به گزارش خبرنگار ایمنا، پس از گذشت چند روز از مصاحبه با حمیدرضا غزنوی، رییس هیأت انجمن‌های ورزشی استان اصفهان در مورد سرنوشت قایق دراگون‌بوت مفقود شده، به سراغ دیگر مسئولان این رشته رفتیم تا شاید خبری از این قایق داشته باشند.
به همین منظور با جهانگیر سعادتی، رییس کمیته دراگون‌بوت هیأت انجمن‌های ورزشی استان گفتگو کردیم و او در این مصاحبه، صحبت‌های متفاوتی در مورد آنچه برای این قایق دارگون‌بوت اتفاق افتاده است، به زبان آورد که جزییات آن را در ادامه می‌خوانید:
قایق دراگون‌بوت دقیقاً چه روزی زیر آب رفت و آن روز شما در محل بودید؟
روزی که این اتفاق افتاد، من آنجا نبودم. در روز برگزاری جشنواره ورزشی زاینده‌رود در محل حضور داشتم و تیم دراگون‌بوت هم از قایق دومی که در حال حاضر هم سالم و موجود است، استفاده می‌کردند. اعضای تیم دراگون‌بوت که همه از شهرستان لنجان هستند، یک هفته قبل از آغاز جشنواره ورزشی زاینده‌رود که خردادماه برگزار شد، برای تمرین و جهت آمادگی برای حضور در جشنواره در سد آبشار تمرین می‌کردند که حین تمرین قایق با تخته سنگی برخورد می‌کند و شکاف بزرگی برمی‌دارد و قایق پر از آب می‌شود و حتی ورزشکاران هم داخل آب می‌افتند.
برای قایق چه اتفاقی افتاد؟
ورزشکاران با تمام مشکلات قایق را کنار سد آوردند، اما چون داخل قایق پر از آب بود مجبور شدند قایق را لب رودخانه بگذارند و فردای آن روز زمانی که تعمیرکاری را برای تعمیر قایق به محل بردند تا آن را جوش بدهد، قایقی وجود نداشته است!
زمانی که قایق شکافته و پر از آب شد، ورزشکاران داخل قایق چطور خودشان را نجات دادند؟
بیشتر این ورزشکاران در لنجان غریق نجات، غواص و شناگر هستند و رییس کمیته دراگون‌بوت شهرستان لنجان نیز که هراه تیم بود غواص است. ورزشکاران همه مجهز به جلیقه نجات بودند و مشکلی از این بابت ندارند.
گفتید قایق فردای روز حادثه در محل نبوده. کسی در آن محل رفت و آمد دارد؟
آن منطقه در اختیار شرکت آب منطقه‌ای است و حراست دارد و مجهز به دوربین‌های مدار بسته است و افراد عادی نمی‌توانند در این منطقه رفت و آمد کنند. از حراست منطقه هم که سوال کرده‌اند گفته دوربین‌ها چیزی را ثبت نکرده و کسی قایق را نبرده است و از جابه‌جایی قایق خبری ندارند. احتمال دارد دوباره قایق داخل آب رفته باشد. قایق دراگون‌بوت ۱۲ متر است و با وجود آبی که داخل قایق بود جابه‌جایی آن مشکل است. ضمن اینکه قایق به درد کسی هم نمی‌خورد که بخواهد آن را برده باشد. شب‌ها هم پس از پایان تمرینات ورزشکاران، قایق را در محل گلخانه آب منطقه‌ای می‌گذاشتند و فردا دوباره برای استفاده برمی‌داشتند.
زمانی که متوجه شدید قایق در محل نیست، هیج اقدامی برای پیدا کردن قایق نکردید؟
چون ارتفاع آب زیاد بود، صبر کردیم آب کمی پایین بیاید. پس از پایین آمدن ارتفاع آب ورزشکاران دراگون‌بوت که حدود ۱۷ نفر بودند در پنج، شش جلسه تا جایی که می‌شد کف رودخانه را گشتند، اما قایق پیدا نشد و باز هم تصمیم گرفتیم صبر کنیم تا ارتفاع آب پایین‌تر بیاید و نهایتاً آب تا پایین سد آبشار هم آمد اما قایق دیده نشد. در این منطقه علف‌های بلند زیادی هست و با وجود جستجو در لابلای علفزارها، قایق پیدا نشد.
قایق گم شده پیش از حادثه سالم بود؟
زمانی قایق را تحویل گرفتیم که حدود سه، چهار سال وسط بیابان‌های اطراف سد خمیران نزدیک شهرستان تیران و کرون زیر آفتاب و باران مانده بود و کمی فرسوده شده بود. به همین دلیل پس از برخورد با تخته سنگ شکاف برداشت. آن زمان قایق در اختیار کمیته دراگون‌بوت نبود و در اختیار آب منطقه‌ای بود، اما از آن استفاده نمی‌شد. قایق را تحویل گرفتیم تا برای استفاده ورزشکاران در اختیار آن‌ها قرار دهیم.
روزی که قایق دچار حادثه شد، هیچ مسئولی همراه تیم نبود؟
موذنی رییس کمیته دراگون‌بوت شهرستان لنجان، برای تیم دراگون‌بوت حکم سرپرست و مربی دارد و برای این رشته زحمت زیادی می‌کشد و روزی که قایق شکاف برمی‌دارد همراه تیم ۱۷ نفره دراگون‌بوت لنجان بوده است.
