علی راکی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه دروغ گویی کودکان و نوجوانان ریشه در رفتارهای درونی و بیرونی آنها دارد، اظهار کرد: مسائل درونی به ذهن خلاق و آرزوهای دست نیافتی افراد مربوط میشود، اما مسائل بیرونی وابسته به شیوه غلط تربیتی والدین، شرایط اجتماعی و فضای مجازی است.
وی با تاکید بر اینکه قولهایی که از سمت خانواده در کودکی و نوجوانی به افراد داده میشود حتی در حد شوخی و بازی در ایجاد تفکر و نحوه نگرش آنها نسبت به جامعه موثر خواهد بود، افزود: رفتار و دیدگاه والدین حتی در خصوص مسائل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در ایجاد نوع تفکر کودکان و نوجوان موثر است.
این روانشناس کودک و خانواده ادامه داد: گاهی بحثهای سیاسی و اجتماعی در خانواده نه تنها به رشد فکری فرزندان کمک نمیکند بلکه آنها را از توانایی و استعدادهای خود دور میکند و به سوی وعده وعیدهای پوچ سوق میدهد که ارتباطی با آرمانگرایی فرزندان ندارد.
وی با بیان اینکه والدین و معلمان نباید تحت هیچ شرایطی جهت تحریک حس پذیرش دانش آموز به قولهای بی هدف متوسل شوند، اضافه کرد: این قولهای والدین و معلمان به رشد و تعالی فرد کمک نخواهند کرد بلکه به ترویج دروغگویی دامن میزند.
راکی افزود: والدین و معلمان باید آگاهانه میان تفکر خلاق، خیالپردازی و دروغ تفاوت قائل شوند، خیال پردازی و تخیل جنبه مثبت دارد، اما دروغ به قصد فریبکاری است که برای فرزندان و جامعه مضر است.
وی با بیان اینکه عدهای معتقدند دروغگویی از طریق ژنتیک منتقل میشود و اعتقادی به الگوگیری و مباحث فرهنگی ندارند، ادامه داد: برخی موسسات فرهنگی و برنامههای تلویزیونی، همچنین برخی مسئولان، معلمان و اعضای خانواده و حتی افراد در فضای مجازی با دروغگویی به اهداف خود میرسند که این مسئله منجر به تضعیف فرهنگ ما می شود و متاسفانه دروغگویی به یک الگوی خطرناک تبدیل شده است.
این روانشناس کودک و خانواده با بیان اینکه متولیان فرهنگسازی با هدف رشد اجتماع به سمت فرهنگسازی و تغییر الگوی جامعه قدم بردارند، اضافه کرد: متولیان فرهنگی باید افرادی که از جامعه دلزده شدهاند را به مباحث فرهنگی علاقمند و جذب کنند، اما از خط قرمزها هم عبور نکنند تا همه به یک هم افزایی فکری برسیم و کم کم جامعه را اصلاح کنیم.
وی ادامه داد: دانش آموزان الگوسازان آیندگان خواهند بود و اگر فرهنگ دروغگویی همچنان روند رو به رشد داشته باشد، باید فرایند جامعه را اینگونه تصور کرد که اگر از امروز دروغگویی به پایان نرسد در ۵۰ سال آینده چه اتفاقاتی برای جامعه رقم خواهد خورد؟
راکی با بیان اینکه اخیراً عکسهای تبلیغاتی کاندیدای شورای دانش آموزی مدارس در فضای مجازی منتشر شده بود که ازحالت کمال گرایی و ایجاد رقابت خارج و به جنبه تحمیل خود و جذب مخاطب پرداخته بود، اضافه کرد: دانش آموزان برای رسیدن به هدف خود به دروغ و کلک بازی متوسل شده بودند، یک ضرب المثل قدیمی میگوید "دروغ هر چقدر بزرگتر باشد، پذیرفتن آن آسانتر است" گر چه این حقیقت ندارد، اما متاسفانه کودکان ما در دنیای واقعی این موضوع را پذیرفتهاند.
وی با بیان اینکه رفتار کودکان و نوجوانان با الگوی جمعی در ارتباط است و گاهی آنها به جای رفتار کمال گرایانه به قولهای عجیب و آنی متوسل میشوند که شاید تححق آن از تواناییهای فردی آنها خارج باشد، افزود: کودکان و نوجوانان یک مسیر هیجانی را دنبال میکنند در حالی که این موضوع از حالت کمال گرایی دور است؛ گر چه سن آنها به بزرگسالی نزدیک نیست و توانایی تجریه و تحلیل این مسائل را ندارند، اما رفتار و صحبتهای آنها بیانگر الگو گیری رفتار فریبکارانه است.
وی با بیان اینکه باید کودکان را در مدارس به نحوی تربیت کنیم که زمینه تفکرات خلاق و هوشمندانه، هیجانات و احساسات مثبت برای آنها فراهم شود، ادامه داد: باید دانش آموزان بدانند با تکیه بر هوش، استعداد، علاقمندی، پیگیری مهارتها، همسانسازی با شرایط فرهنگی، اجتماعی و با گرایشهای مذهبی و سیاسی و خانوادهای خود میتوانند به جایگاه ویژه سوق داده شوند.
این روانشناس کودک و خانواده با تاکید بر اینکه کودکان برای رشد نیاز به قولهای پوچ ندارند که ره صد ساله را یک شبه بروند؛ اضافه کرد: این هنر روانشناسان مدارس است، اما متاسفانه درفضای مجازی و برخی روزنامهها اتفاقات عجیب و غریب میافتد حتی برای یکشبه پولدار شدن تبلیغات بسیاری انجام میدهند گر چه این کلاهبرداری زیر پوستی است. اینکه علم در مورد این افراد چه می گوید؟ روانشناسان چگونه فریب این افراد را اثبات میکنند، جنبه دیگری دارد.
وی ادامه داد: رفتارگراها معتقد هستند از طریق ایجاد صحنه رقابت در دوران کودکی و نوجوانی میتوان تقسیم بندی شغل در آینده را ایجاد کرد، اما متاسفانه تبلیغات اخیر کاندیدای شورای مدارس که بیشتر حالت طنز به خود گرفته بود، گویای مسائلی جز صحنه رقابت بود، عکسها، قول و قرارها تا حدی به مسائل درونی ذهن خلاق، آرمانگرایی و ایده آل گرایی کودکان برمیگردد که به دنیای واقعی وابسته است، اما متاسفانه مسائل بیرونی با الگوی جمعی و جنبه فریبکاری ارتباط دارد.
نظر شما