قصه تکراری کوچ ستاره‌ها/ ذوب آهن می‌سازد و بقیه می‌برند!

به گزارش ایمنا، ذوب آهن در شرایطی در چند هفته گذشته به دنبال جذب بازیکنان جدید بوده که یک بار در ابتدای فصل و یک بار هم در نیم فصل دو بازیکن از ساخته‌های آکادمی باشگاه را که سال‌ها برایشان زحمت کشیده شده بود دو دستی تقدیم پرسپولیس کرد و امروز باید در بازار نقل و انتقالات باید به دنبال بازیکنانی بگردد که حتی نیمی از کیفیت بازیکنان خودساخته‌شان را هم ندارند.
این داستان اتفاق تازه‌ای در باشگاه ذوب آهن نیست و از سال‌ها قبل می‌توان رد پای ساختن و فروختن را در این تیم اصفهانی دید. شاید خیلی از هواداران ذوب آهن هنوز هم زوران جورجویچ را به عنوان یکی از ضعیف ترین مربیان خارجی تاریخ این باشگاه بشناسند اما لطفی که او به مجموعه ذوب آهن کرد بعد از گذشت هفت سال هنوز هم در حال ثمر دادن است. با جدایی محسن مسلمان دیگر بازیکنی از آن نسل طلایی جورجویچ باقی نمانده تا مدیر عامل بعدی باشگاه ذوب آهن به فکر فروشش باشد آن هم در شرایطی که این روزها پیام صادقیان و محسن مسلمان ستاره‌های تیم پرسپولیس هستند و محمد باقر صادقی هم به عنوان یک دروازه بان مطمئن بر روی خط دروازه سایپا حضور دارد و سینا عشوری هم اگر کمی از حاشیه‌هایش کم کند می‌تواند تبدیل به یکی از مهره‌های اصلی تیم فوتبال ذوب آهن شود. اما داستان به همین جا ختم نمی‌شود، در سا‌ل‌های اخیر می‌توان بازیکنان زیادی را نام برد که در گمنامی به ذوب آهن آمدند و بعد از پرورش در مکتب این باشگاه بدون هیچ مانعی راه خروج را در پیش گرفتند تا ذوب آهنی‌ها نتوانند حتی از دسترنج مربیان خودشان استفاده کنند. حسین ماهینی به عنوان یک مدافع معمولی به ذوب آهن آمد و در این تیم آن‌قدر فضا برایش فراهم شد که حتی به پیراهن تیم ملی هم رسید. حسن اشجاری و سید محمد حسینی و حتی محمد قاضی هم دست کمی از ماهینی نداشتند و با استفاده از امکانات باشگاه ذوب آهن و البته تلاش خودشان به دوران اوج رسیدند و درست در سال‌هایی که باید از آنها استفاده می‌شد راه خروج از باشگاه را در پیش گرفتند. وضعیت شهاب گردان و علی احمدی هم تفاوتی با بقیه ندارد و امروز ذوب آهن باید به خاطر از دست دادن دروازه‌بان و مدافع میانی‌اش عنوان بدترین خط دفاعی لیگ را تا به امروز در اختیار داشته باشد. حتی مهدی رجب زاده که امروز بهترین و موثر‌ترین بازیکن ذوب آهن در لیگ سیزدهم است در همین باشگاه چهره شد و درست در سال‌هایی که می‌توانست ذوب آهن را در عرصه لیگ ایران به آرزوهایش برساند به خاطر رسیدن به شرایط مالی بهتر از این تیم جدا شد و بعد از دور زدن در کشورهای حاشیه خلیج همیشه فارس و تیم‌هایی مثل مس و فجر سپاسی امروز در آخرین سال‌های دوران بازیگری‌اش تبدیل به ستاره ذوب آهن شده است. این داستان پایانی ندارد و ذوب آهن همچنان می‌سازد تا دیگران ببرند و شاید یک‌سال بعد در چنین روزهایی بعد باز هم حسرت این را بخوریم که چرا امثال قاسم حدادی فر و سینا عشوری دیگر در ذوب آهن حضور ندارند تا دست پرورده های فوتبال اصفهان را ببینیم و لذت ببریم.
شاید مروری کوتاه بر روند رو به رشد تعدادی از همین ستاره‌ها بتواند نشان دهد که چه زحماتی بابت پرورش آنها کشیده شده و اکثر آنها امروز دور از دسترس ذوب آهن مشغول درخشش در تیم‌های دیگر لیگ برتری هستند.
مهدی رجب زاده: رجب زاده فوتبال باشگاهی را با فجر شهید سپاسی شروع کرد و در سال ۱۳۸۲ به ذوب آهن اصفهان پیوست و با پوشیدن پیراهن شماره ۳۰ از اصلی‌ترین بازیکنان این تیم بود. رجب زاده به عنوان بازیکن مورد علاقه رسول کربکندی با ذوب آهن در جام باشگاه‌های آسیا بازی کرد و حضور موفق او در باشگاه ذوب آهن اصفهان و کسب عنوان آقای گلی در فصل ۸۵-۸۶ لیگ برتر فوتبال ایران با ۱۷ گل زده، راه او رابرای پیوستن به باشگاه الامارات باز کرد تا این مهاجم شیرازی در مکتب فوتبال ذوب آهن رشد کند و به عنوان لژیونر این تیم راهی کشورهای حاشیه خلیج همیشه فارس شود. رجب زاده بعد از بازگشت به ایران و حضور در دو باشگاه مس و فجر سپاسی هیچ وقت شرایط خوب بازی در ذوب آهن را نداشت و امسال در آستانه ۳۶ سالگی همچنان تاثیرگذار ترین بازیکن ذوب آهن است.
