ماجرای یک صلح خون‌آلود

به گزارش خبرنگار ایمنا، در آن زمان که شمشیر امام حسن(ع) در برابر معاویه به نیام نشست آتش فریب معاندان شعله ور شد و تا به امروز نیز ادامه دارد اما اگر نبود خونی که چون آب سرد گرمای این آتش حریص را فروبنشاند اکنون عالم انسانی خاکستری در کام آن بود.
موسی ربانی – کارشناس تاریخ در گفت و گو با خبرنگار ایمنا بیان کرد: مهمترین استراتژی پیامبر اسلامی در نشر تعالیم اسلام بر صلح و مدارا و اقناع مخاطب بود اما این شیوه باوجود آنکه در شما پیشرفته ترین اصول دموکراسی قرار دارد در میان افراد سودجو و فرصت طلب کارگر نیست.
وی ادامه داد: بعد از فتح مکه ابوسفیان که دشمن شماره یک اسلام بود به ظاهر اسلام آورد و پذیرفت که شر خود را از اسلام و مسلمانان دور نگه دارد و حقیقتا بر پیمان خود استوار بود اما این قول و پیمانهای بسیار دیگری تنها تا زمان مرگ پیامبر باقی ماند.
کارشناس مسائل تاریخی تصریح کرد: ماجرای ثقیفه آغاز یک دوره جدید در تاریخ اسلام بود که بازیگر اصلی آن معاویه فرزند ابوسفیان بود که تنها هدفش براندازی و حذف اسلام از عالم وجود بود.
ربانی اضافه کرد: حضرت علی(ع) قربانی جهالت اعراب تازه مسلمانی شد که از اسلام هیچ چیزی نفهمیده بودند تا آنجا که نفهمیدند آن کس که باید جامعه اسلامی را آرام کند خود علی(ع) است و نه کس دیگر.
وی اظهار کرد: بعد از امام علی(ع) امام حسن(ع) عهده دار ولایت جهان اسلام شد اما در این مدت معاویه به قدری در همه جامعه اسلامی فرهنگسازی کرده بود که تعداد زیادی از مسلمانان امام حسن(ع) را نواده پیامبر(ع) و معاویه را امیرالمؤمنان می‌دانستند به همین دلیل به سادگی در برابر ایشان ایستادگی کردند.
حجت الاسلام رضا یزدانی – کارشناس مسائل مذهبی نیز در گفت و گو با ایمنا عنوان کرد: در فرهنگ امامان، حفظ دین و احیای معارف اهل بیت (ع) محوری ترین عنصر است. به همین دلیل تشکیل حکومت، قیام، صلح و سکوت آنها همه در جهت حفظ اسلام و احیای سنّت شکل می گیرد.
وی ادامه داد: اگر در شرایطی اسلام به واسطه قیام حفظ شود، آنان قیام می کنند و اگر در مقطعی دیگر سکوت آنها موجب حفظ اسلام شود، سکوت می کنند، هر چند این سکوت، باعث از دست رفتن حقّ مسلّم آنان شود و در مورد امام حسن(ع) چنین شد.
کارشناس مسائل دینی تصریح کرد: یکی از علل مهم صلح امام حسن (ع) را می توان «حفظ دین» بیان کرد، زیرا وضعیت جامعه اسلامی در شرایطی قرار داشت که ممکن بود جنگ با معاویه، اصل دین را از بین ببرد و اوضاع بیرونی جامعه اسلامی نشان می داد که روم شرقی آماده حمله نظامی به مسلمانان بود.
حجت الاسلام یزدانی تأکید کرد: در ان زمان مردم نیز از نظر فرهنگی در وضعیتی قرار داشتند که خون ریزی و جنگ، نوعی بدبینی به دین و مقدّسات را به وجود می آورد به همین دلیل امام حسن (ع) یکی از دلایل صلح خود را حفظ دین بیان کرد.
وی گفت: رعایت مصالح عمومی، خردمندانه ترین استراتژی ای است که از سوی رهبران دل سوز و آزادی خواه، به ویژه رهبران الهی اتخاذ می شود، زیرا آنان هیچ گاه مصالح عمومی را فدای مصالح فردی و گروهی نمی کنند و امام حسن (ع) نیز برای جلوگیری از خون ریزی و رعایت مصالح مسلمانان، تن به صلح داد.
کارشناس مسائل مذهبی اذعان کرد: معاویه بعد از تحمیل صلح به امام حسن(ع) ساکت ننشست و برای آنکه مهمترین رغیب خود را از میدان سیاست خارج کند تصمیم به قتل ایشان گرفت به همین دلیل است که باید اعتراف کنیم سرانجام این صلح خون‌آلود است زیرا بخش دیگری از وقایع اسلام در صحرای کربلا نیز متأثر از این رویداد است.
حجت الاسلام یزدانی اضافه کرد: امام حسن بعد از شهادت حضرت علی(ع) به مدت ۱۰ سال عهده دار مقام امامت بودند و در ۲۸ صفر سال پنجاه هجری در سن ۴۷ سالگی به دستور معاویه بن ابی سفیان و به دست جعده دختر اَشْعَثِ بنِ قِیس مسموم شد و بر اثر همان زهر به شهادت رسید./