برای جستجوی قایق از چه کسانی کمک گرفتید؟
۱۷ ورزشکاری که روز حادثه در قایق بودند پنج مرحله برای جستجوی قایق به محل رفتند و برای هر بار هم صورت جلسه‌ای تنظیم و همه افراد حاضر آن را امضا کردند. خودم هم چندین مرتبه با آن‌ها به منطقه رفتم. عکس و فیلم هم از اقدامات این تیم جستجوگر موجود است. حتی زمانی که آب هم کاملاً ته‌نشین شد با همکاری بعضی از نگهبانان آب منطقه‌ای لابه‌لای علف‌ها را گشتیم، اما قایق پیدا نشد.
چه تصمیمی برای پیدا کردن قایق دارید؟
علف‌های آن منطقه بسیار بلند و زیاد است و این احتمال وجود دارد که لابه‌لای علف‌ها گیر کرده باشد. قرار است یک بار دیگر با ورزشکاران تیم دراگون‌بوت که از شهرستان لنجان هستند به منطقه برویم و از صبح تا هر زمانی که امکانش باشد نقطه به نقطه و لابلای همه علف‌های محل را جستجو کنیم. چون ارتفاع علف‌ها زیاد است و در برخی جاها به دو متر هم می‌رسد، هنوز چند درصد احتمال وجود دارد که قایق لابه‌لای علف‌ها مانده باشد. با ورزشکاران کمیته ورزش‌های هوایی هیأت انجمن‌های ورزشی استان هم برای فیلمبرداری هوایی صحبت کرده‌ایم تا با ما همکاری کنند.
این قایق چه‌قدر ارزش دارد؟
درست است که در برخی رسانه‌ها گفته‌اند قایق ۲۰۰ میلیون تومان قیمت دارد، اما در عکس آن هم مشخص است که ارزش مادی قایق چه‌قدر است و به نظر من اصلاً ارزشی ندارد، اما در هر صورت قایق جزو اموال ورزشی استان است و باید پیدا شود. زمانی که قایق را از آب منطقه‌ای تحویل گرفتیم اصلاً قابل استفاده نبود.
برای تحویل رشته دراگون‌بوت به هیأت قایقرانی مشکلی ندارید؟
مشکل فقط پیدا کردن همین قایق است. پاروها، طبل، قایق سالم، جلیقه نجات و تمامی تجهیزات این رشته در اختیار موذنی، رییس کمیته دراگون‌بوت شهرستان لنجان است و در حال حاضر هم ورزشکاران این رشته در حال تمرین هستند. هیأت انجمن‌های ورزشی باید با هیأت قایقرانی برای تحویل این رشته تبادل نظر کند و تغییر و تحولات انجام گیرد. البته من بارها گقته‌ام که هر لحظه برای تحویل این رشته به هیأت قایقرانی آماده هستم و لیست وسایل رشته دراگون‌بوت را به رییس هیأت انجمن‌های ورزشی استان داده‌ایم و او هم این لیست را تحویل اداره‌کل ورزش و جوانان داده است، اما هیأت قایقرانی برای تحویل گرفتن رشته نیامده است.
با وجود سردرگمی این رشته، ورزشکاران به تمرینات خود ادامه می‌دهند؟
به قول معروف، از این‌جا رانده و از آنجا مانده‌ایم. در حال حاضر نه جزء هیأت انجمن‌های ورزشی هستیم و نه جزء هیأت قایقرانی! بهمن‌ماه مسابقات کشوری دراگون‌بوت در پیش است و ورزشکاران در حال حاضر با قایق سالم تمرین می‌کنند. آن‌ها برای این رشته زحمت کشیده‌اند و مگر می‌شود به ورزشکاران بگوییم تا زمانی‌که تغییر و تحولات انجام نگرفته است تمرین نکنید. اما این موضوع هم وجود دارد که ممکن است در حین تمرین برای ورزشکاران هزار و یک اتفاق بیفتد و در آن صورت، چه کسی جوابگو است؟ من نمی‌توانم بگویم مسئول این رشته هستم چون سرپرست کمیته دراگون‌بوت بودم و سرپرستی هم یک سقف زمانی دارد و زمانی هم که تغییر و تحولات صورت گیرد و این رشته به هیأت قایقرانی واگذار شود، عملاً حکم سرپرستی من هم باطل می‌شود.
فعالیت رشته دراگون‌بوت در اصفهان از چه سالی آغاز شد؟
رشته دراگون بوت از سال ۹۰ در اصفهان فعال شد، اما آن زمان زاینده‌رود خشک بود و محلی برای استفاده ورزشکاران این رشته وجود نداشت که بخواهند از قایق استفاده کنند. در مجموع دو قایق دراگون‌بوت در اصفهان وجود دارد که تنها از یکی استفاده می‌شد و آن یکی هم غیرقابل استفاده بود. چندین ماه است که با حکمی از سوی فدراسیون انجمن‌های ورزشی به‌عنوان سرپرست کمیته دراگون‌بوت هیأت انجمن‌های ورزشی استان اصفهان مسئولیت این رشته را به عهده گرفته‌ام. زمانی که من و حمید کریمی، دبیر سابق هیأت انجمن‌های ورزشی استان قایق را از آب منطقه‌ای تحویل گرفتیم طبق صورت جلسه‌ای قایق را با پارو، صندلی و تمام تجهیزات آن به سلیمیان، رییس هیأت انجمن‌های ورزشی شهرستان لنجان و موذنی، دبیر انجمن دراگون‌بوت استان و رییس کمیته دراگون بوت شهرستان لنجان تحویل دادیم. چون آن‌ها فرصت استفاده از قایق و تمرین در دریاچه ذوب آهن را داشتند.
نظر شما