به گزارش خبرنگار ایمنا، محمد عیدی در آیین نکوداشت مقام زندهیاد استاد احمد ارچنگ، نابغه طراحی فرش ایران که عصر _دوشنبه_ سوم اردیبهشتماه به مناسبت هفته فرهنگی اصفهان در اتاق بازرگانی برگزار شد، اظهار کرد: مفتخریم که سرمایههای نمادینی چون استاد ارچنگ، شایسته نکوداشت هستند، بهویژه در شهری مثل اصفهان که به چند دلیل نمیتوان آن را کلانشهر یا شهر جهانی خواند و تنها صفتی که به این شهر میتوان داد، «جهانشهر» است.
وی افزود: کلانشهر، یک اصطلاح حقوقی است و به آن دسته از شهرهایی اطلاق میشود که جمعیت آنها بالای یکمیلیون نفر است، اما خیلی از شهرها بالای یکمیلیون نفر جمعیت دارند و اصفهان نشدهاند. شهر جهانی نیز به شهرهایی که در مدار ارتباطات جهانی باشد، گفته میشود و الزاماً به این معنا نیست که آن شهر، ویژگیهای اصفهان را داشته باشد. صفت «جهانشهر» اما شایسته شهری است که قابلیت دارد ظرفیتهای بومیاش را با مطالعه و نکوداشت به امر جهانی تبدیل کند.
وی گفت: اصفهان در بحث سرمایههای انسانی، ظرفیتهای بیشماری دارد که صرف برگزاری نکوداشت برای آنها، باری از دوش ما برنمیدارد و بازخوانی روش و منش آنها و ساری و جاری کردن آن در جامعه، نکوداشت واقعیشان است.
وی افزود: شهر فرهنگی باید سه شاخصه زیستپذیری، معناگرایی و انسانمحوری را داشته باشد و وجود سرمایههای نمادین و خوانش آنها، به بازنمایی این سه مؤلفه کمک میکند؛ بنابراین بر ما است که بهعنوان عوامل اجرایی در کنار تشکلهای غیردولتی و نهادهای مدنی، بتوانیم این قابلیتها را شناسایی کنیم و روش و منش آنها را در جامعه ترویج دهیم.
عیدی با اشاره به تأکید شهردار اصفهان و کمیسیون فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شورای شهر اصفهان بر تحقق این امر گفت: از بانیان برگزاری این نکوداشت، بهویژه حمید فرهمند، مدیر سابق مرکز اصفهانشناسی و خانه ملل تشکر میکنم و امیدوارم شهری داشته باشیم که شهروندان آن در ظاهر و معنی، مجموع باشند.
ایجاد کافی شاپی در محل آتلیه استاد ارچنگ
همچنین مدیر مرکز اصفهانشناسی و خانه ملل شهرداری اصفهان از ایجاد کافیشاپی به نام استاد ارچنگ در محل آتلیه شخصی او خبر داد.
رضا روحانی ضمن تشکر از همکاری دانشگاه هنر، سازمان میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری استان اصفهان، اتاق بازرگانی و سازمان صنعت، معدن و تجارت استان اصفهان برای برپایی این برنامه گفت: علمای اقتصاد بهطورکلی سرمایه را به دودسته مادی و معنوی تقسیم میکنند. سرمایه مادی، همان نفت، گاز و معدن است که در کشور ما کم نیست و باید بهصورت مستقیم و غیرمستقیم، مصروف افزایش رفاه جامعه شود و سرمایه معنوی که بازهم در کشور ما بهواسطه طول و عرض جغرافیایی و تاریخ آن کم نیست، فرهنگ، ادب و هنر، جزء مسائلی است که بخشی از آن، بانام فولکلور شناخته میشود.
وی ادامه داد: معنا، رضایت و رفاه، سه رکن اصلی توسعه است بهاینترتیب که سرمایه مادی، رفاه و سرمایه معنوی، معنای زندگی را افزایش میدهد و این هر دو به افزایش رضایت منجر میشوند و توسعهیافتگی را تحقق میبخشند.
وی استاد احمد ارچنگ را سرمایه معنوی و اجتماعی استان و کشور دانست و گفت: این هنرمند با الهام از هنر طراحی و نقاشی صفوی که ریشه در قرنها و هزارههای قبل دارد و همچنین با خلاقیت خود، الهامبخش دیگر هنرمندان شد و هویت و وابستگی تاریخی آنان را تقویت کرد. شاگردانی هم که این استاد تربیت کرد، اکنون اساتید طراحی فرش ایران هستند.
روحانی با اشاره به اهمیت کار استاد ارچنگ اظهار کرد: اگر به رسته شغلی که از طراحی فرش آغاز و به فروش و عرضه آن در داخل و خارج ختم میشود، توجه کنیم، میبینیم که حجم عظیمی از مشاغل در این میان، توسط یک طرح پوشش داده میشود و گردش مالی قابلتوجهی در آن وجود دارد. به همین دلیل است که استاد ارچنگ و امثال او را نهتنها هنرمند که با اندکی تسامح، میتوان کارآفرین و قطعاً اشتغالزا معرفی کرد.
