به گزارش ایمنا ناصر ملک مطیعی کارگردان و بازیگر سینما و تلویزیون پیش از انقلاب در ایران است. سوپراستار سینمای سال‌های قبل از انقلاب که به گفته سعید راد تصویرش بر روی سر در سینماها هیاهوی زیادی را به راه می‌انداخت و عموم مردم برای دیدن فیلم‌هایش مقابل گیشه سینما صف می‌کشیدند. کسی که بارها و بارها توانست رکورد گیشه و فروش فیلم‌ها را بشکند.
بیوگرافی ناصر ملک مطیعی
ناصر ملک مطیعی فروردین ۱۳۰۹ در تهران متولد شد.
ملک‌مطیعی دیپلم رشته تربیت بدنی دانش‌سرای عالی تهران اخذ کرد و قبل از آنکه به سینما راه یابد، معلم ورزش دبستان‌های تهران بود.
وی در مورد پدرش گفت: پدر من در سال ۱۳۱۱ در خیابان سیروس سینما شرق را تأسیس کرده بود که مرکز شهر بود. البته بعد از چند ماه متضرر شدن، سینما را تعطیل کرد پدرم کارمند وزارت پست و تلگراف بود.
ناصر ملک‌مطیعی بازیگری را در سال ۱۳۲۸ به صورت رسمی آغاز کرد و با حضور در فیلم سینمایی «واریته بهاری» به کارگردانی پرویز خطیبی توانست تجربه مهمی را در عرصه سینما کسب کند.
بازی ملک مطیعی در دومین فیلمش («شکارخانگی»، «علی دریابیگی»، ۱۳۳۰) فقط در این حد بود که در صحنه یک میهمانی به ادای این جمله کوتاه اکتفا کند. اما بازی ملک مطیعی در «ولگرد» (مهدی رئیس فیروز، ۱۳۳۱) او را به اوج محبوبیت رساند و برای بازی در آن نخستین دستمزد فعالیت حرفه‌ای خود را گرفت.
وی درباره ورود به سینما گفت: معلم ورزش دبیرستان بودم و همین‌طور انجمن نمایش و ورزش را در مدرسه اداره می‌کردم. مدارس، شب‌های جمعه یا ماهی یک‌بار تئاترهایی را تشکیل می‌دادند و از والدین دعوت می‌کردند که بازی بچه‌هایشان را ببینند. یعنی این کار یک‌جور مد بود. آن‌موقع بیشتر به تئاتر اهمیت می‌دادند، چون سینما هنوز جا نیفتاده بود. در سال ۱۳۳۳ اولین کلاس داوری کشتی در دارالفنون برگزار شد که من هم آن دوره را گذراندم. ولی بعدش به سینما کشیده شدم.
او پس از ورود به سینما و کسب محبوبیت، در سال ۱۳۳۵ به فعالیت در تئاتر مشغول شده همچنین سه سال بعد به روال آن روزهای سینمای ایران به هنر دوبله فیلم نیز پرداخت.
اما او به این فعالیت‌ها اکتفا نکرد و به کارگردانی روی آورد، به طوری که مورخان سینمای قبل از انقلاب ایران یا کارشناسان به اصطلاح فیلم فارسی از او به عنوان یکی از مهم‌ترین کارگردان‌های سینمای عامه پسند ایران در دوران قبل از انقلاب اسلامی یاد می‌کنند. او برای اولین در فیلم «عروس دهکده» و در سال ۱۳۴۱ در مقام کارگردان در سینما حضور یافت، همچنین به دلیل فروش در گیشه نقش اول این فیلم را برعهده خود گذاشت که نقش کاراکتری به نام مدد علی را بازی می‌کرد که عاشق دختری به نام رعنا شده بود، ولی پدر و مادرش با ازدواج آن‌ها مخالف بودند.
