آیت الله شیخ محمدرضا جرقویه ای، عالم عامل و فقیه کامل و از مدرسین حوزه علمیه اصفهان که در خفقان رضاخانی مجلس عزای حضرت اباعبدالله (ع) را برپا می داشت.
به گزارش ایمنا، آيت اللّه جرقويه اى ابتدا در اصفهان تحصيل نمود و با تلاش وافر به درجه اجتهاد و استنباط احكام نايل گرديد.
وی از اساتید ارزشمندی همچون سيّد محمود كليشادى، ميرزا احمد اصفهانى، حاج ملاّ عبدالجواد آدينهاى ، آخوند ملاّ محمّد كاشى، سيّد محمّد باقر درچهاى، آخوند ملاّ عبدالكريم گزى و ميرمحمّد تقى مدرّس در اصفهان کسب فیض نموده است.
از نکات جالب در مورد این عالم بزرگوار این است که وی در ۲۳ محرم الحرام ۱۳۳۴قمری از آيت اللّه العظمى آخوند ملاّ حسين فشاركى اجازه اجتهاد دريافت كرد و قوّه اجتهاد و ملكه استنباط او در سنّ ۲۶ سالگى مورد تأييد آن فقيه بزرگ قرار گرفت.
آیت الله جرقویه ای سپس به نجف رفت و پس از ساليانى اقامت در نجف اشرف به اصفهان بازگشت و به تدريس سطوح فقه و اصول پرداخت.
آيت اللّه جرقويه اي با علماى بزرگى، همچون حضرات آيات؛ سيّد حسين خادمى، سيد عبدالحسين طيّب، سيّد مهدى حجازى فروشانى، سيّد على اصغر برزانى و سيّد مصطفى مهدوى هرستانى حوزه بحث اجتهادى داشت كه در آن به كاوش و استدلال در مباحث فقهى مى پرداختند.
آيت اللّه جرقويه اى داراى فضائل اخلاقى و صفات حميده انسانى بود. تواضع و مناعت طبع و عزت نفس و سخاوت و دستگيرى از فقرا از آن جمله است.
محبت وافر به اهل بیت(ع)
آیت الله سید محمدرضا جرقویه ای محبت وافری به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) داشت و مجلس عزای حضرت اباعبدالله را حتی در آن خفقان رضاخانی برپا می داشت.
چهار ماه قبل از وفات این خواب را برای خانواده خود تعریف می کند : « روز قیامت بود ، مرا بردند نزد حضرت امیرالمومنین (ع) ، ایشان مشغول حساب و کتاب مردم بودند. حضرت سرشان را بلند کردند و گفتند :او حسابی ندارد ، او را به بهشت ببرید و با دست مبارکشان جامی از آب کوثر به من دادند و گفتند : بخور تا سیر شوی .
سپس ملائکه مرا به سمت بهشت بردند و گفتند : شما باید از درب حسینی وارد شوی . درها را شمردم و دیدم بر در هفتم نوشته شده " انا باب الحسین ".
وی در شب هشتم محرم الحرام ۱۳۷۱قمری مصادف با شهريور ۱۳۳۱شمسی چشم از جهان فرو بست و به ديدار حق و در تكيه سيدالعراقين تخت فولاد به خاك سپرده شد./
12162/135
کد خبر 250125
نظر شما