به گزارش ایمنا، پس از پایان فصل اول برنامۀ خانه مستند اصفهان که به اکران و تحلیل و بررسی مستند های برگزیدۀ جهان در طرح «سه شنبه های مستند» می پرداخت، این خانه از ۷ تا ۹ شهریور ماه با همکاری مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، دفتر تخصصی سینما و موسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی، فیلم های برگزیدۀ دهمین جشنوارۀ سینما حقیقت را در نگارستان امام خمینی اکران کرد. در این سه روز مستندهایی چون: «جمعه قالی» به کارگردانی مهدی اسدی، «رئیس الوزرا» ساخته محمدرضا هاشمیان، «نیمه پنهان ماه» به کارگردانی آزاده بیزارگیتی، «والسی برای تهران» ساخته زینب تبریزی، «ویلکیج» به کارگردانی حسن قهرمانی، «متهمین دایره بیستم» ساختۀ حسام اسلامی، «یک کیلو بال مگس» ساختۀ رضا سبحانی و «مردی که با خرگوش ها می رود» به کارگردانی فرهاد بردبار به نمایش در آمد و جلسۀ نقد و بررسی فیلم «مردی که با خرگوش ها می رود» در حضور کارگردان و نقش اول این مستند پس از اکران آن برگزار شد.
این مستند برهه ای از زندگی مردی را نشان می داد که قصد داشت رکوردی را در گینس به ثبت برساند و در این مسیر با مشکلات بسیاری مواجه می شد. علیرضا صادقی، شخصیت اول این فیلم که با عصا راه می رفت، به دلیل علاقۀ زیادی که به فوتبال داشت ورزشی جدید طراحی کرده بود و برای معرفی این ورزش نیز راه های زیادی را امتحان می کرد اما گویا همۀ درها به روی او و خلاقیت و توانایی او بسته شده بود.
پژمان نظرزاد که به عنوان منتقد، در آخرین روز از برگزاری این برنامه حضور داشت ابتدا «فرهاد بردبار» کارگردان اصفهانی فیلم «مردی که با خرگوش ها می رود» را معرفی کرد و گفت: این کارگردان فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشتۀ کارگردانی از دانشکدۀ صدا و سیماست و ساخت آثاری چون «خانه ای برای الفبا»، «کلید ساز جلفا» و «آدم های روی پل» را بر عهده داشته و در ادبیات نیز شناخته شده است و کتاب «رنگ کلاغ» او برندۀ مقام اول جایزۀ گلشیری شده است.
نظرزاد سپس چگونگی آغاز ساخت این فیلم را از کارگردان آن جویا شد و وی پاسخ داد: ابتدا قرار بود این مستند بخشی از یک پروژه برای مجموعه ای تلویزیونی باشد و قالب این مجموعه نیز پرتره هایی ۲۵ دقیقه ای از شخصیت هایی بود که کارهای جالبی را انجام داده بودند. من برای ساخت چنین مستندی سراغ آقای صادقی رفتم و وقتی ساخت آن مجموعه برای تلویزیون به سرانجام نرسید تصمیم گرفتم با بودجۀ شخصی خودم این مستند را بسازم و در نهایت برای این پروژه ۴ سال وقت گذاشتم و مونتاژ و تدوین آن نیز چند ماه طول کشید.
نظرزاد از علیرضا صادقی که روی صحنه حضور داشت وضعیت ثبت رکورد و هدفش را از این کار جویا شد و وی پاسخ داد: برای ثبت رکورد هنوز پیگیر هستم، ۹ روز پیش نامۀ گینس برای من ارسال شده و از من مدارکی خواسته اند که برای آن ها بفرستم. برای ثبت آن ورزش جدید نیز سرمایه گذاری وارد عمل شده و قرار است به کمک او این ورزش را در شهرهای مختلف اجرا کنیم و شاید بهترین تعریف برای هدفم نیز در میل به جاودانگی خلاصه شده باشد.
صادقی در مورد چگونگی توافق با فرهاد بربار برای ساخت این مستند گفت: بعد از اینکه عادل فردوسی پور در برنامۀ خود فوتبال بازی کردن مرا نشان داد چند مستندساز با من تماس گرفتند و یکی از آن ها گفت یک هفته وقت می گذاریم و یک مستند خوب می سازیم و شبکۀ ۳ هم آن را پخش می کند. من به او گفتم که این کار زمان بر است و خمرۀ رنگرزی نیست و در جلسه ای که با آقای بردبار داشتم به او گفتم این کار ممکن است یکسال زمان ببرد و او پاسخ داد: همانطور که از نام خانوادگی من بر می آید بردبارم و واقعا هم بردبار بود و ۴ سال با من حتی در شیراز و تهران همراه شد.
این کارگردان سپس در مورد وضعیت کنونی فیلم خود گفت: پس از اکران در جشنوارۀ سینما حقیقت، فیلم تا به امروز اکرانی نداشته و این دومین اکران آن است. به تلویزیون نیز برای پخش آن درخواست دادیم اما به دلایلی آن را غیر قابل پخش خوانده اند.
بعد از اینکه مخاطبان سوالات خود را از این کارگردان پرسیدند پژمان نظرزاد رویکرد اخلاقی و انسانی کارگردان را مورد ستایش قرار داد و گفت: شاید اگر ساخت فیلم بر عهدۀ دیگری بود نقد وضع موجود را موضوع اصلی قرار می داد اما می بینیم کارگردان با چنین دیدی جلو نرفته است. این منتقد با اشاره به پایان اکران فیلم های برگزیدۀ سینما حقیقت در نگارستان امام خمینی اعلام کرد که برنامۀ خانه مستند دو هفتۀ بعد با اکران مستندهای ورزشی کار خود را از سر خواهد گرفت. /
نظر شما