به گزارش ایمنا، «دختر لر» اولین فیلم سخنگوی ایرانی است که ۸۴ سال پیش برای اولین بار در ایران نمایش داده شد.
«دختر لر» ملقمه ای به یاد ماندنی در تاریخ سینمای ماست. فیلمی که نامش نماینده قومی در ایران است و بازیگر نقش اولش لهجه غلیظ کرمانی دارد و البته در بمبئی تصویربرداری شده است.
این فیلم را اردشیر ایرانی در بمبئی ساخت.
گلنار، دختر یک تاجر ثروتمند، توسط راهزنان ربوده شده و مجبور به رقاصی در یک قهوه‌خانه در خوزستان می‌شود. جعفر در این قهوه‌خانه با گلنار آشنا می‌شود. جعفر که مأمور دولت است، به گلنار علاقه‌مند شده و با کمک هم به شرارت‌های راهزنان خاتمه می‌دهند...
ماجرای این عشق شاهزاده و گدا که البته بسیار هم در بین فیلم فارسی های دهه های اول سینمادار شدنمان طرفدار داشت، برای اولین بار به روی پرده سینما «دیده‌بان» (مایاک سابق) در خیابان لاله‌زار رفت. اکران این فیلم موجب شکوفایی صنعت نوپای سینما در ایران شد.
به نقل از کتاب تاریخ سینمای ایران: «از جمله تناقضات موجود در فیلم، وجود لهجه غلیظ کرمانی سامی‌نژاد بود که در تضاد با شخصیت وی در فیلم که وی را از قوم لر معرفی کرده بود، قرار داشت. با این وجود به دلیل اینکه به نسبت سایر بازیگرهای فیلم که فارسی را با لهجهٔ هندی ادا می‌کردند، تماشاگران نحوه گفتار وی را پذیرفتند و مورد استقبال قرار گرفت.»
سینمای ایران تاکنون مسیر پر فراز و نشیبی را طی کرده و مثل هر کار دیگری ابتدایش سخت تر از ادامه مسیر آن بوده است. اگر سینماگران ما امروزه در جشنواره های بین المللی متعدد حضور دارند و دغدغه اصلی شان قصه و فیلم نامه است و دستشان برای انتخاب بازیگر و داشتن فیلم بردار خوب و تجهیزات باز است (البته در مقایسه با خودمان و یا کشورهای هم رده و نه در قیاس با هالیوود و کشورهای درجه یک اروپایی)، در ابتدا کار به این راحتی ها نبوده است. پس باید همیشه اولین هایمان را بشناسیم و قدردان این پیشکسوت بودنشان باشم که اگر نبودند، یا الان سینمایی وجود نداشت و یا بسیار عقب تر از امروزمان بودیم.
در پایان مروری بر اولین های سینمای ایران خالی از لطف نیست:
اولین فیلمبردار ایرانی: میرزا ابراهیم خان عکاس باشی (۱۲۷۹)
اولین سینمای ایرانی: گراند سینما (۱۳۰۵)
اولین فیلم صامت ایرانی: آبی و رابی، اوانس اوگانیانس (۱۳۰۹)
اولین فیلم ناطق ایرانی: دختر لر، اردشیر ایرانی (۱۳۱۲)
اولین فیلم دوبله فارسی: دختر فراری، اسماعیل کوشان (۱۳۲۵)
اولین کارگردان زن ایرانی: شهلا ریاحی، فیلم مرجان (۱۳۳۵)
اولین و قدیمی‌ترین مجله سینمایی ایرانی: ماهنامه سینمایی فیلم (از ۱۳۶۱ تا به امروز)
اولین و تنها جایزه نخل طلای جشنواره فیلم کن برای فیلم طعم گیلاس (۱۳۷۶)
اولین جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان برای فیلم جدایی نادر از سیمین (۱۳۹۱)
اولین سینمای عمومی در ایران توسط میرزا ابراهیم خان عکاسباشی در سال ۱۲۸۳ شمسی برابر با ۱۹۰۴ میلادی، افتتاح شد. اما اولین سالن رسمی سینمای ایران در سال ۱۳۰۵ به نام سینما ایران در تهران ساخته شد.
نظر شما