به گزارش خبرنگار سیاسی ایمنا، انتقادات در سطح کارشناسان و نمایندگان مجلس باقی نماند و بسیاری از مردم، هنرمندان و ورزشکاران نیز در صفحه های شبکه های اجتماعی خود، انتقاداتی را نسبت به حسن روحانی مطرح کردند و حتی تا ابراز پشیمانی از رأی دادن به وی و حمایت از او در انتخابات نیز پیش رفتند.
استاد علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه اصفهان در تحلیل این اتفاق به خبرنگار ایمنا گفت: در روزهای اخیر تعدادی از نخبگان، سلبریتی ها (افراد مشهور) و برخی از مردم عادی در شبکه های اجتماعی به انتقاد از سیاستهای دولت دوازدهم مبادرت کرده اند. مرکز انتقادات آنها نیز برخی مواردی بوده که در بودجه سال ۹۷ آورده شده و همچنین حرف و حدیثهایی پیرامون این قضیه شکل گرفته که روحانی در چینش کابینه بیشتر از اینکه به فکر تأمین نظر مردم و رأی دهندگان باشد، به دنبال جلب نظر منابع قدرت بوده است.
علی امیدی ادامه داد: با وجود طرح چنین دیدگاههایی، به نظر می رسد می توان از سه منظر مختلف به این موضوع نگریست؛ یکی از منظر کارشناسی، دیگری از زاویه جو سیاسی حاکم بر جامعه و مورد دیگر نیز از منظر مطالبات رأی دهندگان و طیف اصلاح طلبان جامعه است. از منظر کارشناسی، روحانی میراث دار یک دولت و شرایط عالی نبود؛ او در وضعیتی به قدرت رسید که ایران تحریم های بین المللی، اقتصاد به شدت شکننده، فساد اقتصادی بالا و سوء مدیریت را تجربه می کرد. البته منظور این نیست که تنها دولت قبلی (دولت نهم و دهم) این شرایط را ایجاد کرده، بلکه وضعیت حاکم بر ایران به نوعی محصول ۱۰۰ سال گذشته است.
انتظارات فزاینده فضای انتخابات
وی اظهار کرد: اما به هر حال، با وجود چنین شرایطی، ما نباید از دولت یازدهم و دوازدهم انتظار داشته باشیم که شق القمر و معجزه کند و با توجه به ساختار معیوب و میراث ناقص حکمرانی، برخی از مشکلات فعلی ایران طبیعی است. دولت حسن روحانی میراث دار یک رکود، بیکاری و ساختار تورمی طولانی مدت است و انتظار نامعقولی است که از وی بخواهیم به سرعت همه این مشکلات ساختاری را رفع کرده و نرخ تورم و بیکاری را یک رقمی کند.
استاد علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه اصفهان افزود: از منظر مردم و جو جامعه که به این موضوع بنگریم، باید گفت مردم با انتظارات فزاینده ای به پای صندوقهای رأی رفتند و مشارکت بالای سیاسی آنها برای انتخاب حسن روحانی با انتظارات زیادی همراه شد. البته چنین رویکردی تنها مختص به ایران نیست و در همه انتخابات کشورهای جهان وجود دارد. به عنوان نمونه، در آمریکا نیز مشارکت مردم در حمایت از اوباما رئیس جمهور پیشین، بعد از برآورده نشدن همه انتظارات، به چنین نتیجه ای ختم شد و موجی از نا امیدی از وی را به دنبال داشت. بنابراین حالا با ابراز ناامیدی و دلسردی برخی از ورزشکاران و هنرمندان از دولت روحانی، نمی توان نتیجه گرفت که دولت او واقعا خوب عمل نکرده است.
تعامل روحانی با طیفهای مختلف؛ منطبق با علم سیاست
امیدی افزود: در رابطه با انتقادی که از نحوه چینش کابینه روحانی و چانه زنی وی با مراکر قدرت هم مطرح می شود، باید گفت که در نظریه های تصمیم گیری، بهترین تصمیمات آنهایی است که با اجماع حداکثری انجام می شود. بدین ترتیب، بر فرض که روحانی در انتخاب اعضای کابینه اش با احزاب و طیفهای مختلف رایزنی هم داشته، از نظر علم سیاست این اقدام درست و عاقلانه ای است.
