به گزارش خبرنگار ایمنا، سادهترین و رایج ترین مثال برای نژادپرستی برتر دانستن سفیدپوستان نسبت به رنگین پوستان است که در قرنهای گذشته، مشکلات بسیاری را به ویژه برای آفریقاییها به وجود آورده بود. "آپارتاید" یا "جدانژادی" از مهمترین اشکال نژاد پرستی در آفریقای جنوبی بود که بر اساس آن رنگین پوستان و همه نژادهای غیرسفید از سفید پوستان جدا شده و آنها را مجبور به زندگی در مناطق خاص و از حقوق سیاسی و امکان ادامه تحصیل محروم کردند.
این نظام تا قرن ۲۰ و ۲۱ میلادی ادامه داشت و هرگونه تظاهرات علیه آن نیز با سرکوب شدید مواجه میشد، تا جایی که در مارس ۱۹۷۰، بیش از ۷۰ آفریقایی در تظاهرات علیه نژادپرستی کشته شدند اما این امر نتوانست مانعی بر سر راه مخالفان این نظام برای رسیدن به برابری ایجاد کند.
از برترین و مهمترین مبارزان در راه مقابله با آپارتاید، "نلسون ماندلا" بود که با پایبندی به سیاست صلح طلبی موجب تسهیل حرکت آفریقای جنوبی به سمت دموکراسی شد. این نام که برای همگان آشناست با مفاهیمی چون آزادی، عدمِ خشونت، صلح و مبارزه دوستانه برای رسیدن به برابری در کنار تمامی شباهتها و تفاوتها گره خورده است.
در سال ۱۹۵۵، نلسون ماندلا نقشی مهم در مبارزات "کنگره خلق" داشت که در پی آن، آرمان ضد آپارتاید به واسطه منشور آزادی فراهم آمد و در سال ۱۹۵۸ عضو کمیته اجرایی ملی آفریقا شد. علیرغم طرفداری وی از مبارزات غیرخشونت آمیز، در سال ۱۹۵۶ به همراه ۱۵۶ نفر دیگر به اتهام خیانت دستگیر و در سال ۱۹۶۱ نیز به همراه آنان تبرئه شد.
پس از آن در پنج اوت ۱۹۶۲، به دلیل رهبری مبارزات خرابکاری علیه اهداف نظامی و دولتی و مبادرت به ترتیب دادن برخی آموزشهای شبه نظامی دستگیر و به پنج سال حبس متهم شد. سپس در تاریخ ۱۲ ژوئن ۱۹۶۴ وی بار دیگر محاکمه و این بار به حبس ابد محکوم شد. پس از گذراندن ۲۷ سال در زندان وی در سال ۱۹۹۰ آزاد و در همان سال موفق به انحلال رژیم آپارتاید شد.
برای نخستین بار در تاریخ آفریقای جنوبی، در ۲۷ آوریل ۱۹۹۴ انتخابات دموکراتیک با حضور تمامی افراد برگزار شد و ماندلا با اتخاذ اکثریت آرا از ماه می ۱۹۹۴ تا ژوئن ۱۹۹۹ نخستین رییس جمهور سیاهپوست کشور شد و با صلح ملی و بینالمللی، تحسین همگان را در سطح بینالملل برانگیخت.
سپس در اولین موقعیتِ ممکن یعنی در جام جهانی راگبی ۱۹۹۵ که آفریقای جنوبی میزبان مسابقات بود، او با هدف ایجاد برابری، گامی مهم در راستای برقراری آشتی میان سفید و سیاهپوستان برداشت. در طول دوران ریاست جمهوری اش برای توسعه اقتصاد کشورش کوشید و برای مردم فرصتهای شغلی، مسکن و مراقبتهای بهداشتی فراهم آورد. همچنین با ایجاد یک دولت مرکزی قدرتمند، قوانینی در جهت حکومت اکثریت، تضمین حقوق اقلیت و آزادی بیان تصویب و به مرحله اجرا در آورد.
پس از بازنشستگی، او به طرفداری از سازمانهای اجتماعی و حقوق بشر روی آورد، از نهضت بینالمللی مبارزه با فقر حمایت کرد و همچنین به جمع آوری پول برای ساخت مدرسه و کلینیکهای درمانی پرداخت؛ در سال ۲۰۰۴ از هرگونه فعالیت سیاسی کناره گرفت و پس از آن با تمام وجود در راه مبارزه با بیماری ایدز که جان یکی از پسرانش را نیز گرفته بود، کوشید.
وی در این سالها جوایز بینالمللی بسیاری را کسب کرد که از جمله این جوایز میتوان به جایزه صلح لنین (۱۹۹۰)، جایزه صلح نوبل (۱۹۹۳)، حکم لیاقت (۱۹۹۵)، عضو افتخاری حکم افتخاری کانادا، حکم افتخاری سنت جورج، مدال آزادی ریاستجمهوری، آزادی شهر از ژوهانسبورگ (۲۰۰۴) و عفو بینالملل سفیر جایزه وجدان (۲۰۰۶) اشاره کرد.
عقاید وی در زمینه صلح جهانی هنوز هم از اهمیت زیادی برخوردار است و او به عنوان چهره برگزیده در زمینه مسائل بشردوستانه از سرشناسان دنیا به حساب میآید. به همین جهت سازمان ملل متحد در نوامبر ۲۰۰۹، روز ۱۸ ژوئیه یعنی زادروز وی را به عنوان روز بینالمللی نلسون ماندلا نامگذاری کرد و آن را "روز صلح" نیز نامید؛ هر ساله در این روز، جشنهای بسیاری برگزار میشود و هنرمندان در راه کمک به سازمان مبارزه با ایدزی که او بنیان نهاد، کنسرتهای زیادی در راه جمع آوری پول برگزار میکنند.
همچنین در سال ۲۰۱۲ به پاس قدردانی از زحمات وی در راستای خدمات انساندوستانه و مبارزات ضد نژادپرستانه، بانک ملی آفریقا اسکناسهای رایج این کشور را به عکس وی مزین کرد. پس از درگذشت ماندلا در پنج دسامبر ۲۰۱۳، جسد وی به زادگاهش بازگردانده و با حضور ۴۵۰ تن از اعضای خانواده بر طبق آداب سنتی قبیلهای به خاک سپرده شد. این مراسم با حضور ۴۵۰۰ تن از بزرگان سیاسی جهان برگزار شد.
نلسون ماندلا در راستای هدفی که خودش آن را "راه دشوار آزادی" مینامد رنجهای بسیار دید، اما هیچ یک از این رنجها، حتی سالهای تنهایی و حبس، او را از هدف راستینش در راه رسیدن به برابری جهانی، توازن و فرصتهای برابر زندگی برای همگان باز نداشت. هرچند مردم آفریقای جنوبی همواره با مشکلات عدیدهای همچون ازدیاد جرم و جنایت مواجه هستند ولی حضور شخصیتی چون نلسون ماندلا بیانگر آن است که هر ملتی مسئول سرنوشت خویش است و در راه احیای ارزشهای خود و برآوردن اهدافش از هیچ تلاشی نباید فروگذار کند.
نظر شما