به گزارش خبرگزاری ایمنا، مواد زیست‌الکترونیکی که قابلیت همگام‌سازی با بدن انسان را دارد، تحولی چشمگیر در حوزه پزشکی به وجود آورده است؛ این مواد به‌ویژه در توسعه رابط‌های مغز-کامپیوتر و ایمپلنت‌های موقت کاربرد دارد.
این فناوری شامل الکترودهای زیست‌سازگار است که می‌تواند به طور موقت در بدن قرار گرفته و بدون نیاز به جراحی اضافی جذب شود، یکی از نمونه‌های موفق، سیستمی است که از مواد زیست‌جذب‌پذیر همچون روی و پلیمرهای قابل تجزیه ساخته شده است.
مواد زیستی همچون چیتوسان و سلولز نیز در ساخت ابزارهایی نظیر ایمپلنت‌های قابل تزریق برای درمان بیماری‌هایی چون پارکینسون استفاده می‌شود، این مواد علاوه بر زیست‌سازگاری، قابلیت‌های چندمنظوره‌ای نظیر چاپ سه‌بعدی اعضای بدن را فراهم می‌کند.
پیشرفت در حوزه مواد زیست‌الکترونیکی می‌تواند کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشد و راهکارهای درمانی نوینی ارائه دهد که در آینده نزدیک تأثیرات گسترده‌ای در پزشکی خواهد داشت.
نظر شما