حاج آقا نورالله نجفي، يكي از مهمترین فصل های تاریخی سیاسی اصفهان پس از نهضت مشروطه، جریان قیام علمای اصفهان به رهبری حاج اقا نورالله علیه استبداد رضاخانی در سال ۱۳۰۶ هجری شمسی است.
وی فرزند چهارم حاج شیخ محمد باقر نجفی، فرزند شیخ محمدتقی رازی صاحب هدایةالمسترشدین از مراجع تقلید و آزادی‌خواهان دوره مشروطه‌است. حاج آقا نور الله از طرف پدر و مادر به کاشف الغطاء می‌رسد. در سال ۱۳۰۸ قمری که مردم اصفهان به رهبری آقا محمدتقی نجفی معروف به آقا نجفی اصفهانی، برادر بزرگ حاج آقا نورالله، به مبارزه با عقد قرارداد رژی پرداختند، حاج آقا نورالله نیز با قیام تنباکو و جنبش مشروطیت هم صدا شد و مانند برادرش، از فتوای مراجع پشتیبانی کرد.
وی زمانی که محمدعلی شاه قاجار، مجلس شورای ملی را به توپ بست و عده‌ای از آزادی خواهان را در باغ شاه تهران، کشت، وی سپاهی از جوانان مشروطه خواه را در اصفهان بسیج کرد و آنها را برای فتح تهران به یاری ایل بختیاری فرستاد و با صدور فتوایی، دولت مشروطه را واجب و مخالفت با آن را حرام اعلام کرد. وی در سال ۱۳۲۹ قمری در اعتراض به تندروی‌های برخی رهبران مشروطه، مجددا به عتبات عراق رفت و تا سال ۱۳۳۳ قمری آنجا ماند، با درگیری جنگ جهانی اول، از آلمان و دولت مسلمان عثمانی حمایت کرد و عده‌ای را بسیج کرد و برای کمک به نیروهای عثمانی به همدان فرستاد، با نزدیک شدن نیروهای روسی به اصفهان از راه بختیاری به کرمانشاه رفت و بعداً به قم هجرت کرد. در قم به فعالیت علیه حکومت استبدادی رضاخان ادامه داد. پس از کودتای ۱۲۹۹ رضاخان در صدد برآمد تا با اعلام جمهوری، خود را اولین رئیس جمهوری ایران معرفی کند. مدرس در تهران با استفاده از نفوذ و قاطعیت خود در برابر این حرکت ایستاد و طی نامه‌ای از علمای اصفهان کمک و همراهی خواست، علمای اصفهان و در رأس آنها حاج آقا نورالله طی نامه‌ای برای همراهی با مدرس اعلام آمادگی کردند، پایمردی و مخالفت مدرس و دیگران باعث شد تا جمهوری خواهان قلابی عقب نشینی کنند.
سید محمد حسینی بهشتی ۲ آبان ۱۳۰۷ در محله لنبان اصفهان است. وی در سال ۱۳۲۱ وارد مدرسه صدر شد و پس از تحصیل ادبیات عرب، منطق، کلام و سطوح فقه و اصول، در سال ۱۳۲۵ راهی قم شد و به مدرسه حجتیه رفت.در سال ۱۳۲۷ دیپلم ادبی را با شرکت در امتحان متفرقه اخذ کرد و به دانشکده الهیات و علوم اسلامی دانشگاه تهران وارد شد و مدرک کارشناسی رشته فلسفه و حکمت اسلامی را در سال ۱۳۳۰ از دانشگاه تهران دریافت نمود.در سال ۱۳۳۵ دوره دکتری خود را در رشته فلسفه آغاز کرد، اما با توجه به فعالیت در قم و مبارزات و سفر به آلمان نتوانست به موقع دوره را به پایان برساند و سرانجام در سال ۱۳۵۳ از پایان‌نامه دکتری دفاع کرد. وی دبیر شورای انقلاب بود. پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷، در ۲۹ اسفند ۱۳۵۷ حزب جمهوری اسلامی را به همراه تنی چند از مقامات بلندپایه انقلاب تأسیس کرد. سپس توسط مردم برای عضویت در مجلس خبرگان قانون اساسی انتخاب شد. در ۴ اسفند ۱۳۵۸ در حکمی از سوی حضرت امام ریاست قوه قضائیه و دیوان عالی کشور را بر عهده گرفت و در ۲ تیر ماه ۱۳۶۰ پس از برکناری ابوالحسن بنی‌صدر، به همراه شهید رجایی و آیت‌آلله هاشمی رفسنجانی در شورای موقت ریاست جمهوری عضویت داشت. سرانجام در سمت ریاست قوه قضاییه، در شامگاه ۷ تیر سال ۱۳۶۰ در حین سخنرانی در تالار حزب جمهوری اسلامی بر اثر انفجار ساختمان حزب توسط گروهک منافقین به همراه ۷۲ نفر از بلندپایه ترین مقامات ایران، به شهادت رسید
