نقش حسرت بر بوم هنرمندان شهرضایی

تنها نشسته در گوشه‌ای و منتظر است، منتظر آمدن کسی که اگر اهل هنر نیست، نگاهی گذران به هنر او بیندازد. به این فکر می‌کند که چه شب هایی را برای به ثمر نشستن کارهایش به صبح رسانده و چه اندازه مشقت کشید تا دستش به قلم و رنگ و بوم عادت کند و رنج سفر را به خود هموار کرد تا نزد استاد، هنر بیاموزد.

به گزارش خبرنگار ایمنا از شهرستان شهرضا، با ذوق و شوق خاصی حاصل کارش را می‌نگرد، پیدا و پنهانش را فقط او می‌داند و ما تنها نقشی بر پیکر بومش نظاره گریم، او رنج ها کشیده به امید روزهایی بهتر، روزهایی که حاصل رنج، گنجی شود در کف او، اما افسوس ...

از نبود زیرساخت برای عرضه آثار و عدم حمایت از هنرمندان گلایه دارد، رنجیده است از اینکه کسی به او و هنرش توجه نمی‌کند، روح لطیفش زخم خورده راه ناهمواری است که به امید دست یزدان به ساحل آرامش پیموده، اما اکنون گویا تنها حسرت ایستگاه آخر بر دلش خواهد ماند.

"مینا قبادی" هنرمند جوانی که این روزها نخستین نمایشگاه هنری خود را در شهرضا برگزار کرده، اینگونه از ناملایمات شکوه می‌کند:«در شهرضا به هنرمندان هنرهای تجسمی اجحاف شده، وقتی هنرمندی با هزار امید و آرزو دوران تحصیل خود را می‌گذراند، جایی برای عرضه آثارش وجود ندارد.»

اندکی سکوت می‌کند و با نگاهی به تابلوهایش، ادامه می‌دهد:«من در هریک از این آثار بخشی از وجودم را گذاشته‌ام، همه این‌ها با تار و پود من پیوند خورده.»

او می‌گوید: هنرمندان پیشکسوت نیز چنین مشکلاتی را داشته‌اند؛ اما اساتید برجسته وقتی هنرمندان جوان را می‌بینند به آن‌ها پیشنهاد می‌کنند در شهرستان نمانند و به مرکز استان، تهران و حتی خارج از کشور مهاجرت کنند، ولی من دوست دارم هنرم را در شهرضا عرضه کنم.

این هنرمند شهرضایی تصریح می‌کند:«قصد مطرح کردن خودم را ندارم، اما می‌خواهم مفید باشم. چرا باید به جایی برم که آن تعلق ندارم؟ من در شهرضا بزرگ شده‌ام، اما زیرساخت مناسب برای عرضه آثارم وجود ندارد. اینکه شهرضا یک گالری استاندارد ندارد معضل است. البته گالری «آینه» در اداره فرهنگ و ارشاد وجود دارد، ولی اصلا جانمایی مناسبی ندارد، آخر چه کسی حاضر است برای دیدن از نمایشگاه به آنجا بیاید؟»

قبادی می‌گوید: من دانشجوی دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد هستم، باوجود اینکه یزد شهری با بافت سنتی است، اما زمینه فعالیت هنرمندان بسیار بهتر مهیا شده؛ در آنجا از همان بافت سنتی برای ایجاد مکان عرضه آثار هنری استفاده کرده‌اند. در شهرضا ظرفیت‌های هنری خوبی وجود دارد، اما زیرساخت مناسب نیست.

مشکل شهرضا فقط نگارخانه نیست!

علیرضا متقی، کارشناس هنری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرضا نیز معتقد است، «زمان شعار دادن برای خدمت به هنرمندان به پایان رسیده و اکنون زمان عمل است.»

