژوهی دانشگاه آزاد تهران تأکید کرد: با توجه به قدرت آمریکا در سیستم اقتصادی بین المللی و فشار این کشور بر شرکتهای طرف معامله با ایران، ریسک شرکت های بزرگ برای کار با ایران بسیار بالا ارزیابی می شود، البته اینکه اروپا در کمک به شرکت های کوچک برای همکاری با ایران موفق می شود یا خیر نیز بستگی به این دارد که آمریکا تا چه حد به این شرکت ها فشار می آورد و یا این فشارها تنها در حوزه اقتصادی خواهد بود و یا ابعاد دیگری را نیز دربرمی گیرد.
مطهرنیا در رابطه با ابعاد سازو کار مالی و محدود شدن آن به اقلام غذایی و دارویی گفت: در ابتدای کلمه کمک های اقتصادی اتحادیه اروپا به ایران یک حرف«H» اضافه شده که به معنای«Human» یا انسان است؛ این مسأله ناظر بر این است که کمکهای اروپا به ایران تنها ابعاد بشردوستانه را در بر می گیرد.
این تحلیلگر مسائل بین المللی تأکید کرد: اضافه شدن این «H» به اول سازوکار مالی نشان دهنده فشارهایی است که آمریکا به شرکت های تجاری و کشورهای اروپایی به خاطر کمک به ایران وارد می کند.
وی خاطر نشان کرد: بنابراین در اینکه سازوکار مالی اتحادیه اروپا یک اقدام نمادین است، تردیدی وجود ندارد، اما اینکه ایران می‌تواند امیدوار باشد که از طریق این سازوکار ارتباط مالی اش با اتحادیه اروپا حفظ می شود نیز درست است.
این استاد آینده‌پژوهی دانشگاه آزاد تهران در رابطه با پیش بینی اش از آینده همکاری ایران و اروپا در قالب این سازوکار مالی گفت: SPV تا حد زیادی خط ارتباطی ایران و اروپا را حفظ می کند و هر دو طرف از آن بهره برداری می کنند، چرا که در شرایط کنونی نه ایران و نه کشورهای اروپایی تمایلی به قطع روابط ندارند و تلاش آنها این است که بتوانند با حفظ برجام به روابط متقابل ادامه بدهند.
مطهرنیا به ابزارهای فشار ایران برای متقاعد کردن اروپا جهت همکاری بیشتر اشاره کرد و گفت: ایران در موقعیت فعلی از ابزارهای مختلفی برای تحت فشار قرار دادن اروپا برخوردار است، اما ماهیت این ابزارها به گونه‌ای است که استفاده از آنها انگشت اتهام جامعه جهانی را به سمت ایران نشانه می رود.
وی تصریح کرد: اعمال نفوذ در کشورهای منطقه، به چالش کشیدن قدرت و حوزه‌های نفوذ آمریکا در منطقه و نظام بین الملل و خروج از برجام و آغاز مجدد برنامه های هسته ای همه جزو اهرمهای فشار ایران هستند، با این وجود، استفاده از آنها سبب تشدید فشار و بازگشت تحریم‌ها علیه ایران می شود.
نظر شما