حاج آقا رحیم ارباب ۱۲۹۷ هجری قمری برابر ۱۲۵۹ در چرمهین لنجان است.پدرش حاج علی پناه، مشهور به ارباب حاج آقا (فرزند عبدالله مشهور به ارباب آقا) فرزند حاج علی پناه فرزند ملا عبدالله شیرانی بود. آقا رحیم در خانواده ای رشد کرد که افرادی باسواد، اهل شعر و ادب و تاریخ بودند. پدر ایشان در شعر، تخلص «لنگر» داشت و سال ها با عمان سامانی و دهقان سامانی و ملا محمد همامی و دیگر شعرای معاصرش جلسات شعر داشت. آقا رحیم ارباب، ادبیات فارسی و بخشی از صرف و نحو را در کودکی، نزد ملا محمد همامی، در «چرمهین» خواند. وی در اصفهان، بقیه مقدمات و سطوح را نزد حاج میرزا بدیع (متوفا: ۱۳۱۸ هـ ق)، قوانین اصول را نزد علامه آیت الله آقا سید محمدباقر درچه ای (متوفا: ۱۳۴۲ هـ ق) و خارج اصول فقه را نزد سید ابوالقاسم دهکردی و حاج آقا منیر احمدآبادی (متوفا: ۱۳۴۲ هـ ق) آموخت. فلسفه، هیئت و ریاضیات را نزد جهانگیر خان قشقایی و آخوند ملا محمد کاشی فراگرفت. وی ۴ سال به فراگیری اسفار نزد حاجی ملا اسماعیل درب کوشکی پرداخت. او برای ادامه تحصیلات، به عراق رفت و در درس میرزا محمد حسن شیرازی شرکت کرد، تا به مقام اجتهاد نائل آمد. آیت الله ارباب جواهر،فقه و شرح لمعه را تدریس می کرد. وی در ۱۸ ذی الحجه ۱۳۹۶ مصادف با ۱۹ آذر ماه ۱۳۵۵ در روز عید غدیر دارفانی را وداع گفت. بدن مطهرش را در تخت فولاد اصفهان، حوالی تکیه ملک به خاک سپردند.
عطاءالله اشرفی اصفهانی در سال ۱۲۸۱ ش در خمینی شهر اصفهان در خانواده ای روحانی متولد شد. شهید اشرفی تحصیلات ابتدایی مقدماتی را در خمینی شهر گذرانده و در سن ۱۲ سالگی جهت ادامه تحصیل راهی اصفهان شد و طی حدود ده سال از محضر علمایی چون آیت الله سید مهدی درچه‌ای ، آیت الله سید محمد نجف آبادی، مرحوم فشاركی و مرحوم مدرس استفاده كردند. شهید اشرفی با همه مشكلات و مسائل آن زمان، در تحصیل علوم اسلامی و دینی جدیت به خرج می¬داد و پس از اندك زمانی از فضلا و مدرسین نامی و برجسته حوزه علمیه قم به شمار می¬آمد و در سن ۴۰ سالگی اجازه اجتهاد خود را از آیت الله خوانساری دریافت كرد. در سال ۱۳۳۵ ش شهید اشرافی بنا به دستور مرحوم آیت الله بروجردی جهت تبلیغ و نشر معارف و احكام دین و تقویت بنیه دینی و مذهبی اهالی كرمانشاه به انجام اعزام و رحل اقامت افكند پس از ورود به كرمانشاه طلاب و شاگردان بسیاری را تربیت نمود و حوزه علمیه کرمتنشاه را تأسیس کرد. شهید آیت الله اشرفی اصفهانی پس از ۸۰ سال زندگی پرافتخار و خدمت به اسلام و قرآن، توسط یكی از مزدوران آمریكا و منافقین كوردل در ساعت ۱۵/۱۲ ظهر ۲۳ مهرماه ۱۳۶۱ در سنگر نماز جمعه مسجد جامع کرمانشاه و در محراب نماز به افتخار شهادت نائل آمد.
