به گزارش گروه جامعه خبرگزاری ایمنا، در حال حاضر بزرگترین مشکل فرهنگی کشور شعارزدگی است، در صورتی که باید بدون تعارف و شعار و سخنرانی با جسارت و شجاعت با افراد بدحجاب حرف زد یعنی حرف‌های کسی که حجابش از دیدگاه جامعه مورد قبول نیست را شنید و مجال حرف زدن و دفاع کردن به آن‌ها داد.
چندی پیش یکی از اعضای شورای شهر اصفهان هم در مصاحبه با خبرگزاری ایمنا مشکل افزایش بی‌حجابی را شیوع شعارهای بی‌جا عنوان کرد و شعار دادن را عارضه بزرگی دانست که مسئولان اصفهانی هم به آن دچار شده‌اند.
یکی از معضلات اصلی فرهنگی و اجتماعی کشور بدحجابی و اخیرا بی‌حجابی است، معضلی که اگرچه اکنون با وجود تمام بداخلاقی‌ها و بی‌توجهی‌ها ریشه تنومندی پیدا کرده است، اما هنوز هم متولیان فرهنگی کشور تنها با شعار «مبارزه با بدحجابی» و برگزاری نمایشگاه‌ها، همایش‌ها و راه‌پیمایی در هفته حجاب و عفاف با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.
طی سال‌های گذشته که دستگاه‌های ذی‌ربط در خواب غفلت فرو رفته بودند و بنیان اعتقادی جامعه جوان در مسائل اخلاقی سست‌تر می‌شد، مسئولان فکرش را هم نمی‌کردند اوضاع چنان بد شود که در کوچه پس کوچه‌های هر شهر پاسخ امر به معروف و نهی از منکر با چاقو و قمه و مشت داده شود و اوضاع تا جایی بد پیش برود که روزانه شاهد حملات افراد مختلف به سکان‌داران دین یعنی روحانیون باشیم.
متاسفانه اخیرا هر چه بیشتر با چالش چرایی حجاب و راه‌های مقابله با بدحجابی مواجه می‌شویم با شعارها، همایش‌ها و بداخلاقی‌هایی روبرو می‌شویم که نه تنها باعث حفظ این مهم نخواهیم شد، بلکه موجب عقب‌گرد آن هم می‌شویم.
اینکه برای ترویج حجاب مسئولان فرهنگی شهر باید وارد عمل شوند، فعالیت های فرهنگی و اجتماعی زیاد شود و یا اینکه نظام اسلامی باید نقش تعیین کننده‌ای در این عرصه داشته باشد و امر به معروف و نهی از منکر هم به موقع انجام شود، سالها است در حد شعار، مقاله، مصاحبه و گزارش باقی مانده است، شعارهایی که هیچ‌گاه به ورطه عمل نرسیده است.
بحث بر سر وظایف نهادهای حکومتی به اندازه کافی نقل محافل فرهنگی و اجتماعی بوده است و اگر قرار باشد وظایف نهادهای مسئول در حوزه حجاب لیست شود، می‌توان صدها مقاله پشت سر هم ردیف کرد اما به نظر می‌رسد در روزگاری که حفظ دین بسیار سخت شده است، خانواده اصلی‌ترین نهادی است که باید مراقب مسیری باشد که فرزندش در آن گام می‌گذارد.
چندی پیش دکتر بانکی هم در یکی از نشست‌های حجاب و عفاف در شهر اصفهان معتقد بود بعد از انقلاب چون خانواده‌ها وظیفه تربیت فرزند را به حکومت اسلامی واگذار و خود عقب‌نشینی کردند اوضاع حجاب، حیا و عفاف این‌گونه شد.
فارغ از تمام کاستی‌ها، شعارها و بد اخلاقی‌ها مطالعات ثابت کرده است مادرانی که ارتباط و مسئولیت بیشتری در تربیت فرزندان خود دارند، در رابطه با مسئله حجاب چه برای دختران و یا پسران نقش مهمی را ایفا می‌کنند.
تربیتی مبنی بر پرهیز دختران از خودنمایی و عشوه گری و خضوع در گفتار همچنین تربیت پسران با غیرتی که چشمان خود را کنترل می‌کنند، مسوولیت‌پذیر هستند و از غریزه جنسی خود صیانت می‌کنند؛ تنها از عهده مادران برمی‌آید.
بی شک اگر تمام اعضای خانواده در گلوگاه‌های جامعه فرزند خود را همراهی کنند، مدد الهی نیز همراه او خواهد بود و در این وانفسای خطرناک، از پلیدی‌هایی که بی‌حجابی و بدحجابی پدید می‌آورد در امان می‌مانند.
نظر شما