به گزارش خبرنگار ایمنا، علی حاجیان صبح امروز _پنج شنبه ۲۶ بهمن ماه_ در کنفرانس ملی رویکردهای نوین روابط عمومی ایران اظهار کرد: هوش را به عنوان دانایی و توانایی تطبیق برابرسازی با محیط، فراست و درک مشکل و نیاز تعریف می کنند و در دیدگاه "آلفرد بینه" و "هربرت سایمون" به خوبی استدلال کردن و قضاوت درست نیز نام برده شده است.
وی ادامه داد: هوش هیجانی به معنای توانایی برقراری ارتباط موثر با افراد است که در سال ۱۹۹۳ از آن به عنوان نبوغ هیجانی نام برده‌اند و در سال های بعد به عنوان یکی از عوامل پیش بینی کننده موفقیت در زندگی در نظر گرفته شد.
این پژوهشگر علوم اجتماعی عنوان کرد: هوش هیجانی آرایشی از استعدادهای غیرشناختی بوده و برتری احساس بر عقل نیست، بلکه نقطه تلاقی این دو است که با به کارگیری آن می توانیم ارتباط موثری با دیگران داشته باشیم.
وی افزود: افرادی که هوش هیجانی بالایی دارند دارای خودمدیریتی، خودآگاهی، روحیه همدلی، مهارت های اجتماعی و انگیزه بالا هستند، اما کسانی که هوش هیجانی بالایی ندارند، باعث کاهش بهره وری سازمان شده، در قضاوت ضعیف بوده و اهل کار گروهی نیستند و به همین دلیل است که کارایی سازمان های ایران نیز پایین است.
وی اضافه کرد: هوش هیجانی برخلاف هوش عقلانی آموختنی است و می تواند به عنوان یک عامل کلیدی در سازمان ها عمل کرده و حیات یک سازمان را با توجه به تغییرات گسترده روزمره تضمین کند.
این پژوهشگر علوم اجتماعی با بیان اینکه بر اساس مطالعات انجام شده، کسانی که دارای هوش هیجانی بالایی هستند ۸۰ درصد نسبت به کسانی که هوش جسمانی بالایی دارند موفق تر عمل می کنند، گفت: این افراد رفتار شهروندی سازمانی بالایی داشته و سازگاری خوبی با مسائل جدید و روزمره دارند که باعث رشد جایگاه شغلی و فردی آنها می شود.
نظر شما