به گزارش خبرگزاری ایمنا، خبرآنلاین نوشت: «پس از آن ژوئن فرا رسید و آفتاب وحشیانه‌تر تافت، دانه‌های قهوه‌ای رنگ روی برگ‌های ذرت گسترده‌تر شد، علف‌های ژنده و درهم به سوی ریشه فتیله شد. هوا ملایم بود و آسمان بی‌رنگ‌تر و هر روز زمین رنگ پریده تر می‌شد. هر جنبنده‌ای گرد و غبار به هوا می‌کرد، پیاده‌ها پوسته نازکی از گرد و غبار را به بلندی قامتشان بر می‌انگیختند و اتومبیل‌ها ابری مواج و غلیظ به دنبال خود راه می‌انداختند، غبار هنگام بازنشستن دراز و کش‌دار بود...»
دهه ۱۹۳۰، منطقه میدوست، آمریکا، خشکسالی فاجعه‌ای را در ایالت متحده آمریکا شروع کرد، فاجعه‌ای که آنقدر شدید بود تا جان اشتان‌بک در کتاب «خوشه‌های خشم» بارها از آن گفت. بارندگی کم، خاک‌های سبک و بادهای شدید پدیده‌ای در ایالت متحده به وجود آوردند که منجر به مهاجرت میلیون‌ها نفر شد، پدیده‌ای که الان بسیاری از استان‌های ایران را درگیر خود کرده است؛ گرد و خاک.
طوفان‌های گرد و غبار پی در پی در طی ۱۰ سال
شروع کولاک سیاه در ایالت متحده آمریکا سال ۱۹۳۱ بود؛ خشکسالی باعث شد محصولات کشاورزی نابود شوند و طوفان‌های گرد و غبار آعاز شوند. در طول دو سال بعد تعداد طوفان‌های گرد و غبار در آمریکا بیشتر شد، آمریکا در سال ۱۹۳۲ درگیر ۱۴ طوفان و در سال بعدش درگیر ۳۸ طوفان بود.
اما در سال ۱۹۳۳ این طوفان‌های گرد و غبار هم شدیدتر شد، حتی یک سال بعد به مدت ۲روز طوفان گرد و غبار شدیدی در دشت بزرگ آمریکا آمد، این طوفان در روز اول به شیگاکو رسید، در روز اول وزن این گرد و غبار به ۵ میلیون کیلوگرم رسید و در روزهای بعد هم گرد و غبارهای این دشت به واشنگتن، نیویورک و بسیاری از شهرهای دیگر آمریکا رسید.
اما در ۱۴ آروریل ۱۹۳۵، یکی از ۲۰ فاجعه گرد و خاک طول تاریخ رخ داد؛ نوشته‌اند در «یکشنبه سیاه» شدت گرد و خاک در برخی مناطق مثل اوکلاهاما به حدی رسید که روز به شب تبدیل شد، یک خبرنگار در رابطه با آن روز نوشته بود: «از جمعه گذشته تاکنون، روزی نیست که کثیفی وارد شهر نشود، خانه‌ای نیست که در آن گرد و غبار وجود نداشته باشد. آمار بیماری‌های تنفسی هم افزایش پیدا کرده است.»
شروع مهاجرت‌های میلیونی
این طوفان‌ها باعث شد بیش از نیم میلیون آمریکایی بی‌خانمان شوند، بسیاری هم به این نتیجه رسیدند که مزارع خود را رها کرده و کشاورزی را آغاز کنند. این‌ها باعث شد تا سیر مهاجرت در آمریکا آغاز شود، بین سال‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰، ۳.۵ میلیون نفر داخل آمریکا مهاجرت کردند، یک سوم کشاورزان هم در دهه ۳۰ به کالیفرنیا مهاجرت کردند.
این اتفاقات باعث شد تا میان خود آمریکایی‌ها هم درگیری‌هایی به وجود بیاید؛ اهالی کالیفرنیا به علت کمبود شغل از ورود اهالی اوکلاهاما به ایالتشان راضی نبودند.
