درختی که میوه‌هایش خاطرات کودکی است

به گزارش ایمنا، اکبر تراب‌پور از فیلم‌سازان برگزیده جشنواره فیلم ۱۰۰ در پاسخ به اینکه اگر قرار باشد یک فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای با موضوع «نوروز» بسازد سراغ چه سوژه‌ای می‌رود، اظهار کرد: صورت ظاهری این سوژه که شاید همه به آن توجه داشته باشند، وجه سنتی نوروز است که ما از قدیم به آن پایبند بوده‌ایم؛ از هفت‌سین گرفته تا دید و بازدید عید، جزو سنت‌هایی است که همه با آن آشنا هستیم اما فلسفه اصلی نوروز این است که هر روز می‌تواند برای ما یک شروع جدید باشد.

وی افزود: در حال زندگی کردن، یکی از نکات مهم در فلسفه باستانی «نوروز» است؛ قرار نیست ما فقط در چند روز تعطیلات عید به یاد یکدیگر باشیم و به دیدار هم برویم، بلکه هر روز می‌تواند برای همه ما یک روز نو همراه با یک شروع تازه باشد.

این کارگردان که با اثر «درخت ترش» توانست تندیس اول بخش کودک و نوجوان از سیزدهمین جشنواره فیلم ۱۰۰ را از آن خود کند درباره این اثر توضیح داد: داستان فیلم «درخت ترش» اقتباسی آزاد از یکی از داستان‌های کوتاه هوشنگ مرادی‌کرمانی است. سوژه آن هم مرتبط با نوستالژی‌های کودکانه است. بچه‌ای است که همیشه وقتی از مدرسه تعطیل می‌شود، نزدیک خط راه‌آهن می‌رود تا پدرش را ببیند. روزی پدرش برایش گوجه‌سبز پرتاب می‌کند و این بچه از آن می‌ترسد و وقتی روی زمین شیرجه می‌زند، گوجه سبز را گم می‌کند.

وی ادامه داد: وقتی قطار می‌رود، بچه هر قدر می‌گردد، گوجه سبز را پیدا نمی‌کند تا سال‌ها بعد که بزرگ می‌شود و وقتی به همان ایستگاه قطار می‌رود، درختی گوجه سبزی را می‌بیند که حالا بچه‌های دیگر دارند از آن میوه می‌خورند. کل داستان فیلم در همین فضا روایت می‌شود.

تراب‌پور درباره اینکه بعد از جایزه‌اش از جشنواره فیلم ۱۰۰ آیا برنامه‌ای برای ورود به سینمای بلند و حرفه‌ای دارد، گفت: سینمای کوتاه را هم یک ژانر کاملاً حرفه‌ای می‌دانم. شاید برخی دوستان نظرشان این باشد که ابتدا فیلم کوتاه بسازند تا بعدها بتوانند سراغ سینمای بلند بروند اما شخصاً سینمای کوتاه را بیشتر ترجیح می‌دهم. نزدیک به ۱۶ سال هم می‌شود که در همین ژانر مشغول به کار هستم. تمایلی هم ندارم که سراغ سینمای بلند بروم.

وی تأکید کرد: اساساً سینمای کوتاه فلسفه خاص و متفاوت خود را دارد؛ البته این به معنای آن نیست که مشکلی وجود داشته باشد اگر کسی بخواهد از سینمای کوتاه آغاز کند و سراغ سینما بلند برود، نظر و سلیقه من این‌گونه نیست.

این کارگردان درباره تجربه جالب خود در مسیر ساخت فیلم «درخت ترش» گفت: برای این کار انرژی زیادی گذاشتم و تجربه جالبم در مسیر ساخت آن شاید این بود که دخترم در بخش‌هایی از کار کمکم می‌کرد. حتی نریشن این فیلم صدای دختر خودم است و این تجربه جالبی برای من بود.

وی ادامه داد: هم از بابت هزینه و هم از بابت زمانی که صرف کردم، سختی‌های بسیاری برای ساخت این فیلم کشیدم به خصوص که اساساً ساخت انیمیشن مستلزم صرف هزینه بیشتر است. الان شرایط برای فیلم‌سازی شاید فراهم باشد و حتی با یک گوشی همراه هم می‌توان یک فیلم ساخت اما بحث انیمیشن اساساً یک فضای تخصصی است که در قالب آن باید از هیچ، چیزی را خلق کنید. قطعاً تولید چنین اثری انرژی و هزینه بیشتری هم نیاز دارد. متأسفم که هنوز جوایز نقدی جشنواره ۱۰۰ هم پرداخت نشده و این مسئله برای همه فیلم‌سازانی که در این رویداد حضور داشته‌اند مشکلاتی را به وجود آورده است.