آتشنشانها سوختند تا بسازند شهری را، سوختند تا بسازند عشق و محبت را، سوختند تا نسوزد شخصی دیگر، سوختند تا بسازند...
می گویند هر شغلی سختی ها و لذت های خاص خود را دارد، اما زندگی آتشنشانان پر است از اضطراب، ترس، نگرانی، تاسف و ...آتش نشان باید دریا دل باشد، تا بتواند انسانی را از مرگ نجات دهد.
آتشنشانان کشور ما با قرار گرفتن در موقعیت های سخت نشان دادند که از هر دلیری دلیر ترند، آتشنشانی برای آتشنشانان فقط یک شغل نیست، بلکه عشق است.
ما از آتشنشانانمان کم، فداکاری ندیده ایم...حادثه ی تلخ پلاسکو که چندی پیش در پایتخت اتفاق افتاد، به تمام مردم جهان نشان داد آتش نشان هیچوقت فقط به فکر خودش نیست، یک آتش نشان برای نجات دادن جان یک انسان حتی از جان خودش هم می گذرد.بدون لحظه ای فکر به عزیزان و خانواده اش بدون لحظه ای درنگ درباره تصمیم رفتن وماندن ، همیشه رفتن را انتخاب میکند.
به گفته شاعر:طلوع ناگهان ها زیر آوار
غروب قهرمان ها زیر آوار
کماکان میتپد با عشق مردم
دل آتشنشان ها زیر آوار
یاد و خاطره تمام شهدای آتش نشان در حادثه ی پلاسکو، وشاید در حوادثی مشابه وحتی کوچکتر، هنوز از ذهن مردم پاک نشده است و تا سالها ها این فداکاری آنان فراموش نخواهد شد.
خانواده این عزیزان بودن ، هم دلی بزرگ و شجاع واستوار می خواهد، که یقیناً اینگونه هم هست.
هفتم مهر رادر تقویم ملی، روز این بزرگمردان نامیده اند.روزی که شاید در آن کمی بیشتر باید تجلیل شوند و بیادشان بود اما چه خوب است که در تمام روزهای سال آدمهایی اینچنین فراموشمان نشوند و با کارهایی که شاید کمی به روند کاریشان کمک خواهد کرد آنها را همراهی کنیم تا بدانند که قدردان آن همه عشق خواهیم بود.
روز همه آتشنشانان خجسته باد.
کیمیا سادات میرصادقی/خبرنگار نوجوان #خبردار
نظر شما