به گزارش خبرنگار ایمنا، در این کارگاه، سیوسه هنرمند نقاش، پیرامون موضوع آب، طرحهای خود را بهطور نمادین در بستر زایندهرود خشکشده و در میان باد و قطرات کوچک باران بهاری، بر بومهایی با اندازههای ۷۰*۵۰ پیادهسازی کردند.
فراخوان این کارگاه، قبل از عید نوروز از طرف حوزه هنری و انجمن نقاشان اصفهان منتشرشده و در این فراخوان از هنرمندان نقاش علاقهمند درخواست شده بود تا اتودها و طرحهای اولیه خود را پیرامون موضوع آب ارسال کنند. طرحهای ارسالی توسط آزاده کوفگر، مدیر و دبیر اجرایی کارگاه، داوری و از این میان، آثار ۲۴ نقاش پذیرفته شد. علاوه بر نقاشهای پذیرفتهشده از ۸ استاد نقاشی نامدار در اصفهان هم برای حضور در این کارگاه دعوت شد.
کوفگر در گفت و گو با خبرنگار ایمنا درباره این کارگاه گفت: سیوسه هنرمند به نیت سیوسه دهانه سیوسهپل انتخاب شدند تا بهصورت نمادین، هر یک از آنها در یکی از دهانههای پل، طرح خود را پیاده کند.
وی در رابطه با وجه تکنیکال نقاشیها خاطر نشان کرد: برای طرحها هیچ محدودیتی ازلحاظ سبک و متریال مورداستفاده قرار داده نشده بود و تنها شرط موجود، محوریت موضوع آب در آثار بوده است.
کوفگر با اشاره به اینکه از طرف کارگاه، بومهایی به ابعاد ۵۰*۷۰ و رنگ آکریلیک بهرایگان در اختیار هنرمندان قرار گرفت، اظهار کرد: این کارگاه، یکی از برنامههای هفته هنر انقلاب اسلامی در حوزه هنرهای تجسمی است که در کنار تئاترها، نمایشهای خیابانی و دیگر فعالیتهای فرهنگی و هنری این هفته برگزار شد.
وی گفت: موضوع آب، موضوعی است که مدتی است پررنگتر از گذشته، در معرض توجه قرارگرفته و خشکسالی و بهتبع آن، خشکی زایندهرود نیز در این میان، اذهان بسیاری از مردم، ازجمله هنرمندان را به خود مشغول کرده است.
به گزارش ایمنا، این کارگاه، اولین برنامه منسجم در رابطه با آب و نقاشی در سالهای اخیر است، اما هنر نقاشی و هنرمند نقاش برای رسیدگی به این دغدغه چه نقشی دارد؟
برخی از نقاشان این کارگاه، در حین نقاشی، نظر خود را در این رابطه با خبرنگار ایمنا به اشتراک گذاشتند.
مریم عربیان، عضو انجمن نقاشان اصفهان و از نقاشان حاضر در کارگاه دراینباره گفت: داریم جایی نقاشی میکنیم که جای ما نیست. جایی که قرار است آب در آن جاری باشد. نه اینکه آدمی بر روی آن ایستاده باشد.
محمدجواد طاهری، از اساتید حاضر در این کارگاه نیز در این رابطه گفت: بحث آب، بحثی مدیریتی است و یک نقاش بهعنوان عضوی از جامعه تلاش میکند این مشکل را به شکل تجسمی به نمایش بگذارند تا از شکل روزمره خارج شود.
وی ادامه داد: اگر از زاویه هنر به معضلهای اجتماعی اینچنینی، نگاه شود معقولترین برخورد با آنها شکل خواهد گرفت.
طاهری بیان کرد: هنر اینجا است که مسئلهای را که از وجوه مختلف نامشخص است، عمومیت بیشتری ببخشیم تا مردم بتوانند از زاویه نگاههای مختلف، هر مسئله را بررسی و بهعنوان یک مشکل جدی، در رابطه با آن فکر کنند.
نسرین ذهب سمیعی هم در این مورد گفت: بهعنوان یک هنرمند، وظیفه خود میبینم که امید را اشاعه دهم.
کیوان سماواتیان، هنرمند نقاش دیگر حاضر در این کارگاه نیز گفت: امیدوارم با این روش بیان دغدغه آب، بتوانیم تلنگری به مردم و مسئولان مربوط بزنیم.
به گزارش ایمنا، کارگاههای دیگری مشابه این کارگاه در ادامه فعالیتهای حوزه هنری برگزار خواهد شد که کارگاه نقاشی-خط در ماه آینده ازجمله این برنامهها است.
آثار خلقشده در این کارگاه نیز در صورت داشتن کیفیت مطلوب در قالب نمایشگاهی به نمایش گذاشته خواهند شد.
نظر شما