به گزارش ایمنا و به نقل از اداره ارتباطات رسانه ای شهرداری اصفهان، محمد عیدی در خصوص برخی اخبار منتشر شده با موضوع شترسواری در بستر خشک زاینده رود اظهار کرد: در منابع متعدد تاریخی در پیش از اسلام و پس از آن و در سفرنامههای گردشگرانی مانند شاردن، دلاواله و یا کلاویخو، از اصفهان به عنوان یک " جهان شهر " که مرکز آمد و شد کاروانهای مختلف ملل بوده، یاد شده و این کاروان ها همواره با شتر تردد داشته اند.
وی تصریح کرد: در برنامه " به وقت فروردین" که نوروز امسال در پل خواجو برگزار شد، شتر به عنوان نماد این کاروانها که در قدیم در مسیر جاده ابریشم و از اصفهان عبور میکردند، مورد استفاده قرار گرفت.
رییس سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان با بیان اینکه استفاده از شترها برای نمایش کاروانهای گذشته اصلا به این معنا نبود که ما زاینده رود و شهر اصفهان را به عنوان کویر پذیرفته ایم و شتر هم نماد کویر است، ادامه داد: پل خواجو، نماد هویت تاریخی است و خواجو در بازنمایی این برنامه دو محور فرادست و فرودست جامعه قدیم یعنی درباریان و مردم را در کنار هم قرار داد.
وی با بیان اینکه پل خواجو در این برنامه، یک صحنه از زندگی اجتماعی شهر اصفهان در آن دوران بود، گفت: همان طور که در کتاب محاسن اصفهان مافرخی میخوانیم در آن زمان، عبورکاروانیان شتر و حتی پیل مرسوم بوده است.
عیدی ادامه داد: اگر نیم نگاهی به آثار تاریخی سلجوقیان تا قاجار داشته باشیم، می بینیم که محتوای این برنامه دقیقا بر مبنای منابع تاریخی است.
وی اظهار کرد: اگرچه حساسیت و دقت نظر مردم در این زمینه قابل تقدیر و این احساس مسوولیت مدنی، بسیار ارزشمند است، اما متاسفانه به نظر میرسد اغلب افراد این برنامه را شترسواری تعبیر کردند در حالی که استفاده از شتر در برنامه " به وقت فروردین " فقط و فقط یک نماد از آمد و شد کاروانیان در آن زمان بود.
رئیس سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان اضافه کرد: شترها به هیچ وجه وارد بستر رودخانه نشدند و فقط در پایان برنامه جابه جایی و استراحت داشتند که قطعا، دوستداران حیوانات لزوم این موضوع را تایید می کنند.
شترهای برنامه به وقت فروردین، به هیچ وجه کاربرد تفریحی نداشتند
رییس اداره توسعه فرهنگ شهروندی شهرداری اصفهان گفت: برنامه "به وقت فروردین" به منظور نمایش فرهنگ و کسب و کار قدیم اصفهان در پل خواجو به عنوان دروازه ورودی شهر در زمان قدیم برگزار شد و شترهای استفاده شده در این برنامه به هیچ وجه کاربرد تفریحی نداشتند.
احمد رضایی با بیان اینکه استفاده از شتر و یا اسب در برنامه هایی که مربوط به گذشته است، چیز جدیدی نیست، اظهار کرد: استفاده از شتر در این برنامه به هیچ وجه تفریحی نبوده و نمیتوان از آن به عنوان شترسواری تعبیر کرد.
وی ادامه داد: در قدیم برای بارکشی از شتر، اسب و الاغ استفاده می شده نه از پژو و پراید؛ همان طور که در پروژه های سینمایی مربوط به زمان گذشته هم از شتر و اسب استفاده می شود و اگر مردم با این حیوانات سلفی بگیرند از آن پروژه سینمایی به شترسواری تعبیر نخواهد شد.
وی اظهار امیدواری کرد محتوای این برنامه که کاملا با اسناد تاریخی مطابقت دارد نیز مورد تحلیل رسانه ها و مردم قرار گیرد.
شترها بخشی از نمایش «تاریخ به وقت فروردین» بود
مرتضی رشیدی، مسئول کمیته فرهنگی تفریحی ستاد تسهیلات سفر شهر اصفهان نیز در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهارکرد: وقتی به تاریخ، دست نوشته ها و عکس هایی که از گذشتگان دور به یادگار مانده، مراجعه می کنیم، می بینیم که در طول تاریخ همواره پل خواجو محل عبور کاروانهای تجاری بوده که با اسب و شتر مشغول تجارت بودند.
وی افزود: در این راستا در ایام نوروز نمایشی با عنوان «تاریخ به وقت فروردین» توسط کمیته فرهنگی تفریحی ستاد هماهنگی خدمات سفر شهر اصفهان برگزار شد که به بازسازی و نمایش بازار و فرهنگ قدیم اصفهان میپرداخت در یکی از آیتم های «تاریخ به وقت فروردین» برای به نمایش گذاشتن نماد کاروانهای کهن از شتر استفاده شده، زیرا به هر حال وقتی قرار است برگی از تاریخ یک شهر را نشان دهیم، احشام هم جزئی از برگ تاریخ هستند.
مسئول کمیته فرهنگی تفریحی ستاد تسهیلات سفر شهر اصفهان ادامه داد: پرواضح است که ۲۰۰ سال پیش اصفهان محل عبور کاروانهای تجاری بوده که برای فعالیت از این شهر عبور می کردند، از این رو شترها بخشی از نمایش «تاریخ به وقت فروردین» بود.
وی تصریح کرد: با توجه به اینکه این نمایش صبحها اجرا می شد، امکان اینکه شترها رابه محل دیگری منتقل و بار دیگر به پل خواجو آورده شوند، وجود ندارد، شترها در گوشهای از فضای خاکی بستر زاینده رود نگهداری می شوند تا صبح هنگام بار دیگر نمایش اجرا شود.
وی حساسیت مردم در خصوص زاینده رود را قابل تحسین دانست و تاکید کرد: شهرداری هیچگاه بستر رودخانه را به محلی برای اسب سواری و شترسواری تبدیل نخواهد کرد.
نظر شما