به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، پس از یک سال رکورد گرما و خشکسالی، اجلاس آب‌وهوایی سازمان ملل متحد در سال جاری مجموعه‌ای از موضوعات بحث‌برانگیز را برای کشورهایی که به‌دنبال یافتن زمینه مشترک در مقابله با تغییرات اقلیمی هستند، ارائه می‌کند. این موضوعات از حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی تا چگونگی تأمین مالی گذار به انرژی‌های سبز در کشورهای در حال توسعه متفاوت است.
بیست‌وهشتمین اجلاس آب‌وهوایی (COP28) که به‌مدت دو هفته از سی‌ام نوامبر ۲۰۲۳ در دبی برگزار می‌شود، شامل موارد زیر است.
- بررسی پیشرفت اقلیمی
- آینده سوخت‌های فسیلی
- فناوری‌هایی برای مقابله با انتشار گازهای گلخانه‌ای
- افزایش ظرفیت انرژی پاک
- تأمین مالی برای هزینه‌های تغییرات آب و هوایی
- توافقات جانبی
بررسی پیشرفت‌های اقلیمی
وظیفه اصلی COP28 ارزیابی پیشرفت کشورها در رسیدن به هدف توافق‌نامه پاریس ۲۰۱۵ برای محدود کردن افزایش دمای جهانی به بسیار کمتر از دو درجه سانتی‌گراد و پایبندی به هدف ۱.۵ درجه سانتی‌گرادی برای نخستین بار است.
تأخیر تلاش‌های جهانی در زمینه دستیابی به اهداف این توافق باعث شده است که کشورها در طول فضای ذخیره‌سازی جهانی COP28 تلاش کنند تا بر طرحی برای قرار گرفتن جهان در مسیر رسیدن به اهداف اقلیمی توافق کنند که می‌تواند شامل گام‌های فوری برای کاهش انتشار کربن‌دی‌اکسید یا افزایش سرمایه‌گذاری‌های فناوری سبز باشد.
کشورهای مشارکت‌کننده با آغاز مذاکرات COP28 این امر را مورد بحث قرار خواهند داد که چنین مسئولیتی برعهده همه کشورهای جهان است یا تنها ثروتمندترین کشورهای جهان برای انجام اقدامات بیشتر اختلاف نظر دارند، زیرا داده‌ها نشان می‌دهد که آن‌ها بیشترین میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای را در طول تاریخ داشته‌اند. علاوه بر این، انتظار می‌رود کشورها تا ۲۰۲۵ اهداف و برنامه‌های ملی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را به‌روز کنند.
آینده سوخت‌های فسیلی
سخت‌ترین مذاکرات در COP28 ممکن است بر نقش آینده سوخت‌های فسیلی و تعهد کشورها به حذف استفاده از زغال‌سنگ، نفت و گازهای منتشرکننده کربن‌دی‌اکسید متمرکز باشد. کشورها در COP26 توافق کردند که استفاده از زغال‌سنگ را کاهش دهند، اما هرگز موافقت نکردند که به‌طور کامل سوخت‌های فسیلی را کنار بگذارند. با این حال در COP28 ایالات متحده، اتحادیه اروپا و بسیاری از کشورهای آسیب‌پذیر از تغییرات آب‌وهوایی بر توافق نهایی اصرار دارند که کشورها را متعهد به حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی می‌کند، با این وجود گروه ۲۰ در نشست سران خود در جولای بر سر این موضوع به توافق نرسید و کشورهایی از جمله روسیه مخالفت خود را با حذف تدریجی سوخت فسیلی به‌طور مستقیم نشان دادند.
در این میان رئیس جدید COP28 ادعا کرده است که کاهش تدریجی سوخت‌های فسیلی حتمی است و کشورها منتظر واکنش امارات متحده عربی در اجبار دیگر کشورهای نفت‌خیز برای حمایت از این ایده طی COP28 هستند. وی به دلیل نقش دوگانه خود به‌عنوان رئیس شرکت دولتی نفت و گاز ADNOC امارات متحده عربی و رئیس آینده مذاکرات آب‌وهوایی با انتقاداتی نیز روبه‌رو شده است.
