به گزارش ایمنا، در هر ۲ دیدار برابر تیم‌های زامبیا و پرتغال از مرحله گروهی جام جهانی جوانان در کره جنوبی یک اتفاق مشابه برای تیم زیر ۲۰ سال ایران افتاد و آن اینکه جوانان ایرانی پس از پیش افتادن از حریف در نهایت بازنده شدند و بازی برده در نیمه اول را در پایان باختند.
باخت در نیمه مربیان در ۲ بازی پیاپی که وداع زودهنگام تیم جوانان از جام جهانی را در پی داشت باعث شد تا انتقادها از کادر فنی بالا بگیرد و بسیاری از کارشناسان امیرحسین پیروانی و دستیارانش را مسبب حذف تلخ تیم ملی بدانند.
فدراسیون فوتبال و مدافعان پیروانی در مقابل استدلال می‌کنند که تیم زیر ۲۰ سال ایران پس از ۱۶ سال مجوز حضور در جام جهانی را گرفت و بعد از ۴۰ سال موفق به پیروزی و گلزنی در این سطح از رقابت‌ها شد و همه این توفیقات مرهون کادر فنی فعلی بود.
در مقابل، عملکرد ضعیف‌تر ایران در قیاس با اکثر تیم‌های آسیایی حاضر در این رقابت‌ها حاصل نهایی کار تیم ملی را چندان مثبت نشان نمی‌دهد.
درباره علت عوض شدن برد با باخت در این ۲ دیدار یک فرضیه دیگر هم وجود دارد و آن اینکه شاگردان پیروانی به دلیل ضعف بدنی در مقطع پایانی مسابقه کم می‌آوردند. این فرضیه‌ای است که از سوی اعضای تیم مطرح شده است و آنها با استناد به دیر اضافه شدن ملی‌پوشان به اردو و وقت کم برای انجام بدنسازی این مشکل را دلیل اصلی ناکامی ایران در این دوره از مسابقات می‌دانند. به عبارت دیگر، فاصله کم بین اتمام لیگ شانزدهم و شروع رقابت‌های جام جهانی مزید بر علت شد تا اکثر باشگاه‌ها نفرات ملی‌پوش خود را خیلی دیر و زمانی در اختیار تیم ملی قرار دهند که عملاً دیگر فرصتی برای بدنسازی و آماده‌سازی مناسب وجود نداشت.
نظر شما