وی می‌گوید: همه کارها به ارایه آمار ختم شده، این کارها سودی به حال هنرمندان ندارد، وقتی هنرمند برای برگزاری یک نمایشگاه یا اجرای یک تئاتر یا موسیقی نیازمند دو یا سه میلیون تومان باشد و نه خودش بتواند این مبلغ را تهیه کند نه نهادی به او کمک کند، آینده جامعه هنری به چه سمتی می‌رود؟

این کارشناس هنری تصریح می‌کند: در شهرضا یک نگارخانه تقریبا استاندارد در محل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی وجود دارد، اما اینجا اصلا برای برگزاری گالری مناسب نیست، دور از دسترس است، شهروندان رقبتی به آمدن نمی‌کنند. نگارخانه حکیم الهی هم که یک زیرزمین است، به درد هرکاری می‌خورد جز برپایی نمایشگاه، اما چاره ای نیست فعلا تنها همین مکان را در اختیار داریم.

خیران تمایلی به حمایت از هنر ندارند

متقی ادامه می‌دهد: خیران بیشتر علاقه دارند تا برای ساخت مراکز آموزشی و مذهبی و درمانی همکاری کنند، شهرستان به همه این مراکز نیاز دارد و باید ساخته شود، اما هنرمندان هم نیازمند حمایت هستند.

وی اضافه می‌کند: وقتی هنرمندی سالیان طولانی از عمر خود را صرف تحصیل و فراگیری دانش هنری می‌کند، ولی زمینه مناسب برای عرضه آثارش وجود ندارد، طبیعی است که مهاجرت کند و به شهرهای بزرگتر برود. در شهرضا سه آموزشگاه و یک دانشگاه وجود دارد که هرساله تعداد زیادی فارغ التحصیل هنر تربیت می‌کند، اما زمینه کاری آنان فراهم نشده است.

وقتی نمی‌توانیم خدمت کنیم، کار نمایشی هم نکنیم!

این کارشناس هنری تصریح می‌کند: اینکه سامانه‌ای طراحی کنیم و همه هنرمندان در آن ثبت نام کنند، تنها یک حرکت نمایشی است تا آمار را بالا نشان دهیم، اما باید واقع بین باشم؛ وقتی نمی‌توانیم خدمتی به هنرمندن ارایه کنیم این کارها چه سودی دارد؟ سال گذشته برای تأسیس صندوق قرض الحسنه هنرمندان اقدام کردیم، به قدری بروکراسی اداری ایجاد شد که پشیمان شدیم.

وی می گوید: طرح خانه هنرمندان در گذشته اجرا شد، اما پس از مدتی رها شد و کسی هم سراغش را نگرفت. اما در بهترین حالت اگر هم خانه هنرمندان شهرضا راه اندازی می‌شد چه نفعی به حال هنرمندان داشت؟ چه گره‌ای از کار آنان باز می‌کرد؟ برگزاری نمایشگاه جزو شاخص‌های سنجش عملکرد اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی است، اما فقط آمار مهم است، اما کسی از مشکلات و تامین بودجه برای عرضه هنر نمی پرسد.

انتظار نداریم همه هنر دوست باشند

متقی تأکید می‌کند: باید برای حمایت از هنر برنامه و بودجه کافی در اختیار باشد، انتظار نداریم همه هنر دوست باشند، هنر عمومیت ندارد که همه مردم به آن گرایش داشته باشند، اما باید زمینه مناسب برای فعالیت هنرمندن و هنردوستان هم وجود داشته باشد. هنرمندان ما این روزها در هزینه‌های اولیه برای تبلیغات نیازمند وام و تسهیلات هستند.

وی ادامه می دهد: در شهرضا زمین‌های اوقافی زیادی وجود دارد، اگر عزم همگانی بین مردم و هنرمندان و هنردوستان ایجاد شود می‌توان در یکی از این زمین‌ها که جانمایی مناسبی هم داشته باشد یک گالری استاندارد ایجاد کرد. مسئولان باید به سراغ هنرمندان بروند و اجازه ندهند آنان و هنرشان فراموش شود؛ در بین مردم هم باید فرهنگ خرید آثار هنری ایجاد شود.

گزارش از:عباس صادقی خبرنگار سرویس شهرستان ایمنا

کد خبر 348535

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.