مهندس مجید شریف واقفی در سال ۱۳۲۷ در یک خانواده مذهبی در شهر تهران به دنیا آمد لیکن خانواده او اصالتاً به شهرستان تاریخی نطنز در استان اصفهان تعلق دارند. بعد از چند روز از تولد او پدرش که کارمند اداره فرهنگ و هنر بود به شهر اصفهان منتقل شد. وی در سال ۱۳۴۵ برای ادامه تحصیلات خود در رشته مهندسی برق در دانشگاه آریامهر راهی تهران شد. در سال ۴۲ به دنبال قیام مردم قم به رهبری امام راحل در ردیف کفن‌پوشان به پشتیبانی از ایشان راهپیمایی کرد. وی پس از ورود به دانشگاه، همراه با دوستان خود انجمن اسلامی آن دانشگاه را بنیان نهاد. سپس برای مبارزه علیه شاه به سازمان مجاهدین خلق پیوست و با صعود در سلسله مراتب آن به یکی از رهبران سازمان تبدیل شد. پس از مدتی بعضی از سران این گروه تصمیم گرفتند ایدئولوژی سازمان را از اسلام به مارکسیسم تغییر دهند. شریف واقفی به شدت با این تصمیم به مخالفت پرداخت. که این مخالفت باعث اخراج وی از شورای مرکزی شد. شریف واقفی در ۱۶ اردیبهشت ۵۴ به دلیل اصرار بر هویت اسلامی خود و مخالفت با مارکسیست شدن سازمان مجاهدین خلق، به دستور سران سازمان کشته شد و جنازه اش به آتش کشیده شد پس از انقلاب تقی شهرام که دستور کشتن وی را داده بود اعدام شد و دانشگاه آریامهر به نام وی به دانشگاه صنعتی شریف تغییر نام داده شد و یکی از خیابان‌های اصلی شهرهای اصفهان، سمنان و نطنز نیز به نام وی نام‌گذاری شد.
شهید حسین خرازى به سال ۱۳۳۶ در یکى از محله‌هاى مستضعف‌نشین اصفهان در خانواده‌اى آگاه، متقى و باایمان متولد شد. در دوران کودکى به دلیل مداومت پدر بر حضور در نماز جماعت و مراسم دینى، او نیز به این مجالس راه پیدا کرد. در سال ۱۳۵۷ به دنبال صدور فرمان حضرت امام خمینى مبنى بر فرار سربازان از پادگانها و سربازخانه‌ها، او و برادرش هر دو از خدمت سربازى فرار کردند و به خیل عظیم امت اسلامى پیوستند به خاطر روحیه نظامى و استعدادى که در این زمینه داشت، مسئولیتهایى را در اصفهان پذیرفت و با شروع فعالیت ضد انقلابیون در گنبد، ماموریتى به آن خطه داشت.با شروع غائله کردستان وی در اوج درگیریها، بعد از رشادتهایى که در زمینه آزاد کردن شهر سنندج همراه با شهید على رضاییان از خود نشان داد، در آزادسازى شهرهاى دیگر از قبیل دیواندره، سقز، بانه، مریوان و سردشت، نقش موثرى را ایفا نمود.شهید خرازى با شروع جنگ تحمیلى بنا به تقاضاى همرزمان خود پس از یکسال خدمت صادقانه در کردستان راهى خطه جنوب شد و به سمت فرمانده اولین خط دفاعى که در برابر عراقیها در جاده آبادان-اهواز در منطقه دارخوین تشکیل شده منصوب گشت.در عملیات شکست حصر آبادان، فرماندهى جبهه دارخوین را به عهده داشت و دو پل حفار و مارد را که عراقیها با نصب آن دو پل بر روى رود کارون آبادان را محاصره کرده بودند به تصرف درآوردند.شهید خرازى در آزادسازى بستان بهترین مانور عملیاتى را با دور زدن دشمن از چزابه و تپه‌هاى رملى و محاصره کردن آنها در شمال منطقه بستان انجام داد. پس از عملیات پیروزمند طریق‌القدس بود که تیپ امام حسین (ع) رسمیت یافت.در عملیات فتح‌المبین دشمن را در جاده عین‌خوش با همان تدبیر فرماندهى‌اش حدود ۱۵ کیلومتر دور زد و آنها را غافلگیر نمود.در عملیات خیبر که توأم با صدمات و مشقات زیادى بود دشمن، منطقه را با انواع و اقسام جنگ‌افزارها و بمب‌هاى شیمیایى مورد حمله قرار داده بود، اما شهید خرازى هرگز حاضر به عقب‌نشینى و ترک موضع خود نشد، تا اینکه در این عملیات یک دست او در اثر اصابت ترکش قطع گردید و پیکر زخم خورده او به عقب فرستاده شد. این سردار بزرگ در روز هشتم اسفند ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ به شهادت رسید.
