بذر صنعت صلح توسط یک هنرمند کاشته می‌شود

فلز به‌خودی‌خود ارزش ندارد و خالقان اثر به آن ارزش می‌دهند و تفکری که فلز را به طلا تبدیل می‌کند، باعث می‌شود که ارزشمند شود و حال فلزاتی که ارزشمند شده اند توسط خالق خود "مجید ملک زاده" بذری خواهند شد برای شروع یک صنعت که صلح و دوستی را رواج دهد.

مجید ملک‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به مجموعه‌ای از آثار خود و پدرش است که ۸۳ سال برای جمع‌آوری آن زحمت‌کشیده‌اند و قیمت آن ۵۲ میلیون دلار برآورد شده است، اظهار کرد: فلز به‌خودی‌خود ارزش ندارد و خالقان اثر به آن ارزش می‌دهند و تفکری که فلز را به طلا تبدیل می‌کند باعث می‌شود که ارزشمند شود.

این هنرمند معرق و مشبک فلز افزود: پس‌از اینکه ۱۸ پیام در خصوص مهاجرت به کانادا دریافت کردم ذهنم مشغول شد که یا باید رفت یا باید ماند و کارکرد و وقتی آدمی جریان سازی را شروع می‌کند باید از جایی که کسی تابه‌حال شروع نکرده، شروع کند؛ در نهایت در یکی از تحقیقاتم بیش از ۳۵ صنعت در جهان را معرفی کردم و دیدم تنها جایی که خالی است صنعت صلح است.

ملک‌زاده با بیان اینکه توسعه و ترویج صنعت صلح می‌تواند صدها هزار نفر را به خود جذب کند و بخش کوچکی از آن می‌تواند هنر باشد، گفت: در هر کشوری که جنگ شروع می‌شود سازمان ملل متحد تنها به خاطر نداشتن پول نمی‌تواند راهکارهای اقتصادی برای شروع نشدن جنگ ارایه کند و جنگ که به یک صنعت تبدیل‌شده است پیشروی می‌کند، اما اگر صلح نیز به یک صنعت تبدیل شود می‌تواند راهکارهای خود را پیدا کند، این در حالی است که ما تابه‌حال به صلح به‌عنوان صنعت فکر نکرده‌ایم.

این هنرمند اصفهان ادامه داد: فکر توسعه صنعت صلح باید از ایران به جهان اشاعه پیدا کند و برای شکل‌گیری آن باید سراسر جهان با هم متحد شوند. مهم این است که فکر از کجا بوده و برای آن مقاله نوشته‌شده یا سرمایه‌ای هم در این راه خرج شده است. ما نیز در حال حاضر برای ارایه این سرمایه اعلام آمادگی می کنیم تا ببینیم کدام‌یک از مؤسسات صنعت صلح می پذیرند؛ وقتی این خبر پخش شود و درآمد آن از طریق موزه و یا راه دیگر برای صلح خرج شود. ما به این تفکر رسیدیم که برای صنعت صلح از ارزش‌های خود هزینه کنیم.

وی درخصوص اینکه شرایط کنونی ایران برای این هدف مشکل ایجاد نمی کند، اظهار کرد: شرایط ناپایدار، بیشتر به ما کمک می‌کند چرا که در کشورهای آرام مردم دغدغه صلح ندارند، اما من ایرانی را دیدم که لهستانی‌هایی را پذیرفت که از جنگ فرار کرده بودند؛ اگر آدم در آن‌زمان که مردم به فکر نیستند کاری را بکند ارزش دارد نه وقتی‌که درگیر شدند. معمولاً کشورهایی که همه‌چیز در آن قطعی است خلاقیت وجود ندارد. بحث ما  سیاسی نیست، مردمی است و احتمال دارد این طرح پذیرفته و دیده نشود همان‌طور که گالیله زمانی که گفت زمین گرد است و خورشید به دور آن می‌گردد کسی نپذیرفت و مشکلاتی هم برایش پیش آمد، اما آیا کسی بعد از او جرات چنین کاری را می‌کرد! شاید این ایده پذیرفته نشود، اما احتمال دارد پذیرفته شود و اتفاق‌های خوبی را به دنبال داشته باشد و دو سال است فکر می‌کنم که احساسی عمل نکنم و تمام عواقب آن را در نظر گرفته ام.

ملک زاده با بیان اینکه پس از خروج امریکا از برجام شاهد رفتارهای عجیبی از مردم مانند احتکار لوازم اولیه زندگی بوده ایم، گفت: باید از خود خجالت بکشند که یکی سرمایه ۸۳ سال زندگی خود را در اختیار آرامش بشریت قرار دهد و یکی هر چی دارد نگه می‌دارد تا چند برابر شود و بفروشد!

وی افزود: وقتی هدف مطرح شود طبیعی است که بقیه هنرمندان از سراسر جهان وارد شوند و یک جریان ایجاد شود و این جریان خودبه‌خود یارگیری و تهیه سازمان و شعبه می کند و عضوهای آن راهکارهای مختلف ارایه می‌کنند و در نتیجه می‌فهمند که  می‌توان دستاورد بزرگی از فرهنگ و هنر به دست آورد. وقتی صنعتی شکل گرفت و بزرگ شد می‌تواند بگوید شما در حال ایجاد جنگ هستید؛ ما صلح ایجاد می‌کنیم و این کار ممکن است چند سال طول بکشد، اما اگر بذر آن کاشته شود انسان می‌تواند از آن در سال های آتی بهره کافی را ببرد.

کد خبر 353679

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.