محسن مسلمان: از همان سیزدهم مهر سال ۱۳۸۶ که با یک ضربه روی پا دروازه حسن رودباریان را در ورزشگاه آزادی باز کرد و شادی بعد از گلش را با الگوبرداری از لوکا تونی ایتالیایی به رخ هواداران قرمزپوش کشید تبدیل به چهره سرشناس ذوب آهن شد و در این سال‌ها هیچ کدام از مربیان ذوب آهن نتوانستند چشم بر کیفیت فنی او ببندند. مسلمان در حد فاصل لیگ هفتم تا پایان نیم فصل اول لیگ سیزدهم ۱۱۴ بازی برای ذوب آهن انجام داد و البته در حد فاصل سال‌های ۸۹ تا ۹۱ هم برای گذراندن خدمت مقدس سربازی راهی ملوان شد ولی علاقه اش به ذوب آهن باز هم او را به اصفهان بازگرداند. مسلمان در دو سال گذشته یکی از پرمشتری ترین بازیکنان ذوب آهن بود و هیچ‌کس منکر این نیست که مسلمان با استفاده از شانسی که ذوب آهن برای او قائل شد فرصت شناساندن خودش را به فوتبال ایران پیدا کرد و شاید برای هواداران دو آتشه ذوب آهن سخت باشد که جمعه این هفته مسلمان را با لباس قرمز در مقابل تیم خودشان ببینند.
حسین ماهینی: بازیکن بوشهری فوتبال ایران در پنج سال حضورش در استقلال اهواز یک بازیکن معمولی بود و بعد از سقوط اهوازی ها در لیگ نهم تصمیم گرفت تا از شروع لیگ دهم به اصفهان بیاید و زیر نظر منصور ابراهیم زاده بازی کند. ماهینی در دو سال ۶۱ بازی برای ذوب آهن انجام داد و در پازل تاکتیکی منصور ابراهیم زاده آنقدر خوب کار کرد که حتی به تیم ملی هم دعوت شد. ماهینی حتی بعد از پیوستن به پرسپولیس بر خلاف محمد قاضی و شهاب گردان همان شرایط خوبش در ذوب آهن را حفظ کرد و همچنان یکی از شانس‌های اصلی حضور در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل است آن هم به عنوان بازیکنی که باز هم در تیم فوتبال ذوب آهن چهره شده است.
شهاب گردان: تا قبل از حضور در ذوب آهن تنها تصویری که از او در خاطره ها مانده بود مربوط به روزی بود که در بازی پرسپولیس و ابومسلم توپ را به صورت توپ جمع کن ورزشگاه آزادی کوبید و از بازی اخراج شد اما حضورش در ذوب آهن و قرار گرفتن زیر نظر تومیسلاو ساویچ از او دروازه بانی ساخت که با ذوب آهن تا فینال لیگ قهرمانان آسیا هم رفت و اگر انتخاب اشتباهش در رفتن به پرسپولیس نبود شاید امروز به عنوان رقیبی اصلی برای رحمان احمدی در راه حضور در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل می جنگید.
پیام صادقیان: ستاره این روزهای پرسپولیس از جوانان ذوب آهن شروع کرد و هرچند که همیشه به خاطر فیکس نبودنش ناراضی بود اما بدون شک لایق عنوان ذخیره طلایی منصور ابراهیم زاده بود و در فصل گذشته هم در روزهای بحرانی ذوب آهن نقشی مهم در بقای این تیم داشت هرچند که در روزهای پایانی با پیشنهاد پرسپولیس هوایی شد و ذوب آهن را در مرحله پلی آف تنها گذاشت ولی این بازیکن تبریزی تمونه کامل پیشرفت از تیم‌های پایه تا رسیدن به تیم بزرگسالان ذوب آهن است. انجام ۵۸ بازی برای ذوب آهن نشان می دهد که او چگونه در مسیر پیشرفت قرار گرفته است.
محمدباقر صادقی: او هم به یکی از کشف های زوران جورجویچ بود که به خاطر استیل مناسبش به تیم بزرگسالان ذوب آهن اضافه شد و در این سال‌ها همیشه به عنوان محصول آکادمی باشگاه ذوب آهن مطرح بود. صادقی اگر چند سال قبل در اردوی تیم ملی دچار مصدومیت رباط صلیبی نشده بود شاید امروز می‌توانست به جای رحمان احمدی دروازه بان اول تیم ملی هم باشد. صادقی بعد از پنج سال حضور در ذوب آهن و تمرین زیر نظر ساویچ در انتخابی ناگهانی به سپاهان پیوست و امسال هم با حضور در سایپا نشان داده که اگر از لحاظ روحی آماده باشد دروازه بانی مطمئن در لیگ برتر است.
/55