به گزارش خبرگزاری ایمنا به نقل از روابط عمومی سازمان حفاظت محیط زیست، ابوالفضل آبشت اظهار کرد: در حال حاضر بیش از ۵۰ تعریف برای تالاب ها داریم و می توان تالاب را اینگونه معنا کرد که آبگیرهای طبیعی یا مصنوعی هستند که می‌توانند دائمی و فصلی، شور، شیرین یا نیمه شور باشند. همچنین آب می‌تواند در تالاب ها ساکن یا جاری باشد. در نتیجه آنها مجموعه تالاب‌های درون خشکی و مصنوعی محسوب می‌شوند که شامل آب بندها و استخرهای آبیاری و همین طور دریاچه های پشت سد هستند.
وی با اشاره به اینکه در ایران تالاب های ساحلی و دریایی نیز وجود دارد، افزود: این تالاب ها در حالت بیشترین جذر یعنی وقتی ارتفاع آب کمتر از ۶ متر باشد، جزو مناطق تالابی به حساب آورده می‌شوند، تالاب ها به عنوان اکوسیستم‌های بینابینی نیز شمرده می‌شوند یعنی می‌توانند آبی و خشکی باشند که این موضوع، به همراه عمق کم و شرایط خاص تالابها تنوع زیستی بسیار غنی را ایجاد می‌کند.
مدیر ملی طرح حفاظت از تالاب های ایران با اشاره به کارکردها و خدمات تالابها از نظر اقتصادی، ادامه داد: آمارهای اقتصاد محیط زیست نشان می‌دهند تالاب ها تقریبا بیش از ۱۰ برابر جنگلها و بیش از ۲۰۰ برابر اراضی کشاورزی بازدهی اقتصادی دارند.
وی به تعداد تالاب های کشور نیز اشاره کرد و گفت: بیش از هزار تالاب در ایران داریم که وسعت آنها در حدود سه میلیون هکتار است که ۱.۵ میلیون هکتار از آنها در کنوانسیون رامسر ثبت شده و اهمیت بین المللی دارند، سازمان حفاظت محیط زیست سال هاست به این موضوع رسیده که حفظ و احیای تالاب ها ممکن نیست مگر اینکه تمام اتفاقات حوضه آبریز یک تالاب به نحو مطلوبی مدیریت شود.
آبشت با اشاره به طرح مشترک سازمان حفاظت از محیط زیست و دفتر عمران سازمان ملل متحد به نام حفاظت از تالاب های ایران، اضافه کرد: یکی از ماموریت‌های اساسی در این زمینه تهیه برنامه‌های مدیریت جامع حوضه آبریز تالاب هاست، از سال ۲۰۰۵ تا امروز برای ۱۸ تالاب عمده در کشور برنامه‌های مدیریت تدوین کرده‌ایم که دریاچه ارومیه، تالاب شادگان و پریشان جزو اولین موارد آزمایشی این برنامه بوده‌اند البته بخشی از این برنامه‌ریزی با حضور تمام دست‌اندرکاران و جامعه محلی انجام می‌شود ولی حلقه گمشده آن عمل نکردن به برنامه‌ها به صورت مطلوب است.
نظر شما