وی افزود: جامعه ما سخت به الگو نیاز دارد و باید به شناخت چنین شخصیتهایی که میتوانند الگوی مناسبی برای جوانان باشند، اهمیت داد.
روحانی با تأکید بر اینکه مرکز اصفهانشناسی و خانه ملل با نگاه تسهیلگری و نه تصدیگری در راستای الگوسازی چنین هنرمندانی برای جامعه عمل میکند، از ایجاد یک کافیشاپ در محل آتلیه استاد ارچنگ خبر داد و گفت: با خوشفکری و استقبال یکی از دوستان و با همکاری خانواده مرحوم ارچنگ بهویژه دختر ارشد این استاد، قرار شد کافیشاپی که در محل آتلیه استاد ارچنگ ایجاد شده، با دکوری جدید بازگشایی شود.
وی در این رابطه اظهار کرد: سوای اینکه حدود دو دهه از فعالیت استاد ارچنگ در این آتلیه گذشته، این مکان، محل رفتوآمد اساتیدی چون جلیل شهناز، حسن کسایی و تاج اصفهانی نیز بوده و تبدیل آن توسط بخش خصوصی به پاتوقی برای طراحان، علاقهمندان و دانشجویان این استاد، میتواند محفلی برای انتقال تجارب و گفتگوی نسلها به وجود آورد.
مدیر مرکز اصفهانشناسی و خانه ملل، وجود چنین کافههایی را در دنیا مرسوم دانست و گفت: امیدواریم بتوانیم چنین کافههایی را در اصفهان نهادینه و بهاینترتیب، مدلی توسعهیافتهتر از کافه نادری خیابان لالهزار تهران در دهه ۴۰ و ۵۰ شبیهسازی کنیم.
وی با اشاره به پتانسیلهای شهر اصفهان اظهار کرد: این شهر، شخصیتهای جهانی بسیاری دارد که بخش خصوصی میتواند برای آنها در فضاهای خاص، چنین کافههایی را راهاندازی کند و برای جذب گردشگر از آن بهره ببرد.
روحانی ادامه داد: استفاده از این سرمایههای معنوی به لحاظ هویتی و خلق ثروت، یکی از وظایف ما است و نباید جاذبههای اصفهان را محدود به شاهکارهایی چون میدان نقشجهان و عالیقاپو کنیم. بسیاری از میراثهای اصفهان که امروزه با عنوان میراث ناملموس شناخته میشوند، میتوانند با مدیریت درست به پتانسیل گردشگری هم تبدیل شوند.
وی افزود: تنها زعفران ما نیست که بهصورت کیلویی به اسپانیا صادر و ازآنجا با بستهبندی شیک و با ۳۰۰ درصد افزایش قیمت به دنیا فروخته میشود، متأسفانه ما در بحث بستهبندی مسائل فرهنگی نیز ضعیف هستیم و نتوانستهایم شخصیتهایی را که هیچچیز کم از چهرههای جهانی ندارند، بهخوبی به دنیا معرفی کنیم.
به گزارش ایمنا، احمد ارچنگ در سال ۱۲۹۳ به دنیا آمد و در سال ۱۳۶۹ درگذشت. او بعد از اتمام کلاس پنجم دبستان، به توصیه مدیر مدرسهای که در آن مشغول به تحصیل بود، به کارگاه قالیبافی رفت و در آنجا قالیبافی و سپس نقشهخوانی را فرا گرفت.
ارچنگ در سال ۱۳۱۳ در حالی که فقط بیست سال داشت، در مسابقه طراحی کاشی پشت بغلهای میدان نقش جهان که از طرف شهرداری اصفهان و زیر نظر آندره گدار، معمار مشهور فرانسوی و سرپرست وقت اداره باستانشناسی برای مرمت آن بنا برگزار شد، رتبه نخست را به دست آورد و به این ترتیب زمینه مساعدی برای کار و تجربه روی طرحهای مختلف ایرانی در زمینه کاشی برای او به وجود آمد.
از مشوقان او در امر آموزش میتوان به غلامحسین اسلیمی از هنرمندان قالیبافی اشاره کرد که وی را برای رنگآمیزی و نقطهچینی طرحهای نصرالله رفاییل، هنرمند گچکار به باغ ملی برد. در زمانی که او در باغ ملی مشغول به فعالیت بود، اشخاصی چون آرتور پوپ به بازدید از آثار وی آمدند و تشویقهای آن ایرانشناس باعث شد احمد ارچنگ به کار طراحی فرش از روی بناهای تاریخی روی آورد.
از جمله شاگردان احمد ارچنگ میتوان به عباس کرباسیون اشاره کرد.
نظر شما