به گزارش خبرگزاری ایمنا، طاهره باغانی اظهار کرد: آمار خودکشی در ایران نسبت به نرخ جهانی پایین‌تر است.
وی با اشاره به دلایل خودکشی در کشور افزود: بافت جمعیتی جوان، گذار جامعه از بافت سنتی به صنعتی شدن و فشارهای اقتصادی و اجتماعی همگی از جمله عواملی هستند که خطر خودکشی را در ایران افزایش می دهد. این عوامل در کنار متغیرهای جمعیت شناختی مانند جنسیت، بیکاری، تحصیلات پایین و وضعیت خانوادگی تا عوامل روانشناختی و روانپزشکی مثل ابتلا به بیماری‌هایی نظیر افسردگی در گرایش به خودکشی دخیل هستند. همچنین اغلب اقدام به خودکشی‌هایی که در زنان انجام می‌شود به منزله فریادی برای کمک است.
باغانی با اشاره به ساختار سنی جوان اقدام کنندگان به خودکشی در کشور تصریح کرد: بیشترین افراد در معرض خودکشی در سنین زیر ۳۰ سالگی قرار دارند. برخی از رفتارهای اقدام به خودکشی نیز به منظور جلب توجه و یا جلب حمایت از سوی خانواده یا همسر انجام می‌شود. این گونه اقدام به خودکشی‌ها در بین افراد مبتلا به اختلالات شخصیت بیشتراست.
وی با اشاره به تفاوت روش‌های مورد استفاده برای خودکشی براساس وضعیت جغرافیایی اظهار کرد: براساس آمارها در استان‌های غربی کشور شاهدیم که بیشتر از روش‌های توام با خشونت نظیر خودسوزی برای خودکشی استفاده می‌شود که متاسفانه در بین زنان نیز شایع تر است. با این وجود به طور کلی زنان از رفتارهای کمتر خشن مانند استفاده از قرص استفاده کرده و مردان بیشتر از روش‌های همراه با خشونت مانند پریدن از ارتفاع و ... استفاده می‌کنند.
وی با انتقاد از سهولت دسترسی به وسایل خودکشی در ایران گفت: بیشترین اقدام به خودکشی در بین جمعیت زیر ۲۰ سال اتفاق می‌افتد این در حالیست که سهولت دسترسی به وسایل خودکشی، لزوم نظارت بیشتر مسئولان را می‌طلبد.
این روانشناس اضافه کرد: عامل زمینه ساز خودکشی در کشورهای آسیایی تکانش‌گری است یعنی خودکشی‌ها بدون برنامه‌ریزی و قصد قبلی و بیشتر بدلیل واکنش‌های هیجانی انجام می‌شود.
نظر شما