ناصر ملک‌مطیعی در ۹۹ اثر سینمایی نقش داشته که ۹۸ اثر آن در دوران قبل از انقلاب فرهنگی تولید شده‌اند. از معروف‌ترین و شناخته‌شده‌ترین فیلم‌های او می‌توان به قیصر، نقره داغ، سرباز، سراب، پاشنه طلا، قلندر، پهلوان منفرد، میلیونر فراری، و عروس فراری اشاره کرد. او همچنین در طول فعالیت خود با افراد سرشناس سینمای ایران مانند مازیار پرتو، مسعود کیمیایی، علی حاتمی، ایرج قادری و کامران قدکچیان همکاری داشته است.
همسر ناصر ملک مطیعی
ناصر ملک مطیعی سال‌ها پیش با دختری بنام مهین ازدواج کرد و بعد از مرگ همسرش دیگر ازدواج نکرد.
فرزندان ناصر ملک مطیعی
ناصر ملک مطیعی و همسرش دارای دو فرزند به نام‌های شیرین و امیرعلی بودند.
ناصر ملک مطیعی پس از انقلاب
ناصر ملک مطیعی از جمله ستاره‌های سینمای ایران بود که بعد از انقلاب از کشور خارج نشد و در مشاغلی چون قنادی و مشاور املاک فعالیت داشته است. او دوران پس از انقلاب را به دلیل انزوا، دوران سختی در زندگی اش توصیف کرده‌است. وی به دعوت عوامل تولید برزخی‌ها، نقش مثبت و کوتاهی را بازی کرد ولی نامش در زمان تیتراژ پایانی فیلم به نمایش درنیامد و روزنامه‌ها نیز خبری در خصوص حضور مجدد وی، منتشر نکردند که این موضوع، موجب دلسردی مفرط او شد.
ناصر ملک‌مطیعی پس از ۳۵ سال دوری از سینمای ایران، بالاخره در فیلم نقش نگار ساخته علی عطشانی بازی کرد.
درگذشت ناصر ملک مطیعی
ناصر ملک‌مطیعی در ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۷ به دلیل مشکلات تنفسی و کلیوی در بیمارستان آتیه تهران بستری شد و چند روز بعد در در ۴ خرداد ۱۳۹۷ در ۸۸ سالگی درگذشت.
پیکر او روز بعد با حضور جمع کثیری از اهالی سینما و مردم از مقابل خانهٔ سینمای ایران تشییع و در قطعه هنرمندانِ بهشت زهرا در کنار مزار محمدعلی فردین به خاک سپرده شد.
فیلم‌های ناصر ملک مطیعی
یرخی از فیلم‌های ناصر ملک مطیعی عبارتند از:
- واریته بهاری (پرویز خطیبی ۱۳۲۸)
- شکار خانگی (علی دریابیگی ۱۳۳۰)
- ولگرد (مهدی رئیس فیروز ۱۳۳۱)
- گرداب (حسن خردمند ۱۳۳۲)
- افسونگر (اسماعیل کوشان ۱۳۳۲)
- غفلت (علی کسمایی ۱۳۳۲)
- چهارراه حوادث (ساموئل خاچیکیان ۱۳۳۴)
- هفده روز به اعدام (هوشنگ کاووسی ۱۳۳۵)
- بازگشت به زندگی (عطاالله زاهد ۱۳۳۶)
- طلسم شکسته (سیامک یاسمی ۱۳۳۷)
- دو قلوها (شاپور یاسمی ۱۳۳۸)
- ستارگان می‌درخشند (محمدعلی زرندی ۱۳۳۹)
- آرامش قبل از طوفان (خسرو پرویزی ۱۳۳۹)