وی با اشاره به منظر سوم؛ یعنی اطلاح طلبان و رأی دهندگان به روحانی گفت: آنها نیز گلایه ای دارند که منابع قدرت به دنبال حذف آنها از عرصه سیاسی هستند و متأثر از هیجان و فضای خاص دوران انتخابات معتقدند روحانی باید امتیازات بیشتری به آنها می داد، اما باید گفت دولت روحانی در این زمینه هم کوشیده است تا جایگاه بهتری به آنها در عرصه سیاسی بدهد.
تلاش رقبای روحانی برای کاهش مقبولیت سیاسی وی
این استاد دانشگاه در رابطه با طبیعی بودن انتقادات صورت گرفته به روحانی و یا بهره برداری برخی گروههای سیاسی از شرایط موجود گفت: سیاست، همیشه موضوعی چالشی است و به قول «ماکس وِبِر» (جامعه شناس و سیاستمدار بزرگ آلمانی)، مردم، احزاب و گروههای سیاسی همواره به دنبال تأمین حداکثری ارزشهای چهار گانه سیاسی یعنی «قدرت، ثروت، منزلت و اطلاعات» برای خود هستند و این امر البته پویایی دنیای سیاست را نشان می دهد. بنابراین، عرصه سیاسی، عرصه رقابت دائمی است و هیچ زمانی کشاکش و رقابت در این عرصه فروکش نمی کند.
وی ادامه داد: در کشور ما نیز حسن روحانی مورد حمایت همه گروههای داخلی نیست؛ به ویژه در بعد سیاست خارجی، گروهها و احزاب راستگرا سیاست خارجی وی را بر نمی تابند و از سوی دیگر گروه های چپ نیز محافظه کاری او در برخی زمینه ها را مورد نقد قرار می دهند و قابل قبول نمی دانند. بنابراین رقبای روحانی در طیفهای مختلف، از هر ابزاری برای کاهش مقبولیت و مشروعیت سیاسی وی استفاده می کنند. در واقع، احزاب و گروههای چپ و راست، به انتخابات سال ۱۴۰۰ چشم دوخته اند و برخی حتی کاندیداهای احتمالی خود را هم مشخص کرده اند و می کوشند با فراهم کردن شرایط، زمینه را برای به قدرت رسیدن افراد و طیف مورد حمایت خود ایجاد کنند.
تلاش روحانی برای هدفمند سازی واقعی یارانه ها
امیدی قضاوت در مورد دولت روحانی با توجه به گذشت تنها پنج ماه از دولت وی را غیر منصفانه دانست و افزود: البته باید به این نکته توجه کرد که نظر منتقدان دولت حسن روحانی این است که به قول آن ضرب المثل معروف«از کوزه همان برون تراود که در اوست»؛ آنها معتقدند روحانی در چهارسال گذشته سکان دولت را در دست داشته و هر آنچه در آن چهار سال انجام داده در این سه سال و نیم پیش رو نیز انجام می دهد و روال مسائل همان است که بود!
عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان افزود: البته بنده به عنوان یک کارشناس معتقدم این نقدها زودهنگام است؛ زیرا دولت تنها با تحقق بودجه است که می تواند به وعده های خود جامه عمل بپوشاند. روحانی در دوره اول ریاست جمهوری خود اندکی محتاطانه عمل کرد تا در انتخابات سال ۱۳۹۶ به مشکل برنخورد و به رییس جمهوری تک دوره ای تبدیل نشود. اما حال با آغاز دوره دوم ریاست جمهوری، روحانی دستش بازتر است و می تواند هویت سیاسی و سیاستهای واقعی خود را نشان دهد و برای عملیاتی شدن آنها تلاش کند. به عنوان نمونه، در بودجه سال ۱۳۹۷ هدفمند سازی واقعی یارانه ها مد نظر قرار گرفته که سیاست کاملا درستی است و باید مورد تحسین واقع شود.
وی گفت: بحث افزایش قیمت سوخت هم از دیگر موارد ضروری است؛ هر چند سر میزان افزایش قیمت سوخت بحث است؛ اما سر اصل آن بحثی نیست و در مجموع این روش، بهترین راه برای تعدیل رفتار مردم در حوزه مصرف سوخت است. واگذاری پروژه های عمرانی ناتمام به مردم نیز از دیگر تصمیمات درست دولت روحانی است. پس انتظار می رود در دوره دوم برنامه های واقعی دولت روحانی آشکار شود و بی شک نقد کارشناسی با نقد عامیانه در این زمینه کاملا متفاوت است.
نظر شما