به گزارش خبرنگار ایمنا، ذوب‌آهن در نوزدهمین هفته از لیگ برتر سپاهان را با حساب دو بر یک شکست داد. درباره شصت و دومین شهرآورد نصف جهان نکات زیر خواندنی است:
شهرآورد منتهی به رستگاری یا بحران
فصل گذشته در نخستین شهرآوردی که پس از یک دهه در ورزشگاه نقش جهان برگزار شد شرایط عجیبی حاکم بود زیرا هر دو تیم اصفهانی با سه باخت پیاپی در لیگ برتر به استقبال دربی شصتم نصف جهان رفتند. آن دیدار از هفته بیست و سوم لیگ شانزدهم را سپاهان از ذوب‌آهن برد و از بحران بیرون آمد، اما شرایط ذوب‌آهن در آن مقطع با پذیرش چهارمین باخت پی‌درپی به شدت بحرانی شد.
برعکسِ شهرآورد قبلی در ورزشگاه نقش‌جهان، تیم‌های اصفهانی با نتایجی خوب به استقبال شصت و دومین دربی اصفهان رفتند هرچند که هیچ‌یک هنگام رویارویی با یکدیگر جایگاه در خوری در جدول نداشتند. برخلاف مرتبه پیش، ذوب‌آهن این بار در پایان شهرآوردی که در ورزشگاه نقش‌جهان برگزار شد شرایط خوبی پیدا کرد و با سه پله صعود به رده چهارم رسید. در مقابل، سپاهان نه تنها نتوانست جایگاه نامناسبش را در جدول بهبود دهد که در پایان مسابقه حتی رقبای پایین جدولی را در یک قدمی خود دید. در اصل، این بار به جای ذوب‌آهن این سپاهان بود که با باخت در شهرآورد وضعیتی نامطلوب پیدا کرد.
رقبای تازه از جنسی جدید
نتایجی که یک روز پیش از شصت و دومین شهرآورد اصفهان در لیگ برتر رقم خورد ابتدا این تصور را به وجود آورد که مجموعه فعل و انفعالات هفته نوزدهم ممکن است به سود سپاهان تمام شود، زیرا هر دو رقیب بالای سر این تیم قافیه را به شکل دور از انتظاری به حریفان ته‌جدولی واگذار کردند.
با شکست طلایی‌پوشان اصفهانی در شهرآورد نصف‌جهان اما عکس این اتفاق افتاد زیرا نه تنها سپاهان نتوانست از فرصت باخت تیم‌های بالای سرش برای عبور از آنها در جدول استفاده کند بلکه فاصله‌اش با تیم‌های پشت سرش هم کم شد و به میزان خطرناکی رسید. به عبارت دیگر، با فعل و انفعالاتی که در نوزدهمین هفته از لیگ برتر رقم خورد سپاهان رقبای جدیدی از جنس پایین جدولی پیدا کرد. در واقع، نفت تهران و استقلال خوزستان با برتری برابر رقبای سپاهان خودشان به رقیبان جدید تیم اصفهانی بدل شدند. با این اوصاف، شاگردان زلاتکو کرانچار از این پس در عین حال که برای تک‌رقمی کردن رتبه خود تلاش می‌کنند باید درصدد افزایش فاصله امتیازی با تیم‌های ته‌جدولی هم باشند.
توفیقی که به قاسم دست نداد
قاسم حدادی‌فر در هر سه دیدار ابتدایی ذوب‌آهن در دور برگشت لیگ هفدهم به عنوان بازیکن جایگزین در نیمه دوم به زمین آمد تا پس از رهایی از مصدومیت ناشی از پارگی رباط صلیبی بازگشت زودهنگامی را به میادین تجربه کند. از بخت بد اما هر سه مسابقه در ورزشگاه‌های خلوت و کم تماشاگر برگزار شد.
حدادی‌فر امیدوار بود تا این طلسم سرانجام در شهرآورد نصف جهان شکسته شود تا او پس از بازگشت به مستطیل سبز بالاخره بازی در حضور تماشاگران پُرشمار را تجربه کند. اتفاقاً به واسطه استقبال نسبتاً خوب هواداران سپاهان، شصت و دومین شهرآورد اصفهان یک بازی پُرتماشاگر از آب درآمد، اما کاپیتان دوم ذوب‌آهن برخلاف سه مسابقه قبلی برای این تیم به میدان نرفت تا جو پُرشور ورزشگاه را نه در زمین مسابقه که تنها از روی نیمکت تجربه کند.
نظر شما