بهزاد معینی سام در رابطه با چرایی ماندگاری کوروش در اذهان ایرانیان به خبرنگار ایمنا گفت: ایرانیان متعلق به شاخه هندوایرانی از خانواده بزرگ هندواروپایی هستند که نخست از ناحیه پونت-کاسپین به آسیای میانه و از آنجا به فلات ایران در یک دوره زمانی سه یا چهار هزاره به آسیای غربی وارد شدند و در میان تمدنهای میان‌رودانی کهن چون عیلامی نو، اَشوری نو و بابلی نو، ابتدا مادها نخستین دولت ایرانی و سپس هخامنشیان نخستین امپراتوری گسترده جهان باستان را بنیان گذاشتند.
وی افزود: کوروش در سال ۵۳۹ پیش از میلاد به سراغ بابل می آید و آن را فتح می کند، منشور کوروش به پاس این رویداد است و روز ۷ آبان به پاس این روز گرامی داشته می شود.
معینی بهزاد تأکید کرد: کوروش دوم یا کوروش بزرگ بنیانگذار این سلسله با عملکرد صلح طلبانه و دادگر خود توانست دل ملل تمدنهای باستان را با خود همراه کند؛ چرا که پیش از این هر فتح و پیروزی که صورت می‌گرفت، با قتل، چپاول، غارت و حتی کشتن جانوران خانگی و زیر رو کردن خاک سرزمینشان همراه بوده و این امر در کتیبه های به جا مانده از آنان ثبت شده است.
این پژوهشگر زبان و تاریخ باستان گفت: منابع یونانی و یهودی از کوروش بزرگ یاد می کنند و منشوری از او به زبان بابلی نو و کتیبه‌ای منتسب به او در پارسارگاد موجود است که مهمترین منابع ما هستند. در میان این اسناد در رابطه با روز بزرگداشت او، منشور وی از اهمیت چندانی برخوردار است؛ چرا که در این منشور بر خلاف عملکرد شاهان پیشین یک رویکرد نو و عدالت محور دیده می‌شود.
وی افزود: دیگر پیامد فتح و پیروزی برای مردمان بابل صلح و آرامش است، آزادی و احترام به عقایدشان و زیستن در سایه صلح یا به نقل از آلبر ماله که گوید "ملل شرق باستان زمانی روی صلح و آرامش دیدند که زیر اداره پارسیان درآمدند" و آغازگر این رویکرد کسی نبود جز کوروش بزرگ.
معینی سام گفت: پس تفاوت اساسی کوروش با شاهان پیشین، فرق اساسی او در رویکرد عدالت جویانه وصلح طلبانه بود، کسانی که به دنبال گفتگوی تمدنها بوده اند ۵۰ سال پیش در مقالات خود نوشته اند اولین کسی که در مورد دهکده جهانی صحبت و آن را مطرح کرده کوروش بوده است، بنابراین همه باید بدانند که چرا ایرانیان اینهمه کوروش را بزرگ می دارند، اما از شاهان دیگر یادی نمی‌کنند؛ برای اینکه تفاوت آشکاری بین کوروش و سایر شاهان است.
این استاد تاریخ دانشگاه نجف آباد گفت: داریوش یکی دیگر از شاهان ایرانی نیز به لحاظ قانون گذاری رویکرد مثبتی داشت، اما کوروش به لحاظ دادگری و عدالت ویژه ای که داشت، در نزد ایرانیان عزیز است.
وی افزود: در این روز بود که فرمان آزادی مذهبی و آزادی یهودیان از اسارت داده شد و از این رو است که در متون دینی یهود تمجید و بنا بر گفته ابوالکلام وزیر فقید فرهنگ هند، در قرآن کریم ذوالقرنین لقب می‌گیرد و ما ایرانیان همچون پیشینیانمان به واسطه اینکه کوروش سرزمین و نام نیکی از خود به جای گذاشت این روز را پاس میداریم. در آخر به بخشی از کتاب آریان در آناباسیس و نقلی از آریستوبولوس درباره گفته او اشاره می کنم: «ای مرد، من کوروش پسر کمبوجیه هستم که این پادشاهی را برای پارسیان بنیان نهادم و پادشاه آسیا بودم و تو به این پاره خاک رشک مبر».
نظر شما