محمد جواد ظریف ۱۷ دی ۱۳۳۸ در تهران متولد شد. پدرش از تجار بنام اصفهان بود. وی در دوران تحصیل در مدرسه علوی از طریق مطالعه آثار متفکرانی چون علی شریعتی و محمود طالقانی با اسلام انقلابی آشنا شد. ظریف در سال ۱۳۵۵ با ویزای دانشجویی به آمریکا رفت و لیسانس و فوق لیسانس روابط بین‌الملل و کارشناسی ارشد مطالعات بین‌المللی در ۱۹۸۱، ۱۹۸۲ و ۱۹۸۴ (۱۳۶۰، ۱۳۶۱ و ۱۳۶۳) از دانشگاه ایالتی سان فرانسیسکو و دانشگاه دنور گرفت و پس از آن تحصیلات خود را در مقطع دکترا ادامه داد. او از سال ۵۷ تا ۵۹ مشاور سرکنسولگری ایران در سانفرانسیسکو و بعد از آن تا سال ۶۱ مشاور سیاسی، رایزنی و کارداری نمایندگی ایران در سازمان ملل بوده است. ظریف به مدت ۵ سال از ۱۴ مرداد سال ۱۳۸۱ تا ۵ تیر سال ۱۳۸۶ سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد بوده‌است.پس از گذراندن آزمون جامع دکترایش در ۱۳۶۴، اداره مهاجرت ایالات متحده، روادید او را باطل کرد،فلذا او سه سال بعد از راه دور تحصیلات خود را تکمیل کرد و دکترای حقوق و روابط بین‌الملل در ۱۹۸۸ از دانشگاه دنور دریافت کرد.سرانجام در ۲۴ مرداد ۱۳۹۲ همزمان با روز سوم بررسی کابینه دولت یازدهم، وی توانست با کسب ۲۳۲ رای از ۲۸۱ رای ماخوذه (۸۲٫۵ درصد) تصدی وزارت امور خارجه دولت یازدهم رابه دست بیاورد.
