خبرگزاری ایمنا- گروه سیاسی- پس از آنکه رئیس جمهور فرانسه در گفتگوی تلفنی با رئیس جمهور کشورمان ضمن اعلام موضع کشورش پیرامون برجام، گفت در سال آینده میلادی از جمهوری اسلامی ایران در قالب هیاتی عالیرتبه دیداری رسمی خواهد داشت؛ کاخ الیزه نیز اعلام کرده است: «سفر به ایران با دعوت رسمی حسن روحانی رئیس جمهور ایران صورت می گیرد . بدین ترتیب این اولین سفر رئیس دولت فرانسه از سال 1971 تاکنون خواهد بود. علاوه بر این، بر اساس گزارش رسانه های فرانسه، دفتر ریاست جمهوری فرانسه نیز اعلام کرده است که «ژان ایو لودریان» وزیر خارجه این کشور در هفته های آینده برای گفت وگو با محمدجواد ظریف وزیر خارجه ایران با محوریت توافق برجام به تهران سفر می کند.
بعد از پیروزی انقلاب، روابط ایران و فرانسه همواره دچار فراز و نشیب‌هایی بوده است، برخی از مواضع فرانسه از جمله پناه دادن این کشور به ضد انقلابیون و همچنین لغو قراردادهای منعقده بین ایران و فرانسه در زمینه تجهیزات اتمی و حمایت فرانسه از عراق در جریان جنگ تحمیلی موجب تیرگی روابط تهران و پاریس شد. در سال 1367 دو کشور تصمیم به از سرگیری روابط سیاسی گرفتند و علی آهنی و کریستین گراف در تیر 1367 استوارنامههای خود را تسلیم رؤسای جمهور فرانسه و ایران کردند و پس از آن با گسترش مناسبات سیاسی بین تهران و پاریس، فرانسه مسعود رجوی را از خاک این کشور اخراج کرد و با میانجیگری ایران، حزب‌الله لبنان نیز چند گروگان فرانسوی را آزاد کرد.
زمانی که آمریکا اعمال تحریم‌های اقتصادی علیه ایران را آغاز کرد، در سال 1374 ژاک شیراک در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه اعلام کرد «من برخلاف خیلی از کسانی که معتقدند باید ایران را منزوی و روابط را با این کشور محدود کنیم، معتقدم باید روابط فرانسه با ایران گسترش پیدا کند.» و ورود شرکت توتال به میادین نفت ایران در این دوران موجب گسترش روابط دو کشور شد و در آن دوران روابط تهران و پاریس روند رو به رشدی داشت.
در دولت نهم و دهم و همزمان با ریاست جمهوری سارکوزی در فرانسه روابط تهران و پاریس به پایین‌ترین سطح رسید و در سال‌های 2010 تا 2013 فرانسوا اولاند رئیس‌جمهور فعلی فرانسه با تشدید تحریم علیه ایران موافقت کرد و در سال 2012 صادرات نفت ایران به فرانسه کاهش یافت و شرکت‌های فرانسوی حاضر در ایران و همچنین شرکت پژو کشورمان را ترک کردند.
در دولت یازدهم و در مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 1+5 نیز فرانسه گاهی با سخت‌گیری و مخالف‌های خود روند مذاکرات را به چالش می‌کشید و گاهی در دقیقه نود ساز مخالف می‌زد. تا جایی که در لوزان حتی سخت‌گیری فرانسه آمریکایی‌ها را ناخشنود کرد.
فرانسه نفش پلیس بد را در مذاکرات هسته‌ای ایفا می‌کرد و به نوعی سخنگوی اسرائیل و برخی از کشورهای عربی بود. فابیوس در دور آخر مذاکرات در 6 تیر 94 در بدو ورود به وین نیز سه شرط را برای حصول توافق مطرح کرد و گفت: «معتقدیم که دستکم سه شرط ضروری وجود دارد. اعمال محدودیت طولانی مدت در زمینه ظرفیت‌های تحقیق و توسعه، دوم بازرسی شدید از سایت‌ها از جمله سایت‌های نظامی در صورت لزوم و سوم بازگشت خودکار تحریم‌ها در صورت نقض تعهدات از سوی ایران». اما با وجود سخت‌گیری‌های فرانسه در مذاکرات، بعد از حصول توافق بین ایران و گروه 1+5 و پس از اجرایی شدن برجام، فرانسه نیز مانند دیگر کشورهای اروپایی به سرعت تمایل خود برای آغاز مبادلات با ایران پس از رفع تحریم‌ها را با سفر فابیوس به تهران و ابلاغ دعوت اولاند از حسن روحانی رئیس‌جمهور ایران برای سفر به پاریس نشان داد.
حال با اعلام سفر رئیس جمهور جوان و تازه کار فرانسه به ایران در سال آینده میلادی، به نظر می رسد برگی جدید در تاریخ روابط ایران و فرانسه رقم خورده است و دیپلماسی تنش زدایی و گسترش مناسبات بین المللی حسن روحانی با جلب نظر رهبران اروپایی، آنها را به سمت گسترش مناسبات با جمهوری اسلامی ایران سوق داده است.
نظر شما