- عمو نوروز (سیامک یاسمی ۱۳۴۰)
- عسل تلخ (حسین مدنی ۱۳۴۰)
- سایه سرنوشت (اسماعیل کوشان ۱۳۴۰)
- آس و پاس (سیامک یاسمی ۱۳۴۰)
- کلاه مخملی (اسماعیل کوشان ۱۳۴۱)
- عروس دهکده (ناصر ملک‌مطیعی ۱۳۴۱)
- سوداگران مرگ (ناصر ملک‌مطیعی ۱۳۴۱)
- زن‌ها فرشته‌اند (اسماعیل پورسعید ۱۳۴۲)
- با معرفت‌ها (حسین مدنی ۱۳۴۲)
- آراس خان (ناصر ملک‌مطیعی ۱۳۴۲)
- مردها و جاده‌ها (ناصر ملک‌مطیعی ۱۳۴۲)
- ابرام در پاریس (اسماعیل کوشان ۱۳۴۳)
- یک پارچه آقا (ناصر ملک‌مطیعی ۱۳۴۴)
- پاسداران دریا (رضا صفایی ۱۳۴۴)
- هاشم خان محمد (زرین‌دست ۱۳۴۵)
- میلیونر فراری (ناصر ملک‌مطیعی ۱۳۴۵)
- قهرمان دهکده (ابراهیم باقری ۱۳۴۵)
- قفس طلایی (رضا صفایی ۱۳۴۵)
- فرار از حقیقت (ناصر ملک‌مطیعی ۱۳۴۵)
- حسین کرد ا (سماعیل کوشان ۱۳۴۵)
- گوهر شب چراغ (اسماعیل کوشان ۱۳۴۶)
- گذشت بزرگ (ناصر ملک‌مطیعی ۱۳۴۶)
- طوفان نوح (سیامک یاسمی ۱۳۴۶)
- جاده زرین سمرقند (ناصر ملک‌مطیعی ۱۳۴۶)
- سالار مردان (نظام فاطمی ۱۳۴۷)
- مردان روزگار (مازیار پرتو ۱۳۴۸)
- گرفتار (محمود کوشان ۱۳۴۸)
- قیصر (مسعود کیمیایی ۱۳۴۸)
- قصه دل‌ها (حمید مجتهدی ۱۳۴۸)
- قصر زرین (محمدعلی فردین ۱۳۴۸)
- علی بی‌غم (عباس کسایی ۱۳۴۹)
- طوقی (علی حاتمی ۱۳۴۹)
- سکه شانس (ایرج قادری ۱۳۴۹)
- نقره داغ (ایرج قادری ۱۳۵۰)
- لوطی (خسرو پرویزی ۱۳۵۰)
- کلبه‌ای آنسوی رودخانه (احمد شیرازی ۱۳۵۰)
- ایوب (فریدون ژورک ۱۳۵۰)
- کاکو (شاپور قریب ۱۳۵۰)
- قصاص (نظام فاطمی ۱۳۵۰)
- غلام ژاندارم (امان منطقی ۱۳۵۰)
- پهلوان مفرد (امان منطقی ۱۳۵۰)
- پل (خسرو پرویزی ۱۳۵۰)
- مرد (فریدون ژورک ۱۳۵۱)
- قلندر (علی حاتمی ۱۳۵۱)
- سرگروهبان (سعید مطلبی ۱۳۵۱)
- مردان خلیج (نظام فاطمی ۱۳۵۱)
- شورش (رضا میرلوحی ۱۳۵۲)
- سراب (فریدون ژورک ۱۳۵۲)
- دشمن (خسرو پرویزی ۱۳۵۲)
- صلات ظهر (سعید مطلبی ۱۳۵۳)
- ترکمن (امیر شروان ۱۳۵۳)
- ابرمرد (داوود اسماعیلی ۱۳۵۳)
- آقا مهدی وارد می‌شود (فریدون ژورک ۱۳۵۳)
- همت (خسرو پرویزی ۱۳۵۴)
- عبور از مرز زندگی (رضا صفایی ۱۳۵۴)
- اخم نکن سرکار (امیر شروان ۱۳۵۴)
- میهمان (کامران قدکچیان ۱۳۵۵)
- شادی‌های زندگی (محمود کوشان ۱۳۵۵)
- چلچراغ (خسرو پرویزی ۱۳۵۵)
- آتش جنوب (آلن برونت ۱۳۵۵)
- سرباز (محمدرضا فاضلی ۱۳۵۶)
- دو مرد خشن (حاتم گرجی ۱۳۵۷)
- تا آخرین نفس (کامران قدکچیان ۱۳۵۷)
- برزخی‌ها (ایرج قادری ۱۳۶۱)
- نقش نگار (علی عطشانی ۱۳۹۲)
نظر شما