سيد عباس عراقچی در ۱۳۴۱ در تهران متولد شد.خانواده او اصالتاً از تجار اصفهان بودند و پدر وی پیش از تولدش به تهران مهاجرت کرده بود. وی دارای مدرک لیسانس روابط بین‌الملل از دانشکده وزارت خارجه، فوق‌لیسانس علوم سیاسی از دانشکده علوم سیاسی واحد تهران مرکز و دکترای اندیشه‌های سیاسی از دانشگاه کنت انگلستان است.وی با انتصاب از جانب محمدجواد ظریف، از تاریخ ۱۹ مهر ۱۳۹۲ به عضویت تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران درآمد.از جمله مسئولیتهای وی تا کنون میتوان به این موارد اشاره کرد:معاون حقوقی و بین‌الملل وزارت امور خارجه ،سخنگوی وزارت امور خارجه ،سفیر جمهوری اسلامی ایران در ژاپن، معاون حقوقی و بین‌المللی وزیر امور خارجه، رئیس دانشکده روابط بین‌الملل، رئیس اداره اول اروپای غربی وزارت امور خارجه، سفیر جمهوری اسلامی ایران در فنلاند، سفیر اکردیته جمهوری اسلامی ایران در استونی، مدیر کل دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی، سردبیر مجله سیاست خارجی دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی، معاون پژوهشی دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی، رئیس مرکز مطالعات خلیج فارس دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی
سید محمد غرضی در سال ۱۳۲۰ در اصفهان، متولد شد. بعد از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه در سال ۱۳۴۰ خورشیدی وارددانشکده فنی دانشگاه تهران شد و موفق به دریافت درجه فوق لیسانس در رشته الکترومکانیک گردید. او از جمله موسسین روزنامه رسالت، قدیمی ترین روزنامه اصولگرای ایران است او عضو اولین دوره شورای شهر تهران بود.او از موسسین کمیته امداد انقلاب اسلامی بود. او در انتخابات میان دوره‌ای دوره اول مجلس شورای اسلامی شرکت کرد و با کسب ۷۷ درصد آراء به مجلس راه یافت. پس از پیروزی انقلاب ایران سمت‌های مختلف در سپاه پاسداران، استانداری کردستان و استانداری خوزستان عهده دار گردید. در سال ۱۳۶۰ به عنوان وزیر نفت انتخاب و از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۶ به عنوان وزیر پست و تلگراف و تلفن در دولت مشغول به خدمت بود که در این دوره پست بانک ایران به پیشنهاد غرضی به منظور خدمت رسانی در کنار پست و بانک در مناطق محروم تاسیس شد. وی از زمان تاسیس سازمان نظام مهندسی کشور تا سال ۱۳۸۹ ریاست این سازمان را برعهده داشت. انجمن مهندسین برق و الکترونیک ایران، در سومین جشنواره بانیان علم و صنعت برق ایران در ۱۳۸۴ از غرضی به عنوان یکی از پیشکسوتان تأسیس و توسعه صنعت برق ایران تجلیل کرد.
احمد جنتی در ۳ اسفند ۱۳۰۵ در اصفهان متولد شد. دوره ادبیات عرب و مقدمات سطح را تا سال ۱۳۲۴ در حوزه علمیه اصفهان خواند و پس از تکمیل مقدمات و طی کردن برخی از دروس سطح به حوزه علمیه قم آمد. پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، در سخنرانی‌ها، اجتماعات عمومی و جلسات خصوصی همواره به تبلیغ ضد حکومت پهلوی می‌پرداخت و بارها در قم، رفسنجان و جزیره خارک مورد تهدید و تعقیب رژیم شاه قرار گرفت و چند بار در قم بازداشت شد. او سه نوبت به زندان رفت و مجموعاً سه ماه زندانی شد و یک بار هم دستگیر و به مدت سه سال به اسدآباد همدان تبعید شد. وی از دوره اول شورای نگهبان در سال ۱۳۵۹ به عنوان عضو فقهای این نهاد منصوب و از سال ۱۳۷۱ تا کنون دبیری شورا را برعهده داشته‌است. آیت الله جنتی از ۱۳۶۰ دبیر شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی است. وی همچنین امام جمعه موقت تهران است.
