به گزارش خبرگزاری ایمنا عضو کمیسیون صادرات انجمن ملی پلاستیک پیرامون واکاوی چالش‌های رقابتی پتروشیمی ایران، اظهار داشت: باور من عدم همگرایی تولیدکنندگان بخش پایین دست صنعت پتروشیمی عاملی است که سبب می‌شود شرایط برای ورود محصولاتی که مشابه آنها در بخش پایین دست صنعت پتروشیمی تولید می‌شود به وجود آید.
مسعود جمالی با اشاره به بحث قاچاق و محدود شدن این پدیده در دولت یازدهم، بیان داشت: به عقیده من یکی از مشکلاتی که تولیدات داخلی را در معرض خطر قرار می‌دهد، پدیده قاچاق است. این در حالیست که تا حد زیادی جلوی این اتفاق گرفته شده و اما هنوز هم همان‌طور که دولتمردان هم اظهار می‌کنند راه‌هایی برای ورود کالاهای خارجی به کشور وجود دارد و ریشه کن نکردن این معضل شرایط سختی را برای همه صنایع به وجود می‌آورد.
وی افزود: اگر به بررسی ماشین‌آلات بنگاه‌های تولیدی که محصولات نهایی یا نیمه تمام را تولید می‌کنند بپردازیم، می‌بینیم که این واحدها ماشین‌آلات به روزی ندارند.
به اعتقاد عضو کمیسیون صادرات انجمن ملی پلاستیک، بخش پایین‌دست این صنعت به تنهایی قدرت بازگشت به میادین بین‌المللی و بازارهای جهانی را ندارد. به عنوان مثال اگر کشوری همچون ترکیه را مورد بررسی قرار دهیم و عملکرد این کشور را رصد کنیم، می‌بینیم که ۱۷۰ تا ۱۸۰ کشور مشتری محصولات پلاستیک صنعت پتروشیمی این کشور هستند و واحدهای تولیدی این صنعت از اروپا هم مشتریانی دارند و محصولات نهایی تولیدی خود را برای صنایع خودرو، لوازم خانگی، الیاف و دارو و... صادر می‌کنند
وی بیان داشت: به نظر می‌رسد که ریل‌گذاری برای جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی، ایجاد شرایطی مناسب برای همکاری بورس در جهت تامین مالی و... شرایط مناسبی را برای جهانی شدن فراهم می‌کند.
جمالی در ادامه به بحث بسته‌بندی اشاره کرد و افزود: وظیفه بسته‌بندی فقط حفظ و حراست از محصولات نیست. در دنیای امروز بسته‌بندی باید به‌گونه‌ای طراحی شده باشد که اطلاعات مفید و مختصری را در اختیار مشتریان گذاشته و بتواند آنها را از این طریق جذب کند و به بیانی با مشتری ارتباط برقرار کند. در صنعت پلاستیک کشور ما، این بحث به‌طور جدی و حرفه‌ای دنبال نمی‌شود و بعضا بسته‌بندی‌های قابل قبولی را نسبت به کالاهای مشابه نداریم و این عامل سبب جذب مشتریان داخلی و خارجی به دیگر کالاها می‌شود.
وی قیمت تمام شده کالاها را عامل مهم دیگری در جذب مشتریان داخلی و خارجی دانست و گفت: قیمت تمام شده محصولات نهایی بخش پایین‌دست صنعت پتروشیمی در ایران بالاست. به‌رغم اینکه ایران نیروی کار بیشتر و انرژی ارزان‌تری را نسبت به سایر کشورها در اختیار دارد، به‌دلیل بهره‌وری پایین نمی‌توانند قیمت تمام شده کالاهای تولیدی خود را پایین آورند.
عضو کمیسیون صادرات انجمن ملی پلاستیک با اشاره به اینکه مورد دیگری که بنگاه‌های تولیدی کشورهای پیشرفته از آن استفاده می‌کنند صرفه‌جویی نسبت به مقیاس است، اظهار داشت: در کشور ما بنگاه‌های تولیدی در بخش پایین‌دست صنعت پتروشیمی به قدری خرد و کوچک هستند که تولید کمی دارند و مجبور به افزایش قیمت تمام شده می‌شوند. به عبارتی مجبورند هزینه‌های ثابت را روی تعداد کمتری از محصولات سرشکن کرده و این عامل سبب می‌شود که قیمت تمام شده کالاها بالا رود و چه مشتری خارجی و چه مشتری داخلی تمایلی به خرید نداشته باشد.
جمالی در خصوص رفع این مشکل، تاکید کرد: با ادغام تولیدی‌های کوچک، ایجاد کنسرسیوم‌های تولیدی و صادراتی، به بیانی مشارکت و همکاری بخش‌های مختلف این مشکل تا حد زیادی حل می‌شود و در پی حل شدن این موضوع طبیعتا شاهد رشد این بخش از صنعت خواهیم بود.
وی افزود: در شرایط فعلی عدم همکاری و نداشتن روحیه تیمی و ضعف‌های فرهنگی که در شرایط فعلی در خلل کار وجود دارد، باعث می‌شود که زیان وارد از این ضعف را متحمل شویم.
نظر شما