فناوری‌هایی برای مقابله با انتشار گازهای گلخانه‌ای
امارات متحده عربی و سایر کشورهایی با اقتصاد وابسته به سوخت‌های فسیلی تمایل دارند COP28 تمرکز خود را بر فناوری‌های نوپایی قرار دهد که برای جذب و ذخیره انتشار کربن‌دی‌اکسید در زیرزمین طراحی شده‌اند. با این حال آژانس بین‌المللی انرژی اعلام کرده است که این فناوری‌های کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای برای دستیابی به اهداف آب‌وهوایی جهانی بسیار مهم، اما گران هستند و در حال حاضر در مقیاس بزرگ استفاده نمی‌شوند.
اتحادیه اروپا و دیگر مشارکت‌کنندگان نیز نگران هستند که از این فناوری‌ها برای توجیه ادامه استفاده از سوخت فسیلی استفاده شود.
افزایش ظرفیت انرژی پاک
مطابق با پیشنهاد اتحادیه اروپا، ایالات متحده و ریاست COP28 در امارات، کشورها اهدافی را برای سه برابر کردن ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر و دو برابر کردن صرفه‌جویی در مصرف انرژی تا ۲۰۳۰ در نظر خواهند گرفت. به‌نظر می‌رسد این امر با حمایت گسترده اقتصادهای G20 از جمله چین از هدف انرژی‌های تجدیدپذیر حمایت می‌کند، اما اتحادیه اروپا و بعضی از کشورهای آسیب‌پذیر از تغییرات آب‌وهوایی اصرار دارند که این تعهد را برای تقویت انرژی‌های تجدیدپذیر با حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی ترکیب کنند.
تأمین مالی برای هزینه‌های تغییرات آب‌وهوایی
مقابله با تغییرات اقلیمی و پیامدهای آن مستلزم سرمایه‌گذاری بسیار بیشتر از بودجه‌ای است که جهان تاکنون در نظر گرفته و طبق گزارش سازمان ملل، کشورهای در حال توسعه تا ۲۰۳۰ به حداقل ۲۰۰ میلیارد دلار نیاز دارند تا با اثرات بدتر تغییرات آب‌وهوایی مانند طوفان یا امواج دریا سازگار شوند. علاوه بر این، آن‌ها برای کمک به جایگزینی انرژی آلاینده با منابع پاک به بودجه نیاز دارند.
از سوی دیگر هزینه خساراتی که در حال حاضر توسط بلایای آب‌وهوایی ایجاد می‌شود بسیار زیاد است و در COP28 کشورها موظف خواهند شد تا یک صندوق ضرر و زیان برای کمک به این امر ایجاد کنند. مبلغ این صندوق برای کشورهای در حال توسعه باید حداقل ۱۰۰ میلیارد دلار تا ۲۰۳۰ باز کنند.
این قیمت‌های هنگفت جو مذاکرات آب‌وهوایی سازمان ملل را متشنج می‌کند. کشورهای آسیب‌پذیر تمایل دارند پول بیشتری برای سازگاری با جهانی هزینه شود که به‌طور قطع در چند دهه آینده گرم‌تر می‌شود. آن‌ها اظهار کرده‌اند کشورهای ثروتمندی که انتشار دی‌اکسید کربن آن‌ها در گذشته عامل اصلی تغییرات آب‌وهوایی شده باید هزینه را پرداخت کنند.
اتحادیه اروپا و ایالات متحده اعلام کرده‌اند که طی COP28 در صندوق خسارت آب‌وهوایی پول خواهند گذاشت، اما در مورد نیاز به کمک مالی خصوصی نیز صحبت می‌کنند. کشورهای ثروتمند همچنین با فشار مواجه هستند تا ثابت کنند که به تعهدات معوقه بودجه آب‌وهوایی مبنی بر ارائه ۱۰۰ میلیارد دلار در سال به کشورهای در حال توسعه عمل کرده‌اند.
توافقات جانبی
COP28 در کنار مذاکرات رسمی سازمان ملل، محل اعلام اطلاعیه‌های دولت‌ها و شرکت‌ها خواهد بود. برای مثال امارات متحده عربی قصد دارد به‌منظور وارد کردن صنعت سوخت‌های فسیلی به جنگ آب‌وهوایی، تعهدی داوطلبانه از شرکت‌های نفت و گاز برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای دریافت کند.
ابتکارات دیگری که قرار است در حاشیه COP28 اعلام شود عبارتند از:
- تعهد برای مهار انتشار گازهای گلخانه‌ای متان
- محدود کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای از فرآیند تهویه
- محدود کردن تأمین مالی خصوصی برای نیروگاه‌های زغال‌سنگ
نظر شما