گرد و خاک ضرر زیادی به زندگی کشاورزانی که مهاجرت نکردند، وارد کرد، بسیاری از کشاورزان کار خود را از دست دادند بسیاری هم درآمدشان ۴۰ درصد کاهش پیدا کرد، حتی در آن زمان تعداد کودکانی که به پرورشگاه فرستاده می‌شد، ۵۰ درصد افزایش یافت.
اما یکی از مهمترین پیامدهایی طوفان‌های گرد و غبار آن سال‌ها مربوط به سلامت است؛ در آن سال‌ها حدود ۷ هزار نفر جان خود را به علت گرد و غبار از دست دادند و همچنین باروری زنانی که در معرض گرد و غبار بودند به میزان زیادی کاهش پیدا کرد. بر اساس تحقیقی که ۲ سال پیش منتشر شده تاثیرات منفی دهه ۳۰ همچنان ادامه دارد .
چه شد که خشکسالی منجر به این طوفان‌ها در آمریکا شد؟
علت این موضوع به یک دهه قبل برمی‌گردد، با مکانیزه شدن تجهیزات کشاورزی در دهه ۱۹۲۰، کشاورزان در ایالت متحده تصمیم گرفتند تا علفزارهای خشک را به اراضی‌ای برای کشت تبدیل کنند؛ آنها حدود ۵.۲ میلیون هکتار از چمن‌هایی که خاک را تثبیت می‌کردند، شخم زدند.
از سوی دیگر هزینه‌های زیادی کشاورزی بعد از جنگ‌جهانی اول باعث شد تا در آن دوره زمانی کشاورزان آمریکایی توجه زیادی به برنامه های حفاظت از خاک نکنند.
همه این‌ها و از سویی دیگر خشکسالی طبیعی باعث شد در دهه ۱۹۳۰ در تگزاس، اوکلاهاما و بسیاری از مناطق مرکزی آمریکا با از بین رفتن محصولات کشاورزی این زمین‌ها به کانون‌های گرد و غبار تبدیل شوند.
چه اقداماتی منجر به پایان طوفان‌های گرد و خاک شد؟
در سال ۱۹۳۳ پس از روی کار آمدن فرانکلین روزولت به عنوان رئیس جمهور ایالت متحده آمریکا، دولت سریعا برنامه‌های جدیدی را برای حفاظت از خاک شروع کرد؛ در همان سال وزیر داخلی ایالت متحده برای مقابله با گرد و غبار طرح خدمات فرسایش خاک را به اجرا کرد، دو سال بعد این خدمات توسط وزارت کشاورزی دوباره طراحی شد و اکنون آن طرح به "خدمات حفاظت از منابع طبیعی» تبدیل شده است.
همچنین روزولت به گروه حفاظت از منابع طبیعی دستور داد که برای جلوگیری از طوفان‌های خاک، مرطوب نگه داشتن و تثبیت خاک، کمربندی با بیش از ۲۰۰ میلیون درخت از کانادا تا تگزاس ساخته شود. همچنین این گروه به کشاورزان آموزش دادند که با اقدامات مختلفی جلوی فرسایش خاک را بگیرند، البته کشاورزان از این موضوع رضایت نداشتند و دولت به ازای هر ۰.۴ هکتار به آنها ۱ دلار پرداخت کرد تا از روش‌های جدید استفاده کنند.
همه این اقدامات باعث شد که تا سال ۱۹۳۸ میزان خاک‌هایی که به گرد و غبار تبدیل شدند ۶۵ درصد کاهش پیدا کند و در سال ۱۹۳۹ در کمتر از یک دهه جلوی طوفان‌های گرد و غبار گرفته شود.
با پایان خشکسالی، دولت آمریکا باز هم برنامه‌های حفاظت از خاک خود را ادامه داد.
نظر شما