به گزارش خبرنگار ایمنا، او با علاقه وافرش به اصفهان و ثبت این جغرافیای فرهنگی در داستانهایش، شاید بهترین گزینه برای گپ و گفتی کوتاه باشد. بعد از سلام و احوال پرسی از او خواهش میکنم تا خارج از کلیشههایِ مرسوم به جزئیات و عوارض مثبت این رویداد فرهنگی، یعنی افتتاح رسمی شهر کتاب بپردازد.
خدایی با آرامش و متانت همیشگیاش میگوید: من فکر میکنم در ادامۀ اتفاقاتی که قرار است در اصفهان داشته باشیم و از چند سال قبل هم شروع شده، مثلا کتابفروشیهای بزرگی که در سطح شهر داشتیم و فقط به کتاب اکتفا نمیکرد و آنچه در کنار کتاب هم قابلیت مطرح شدن داشت را برای ما فراهم میکرد و اجازه میداد چشم ما آنها را ببیند؛ اینجا هم در ادامه همان اتفاقات برای کتاب و امکانات فرهنگی باز میشود و طبیعتا تاثیر مثبتی خواهد داشت.
حالا در حیات قدم میزنیم و او در رابطه با ایدههای نو و ارتباط مردم اصفهان با کتاب و کتابخوانی میگوید: شهر ما در عین حال یک شهر جوان هم هست. ما برای آنچه که در اختیار داریم به نگاه تازهای احتیاج داریم. فکر میکنم باید یک مقدار هم به آینده فکر کنیم و این یکی از جاهایی است که در امتداد همین فکر در اصفهان افتتاح میشود و امیدوارم ادامه پیدا کند.
حالا در ایوان هستیم و از او میپرسیم، صدایی هم هست که میگوید ایجاد این فضا و فضاهایی این چنینی به کتابفروشیهای خُرد ضربه میزند، نظر شما چیست؟
خدایی پاسخ میدهد: این صحبت هست، اما این صحبت در مورد همه چیز هست. ما قبل میگفتیم خوار و بار فروشی، بعدا شد بقالی و سوپر مارکت و امروز هم هایپر مارکت یا فروشگاههای زنجیرهای و... این بحث سادهترین شکل همین ماجرا است. اگر میخواهیم همواره به این شکل و با این نگاه فکر کنیم طبیعتا امیدوارم مسئولین امر به فکر راهحل باشند. من مصاحبهای خواندم که به همین نکته اشاره کرده بود. نباید ایدههای جدید را فراموش کنیم، با ایدههای جدید و حمایت و امکانات شورای شهر که باید در اختیار فعالان قرار بگیرد میشود راه حلهای خوب پیدا کرد. نه به آن کتابفروشیها میتوانیم بگوییم نباشند نه میشود اینطرف را تعطیل کرد. البته من همچنان کتابم را از آن کتابفروشی میخرم که ۲۰ سال است کتابم را از او خریدهام. آنجا جایی است که به من کتاب خواندن و لذت کتابخوانی را یاد داده و با اطمینان میگویم که آنجا را ترک نمیکنم، ولی وقتی هم اینجا میآیم سعی دارم تا لذت ببرم.
از علی خدایی در رابطه با رویداد محوری و پاتوق شدناین فضا میپرسم و او میگوید: واقعیت این است که اصفهان به چنین پاتوقها و محیط های فرهنگی نیاز دارد و ما در این زمینه قوی نیستیم. شاید زمان نیاز داسته باشیم تا پاتوقها و مکانهای فرهنگی با معناهای تازهتر خودشان را نشان بدهند. برای خودِ من خیلی جذاب خواهد بود که در رابطه با کتابهای جدید فقط آگهی نخوانم و اجرای زندۀ آن را هم ببینم. به همین دلیل هم چنین مکانهایی را انتخاب میکنم که سعی دارند تا به پاتوق فرهنگی تبدیل شوند.
خدایی تاکید میکند: خیلی مایلم تا در جلسات نمایشنامه خوانی شرکت کنم، اینجا سینما تک داشته باشد، که خواهد داشت و اتفاقات خوبی برای شهر من بشمار میروند. امیدوارم جوانها هم استقبال بکنند و بعد هم یادت باشد که پاتوق فرهنگی سن ندارد و شامل همه افراد میشود.
نظر شما