سید یحیی (رحیم) صفوی، پسر سیدعباس متولد ۱۳۳۱ خورشیدی در روستای همام از بخش باغ بهادران شهرستان لنجان، از توابع استان اصفهان میباشد. وی در دوران اوج گیری انقلاب در اصفهان بسیار فعال بود و در روزهای اول انقلاب به همراه شهید صیاد شیرازی به ساماندهی انقلابیون اصفهان پرداخت. وی از فرماندهان سپاه اصفهان در دوران جنگ ایران و عراق و فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود، که بعد از ۱۰ سال فرماندهی بر این ارگان نظامی در تاریخ ۱۱ شهریور ۱۳۸۶ محمدعلی جعفری توسط مقام معظم رهبری جایگزین او گردید. او در حال حاضر به عنوان دستیار و مشاور عالی فرماندهی کل قوا در امور مربوط به نیروهای مسلح فعالیت می‌کند.وی مدرک کارشناسی خود را در رشته زمین‌شناسی از دانشگاه تبریز در سال ۱۳۵۴ اخذ کرد و بعد از جنگ ایران و عراق و در سال ۱۳۷۴، فوق لیسانس جغرافیای سیاسی را از دانشگاه امام حسین و دکترای همین رشته را از دانشگاه تربیت مدرس در سال ۱۳۸۰ گرفت. او هم اکنون استاد جغرافیای سیاسی در دانشگاههای خوارزمی تهران،شهید بهشتی،تهران و تربیت مدرس میباشد. از او تا کنون چندین کتاب در زمینه‌های جنگ و جغرافیای نظامی به چاپ رسیده است
محمد یزدی در سال ۱۳۱۰ در اصفهان متولد شد. تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش گذراند و سپس برای تحصیل دروس حوزوی به قم رفت. بیان چهره واقعی رژیم پهلوی در سخنرانی‌هایش و افشاگری علیه آنان موجب تبعید و دستگیری چندین باره وی به بندر لنگه، بوشهر، رودبار و مناطق دیگر شد. آیت الله یزدی، پس از تبعید حضرت امام به توصیه ایشان به همراه آیت‌الله محمد محمدی گیلانی، آیت الله محمد تقی مصباح یزدی، آیت الله حسین مظاهری و آیت الله سید یحیی موسوی یزدی بحث‌های فقهی و تفسیری راجع به مسائلی همچون خمس، حکومت و ولایت داشتند که مباحث مربوط به ولایت به صورت کتابی تحت عنوان امامت در شیعه به چاپ رسید.از جمله مسئولیتهای وی در دوران‌های گوناگون میتوان به موارد ذیل اشاره کرد: رئیس دفتر حضرت امام(ره) در قم، تأسیس جامعه روحانیت مبارز عضو مجلس خبرگان قانون اساسی در سال ۱۳۵۸، امام جمعه موقت تهران در سال ۱۳۶۰، رئیس قوه قضاییه از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۸، عضو مجلس خبرگان رهبری از سال ۱۳۶۹، نمایندگی مجلس شورای اسلامی از سال ۱۳۶۱ تا سال ۱۳۶۸ در دو دوره متوالی از قم و تهران، نائب رئیس مجلس شورای اسلامی در ادوار اول و دوم، عضویت در شورای نگهبان در ادوار دوم، چهارم، پنجم و ششم، نمایندگی رؤسای سه قوه در هیأت سه نفره حل اختلاف بین شهید رجایی و بنی‌صدر، رئیس دادگاه انقلاب اسلامی قم و کرمانشاه، عضو مؤسس و دبیر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، عضو هیأت امنای حوزه علمیه شهید شاه آبادی و عضو هیأت امنای دانشگاه فاطمیه قم. ضمناً از میانه‌های اسفند سال ۱۳۹۳ سمت ریاست مجلس خبرگان را نیز بر عهده دارد.
علی طیب‌نیا زاده ۱۶ فروردین ۱۳۳۹ در اصفهان است. تحصیلات ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را در شهر اصفهان به اتمام رساند و به دانشگاه راه یافت. با توجه به علاقه شخصی اش به رشته‌های علوم انسانی و همچنین توصیه آیت الله بهشتی رشته اقتصاد دانشگاه تهران را به عنوان رشته دانشگاهی انتخاب کرد.وی با کسب رتبه یک در آزمون ورودی کارشناسی ارشددر رشته اقتصاد به ادامه تحصیل پرداخت و در اولین دوره دکترای اقتصاد دانشگاه تهران نیز با کسب رتبه یک پذیرفته شد. او یک سال از دوره دکتری خود را در مدرسه اقتصاد لندن زیر نظر پروفسور لارنس هریس گذراند. در حال حاضر وی با مرتبه علمی دانشیار در دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران مشغول به فعالیت علمی است. وی تا کنون موفق به نگارش دهها گزارش علمی، طرح تحقیقاتی و مقاله علمی پژوهشی گردیده است. در پایان جلسات رأی اعتماد به کابینه دکتر حسن روحانی روحانی، طیب نیا با کسب ۲۷۴ رأی از مجموع ۲۸۴ رأی مأخوذه و کسب حدود ۹۷ درصد آراء، عنوان کسب بالاترین رأی اعتماد در تاریخ جمهوری اسلامی ایران را به خود اختصاص داد. او در حال حاضر وزیر امور اقتصاد و دارائی است.
/علي نجيمي/
نظر شما